สงกรานต์แล้ว.. ได้เวลาท่องเที่ยวประจำปี..

ปีนี้ ซำเหมาอย่างเราเลือกไปที่ไฮโซทีเดียว จะไปปารีสฮ่ะ ทีแรกเกือบจะไปสเปนกะป๊ะป๋าอีกแล้ว ป๊า Proudly present ที่เที่ยวใหม่ ให้ไปขับรถเลียบเทือกเขาทางเหนือของสเปน Grand Europa แถบ ๆ เทือกเขาพีรานีส เป็นทริปดูวิวทิวทัศน์อย่างเดียว คงไม่มีหวังได้ช็อปปิ้งใด ๆ

หน้าตาจะเป็นเยี่ยงนี้..  ขับรถดุ่ย ๆ ไปซัก 12 วัน แวะพักตามหมู่บ้านเล็ก ๆ ขากลับแวะมาดริดซัก 2 คืน แล้วค่อยบินกลับบ้าน

ฟังดูเริ่ด.. อาเฮียหมายมั่นปั้นมือว่าสบายแล้วกรู.. ไม่ต้องวางแผนเที่ยวแล้ว แค่แพ็คกระเป๋าไปสเปน แล้วให้ป๊าจัดการทริปทั้งหมด....

แต่สุขภาพร่างกายคนแก่ไม่เป็นใจฮ่ะ ทั้งป๊าทั้งม๊าอาเฮียมีปัญหาทั้งคู่ ต้องผ่าเข่าผ่าพุงเป็นการใหญ่ ทริปเลยล่มไปในบัดดล..

เราเลยต้องมาเลือกกันว่าจะไปไหนดีเหวย...  เล็งหลายที่.. ญี่ปุ่น (อีกแล้ว), นิวซีแลนด์ (อีกแล้ว), กรีนแลนด์, ไอซ์แลนด์, สก็อตแลนด์ สุดท้ายมาลงตัวที่ปารีส..

ปารีสเป็นที่ท่องเที่ยวในฝันตั้งแต่เด็ก ๆ ของอิฉัน เพราะอะไรน่ะรึ..

โฮะ โฮะ โฮะ...

เพราะนี่เลยฮ่ะ..

การ์ตูนกุหลาบแวร์ซายด์สุดแสนรักของอิฉัน  ตอนเด็ก ๆ มันไม่มีอินเตอร์เน็ตเหมือนสมัยนี้ อิฉันบ้าคลั่งเรื่องการปฏิวัติฝรั่งเศสมาก ค้นข้อมูลอยู่น๊านนานหลายปี อยากรู้ว่าออสการ์มีตัวตนจริงมั๊ย..  และอยากไปฝรั่งเศสด้วย จะไปหาคฤหาสถ์จาร์เจ แหะ แหะ..   คงอารมณ์เดียวกะหลาย ๆ คนที่อยากไปอิยิปต์ตามรอยแครอลกะเมมฟิส  หรือสาว ๆ สมัยนี้ตามรอยซีรี่เกาหลีอ่ะนะ..

เขิ๊น เขิน..   

มา...  มัวแต่โม้.. เมื่อไหร่จะได้ไปฝรั่งเศสซะทีฟระ...

เออ เดี๋ยว..ขอโม้ต่ออีกนิดฮ่ะ ก่อนไปก็ต้องขอวีซ่าใช่ป่ะ..  วีซ่าฝรั่งเศสเนี่ย เป็นอะไรที่ง่ายสุด ๆ ถึงกับไม่ต้องไปโชว์ตัวเลยทีเดียว อิฉันจับเอกสารและเงินยัดใส่มือเมสเซนเจอร์เท่านั้น อาทิตย์ถัดมาก็ได้วีซ่ามาแล้ว ไม่ต้องไปโชว์หน้าโชว์ตัวสัมภาษณ์ใด ๆ อะไรมันจะง่ายเยี่ยงนี้..

และการเข้าประเทศยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่  ตามประสาสาวไทย (คนเดียว)เดินทาง (กะฝรั่งที่มันชอบเดินหนี)  อิฉันมักจะวิตกพอควรว่าการผ่าน ต.ม. จะโดนกัก โดนถามอะไรมากมายให้เป็นที่น่าขายหน้าเหมือนที่โดนที่สเปน Alicante เมื่อครั้งกระโน้นหรือเปล่า  แต่การผ่าน ต.ม. ที่ปารีส เป็นอะไรที่เร็วโค่ด ๆ อิฉันแค่ขยับปากจะบองชูเท่านั้น.. ต.ม. สุดหล่อมองหน้า แล้วยกมือไหว้อิฉัน พูด(ไทย)ว่าสวัสดีครับ ...  กรี๊ดดดด..  ได้ใจมากฮ่ะ..   หล่อแล้วยังอัธยาศัยดีอีกพ่อคุณ..

ก่อนออกเดินทาง อิฉันก็ต้องช็อปก่อน.. ไปฝรั่งเศสเมืองน้ำหอมใช่มะ..  ถอยน้ำหอมมาก่อนเลย  (ห๊ะ... ใช่เรอะ - -")

 ก่อนไปก็แวะหาของหวานกระแทกปากกันก่อน

เราไปกันด้วย TG 930 เป็นเครื่องขนาดยักษ์ มีสองชั้น ทีแรกอิฉันนึกว่าชั้นสองมันจะมีแต่ Business Class แต่จริงๆ มี Eco ไปแอบหลบมุมเล็ก ๆ อยู่ด้วย ซึ่งเรานั่งกันบนชั้นสองนี่แหละค่ะ รู้สึกที่กว้างขวางดี มีช่องด้านข้างให้เก็บของ และมี PTV ให้ด้วย ซึ่งสมัยก่อน TG มันไม่มีนี่เนอะ ช้ากว่าชาวบ้านเค้าเยอะ..

ปกติขึ้นเครื่องอะไรที่มันสั่น ๆ ได้ อิฉันจะหลับตั้งแต่ 5 นาทีแรก แต่คราวนี้ไม่หลับ นั่งดู กวน มึน โฮ ไป (หนุกดีแฮะ) 12 ชั่วโมงแน่ะค่ะ กว่าจะถึงปารีส สนามบินชาร์ลส์ เดอ โกล เล็กยังกะสนามบินบ้านนอกที่ไหนซักที่...  อิฉันนึกว่ามันจะวุ่นวายเหมือนฮีธโรลที่ลอนดอนซะอีก

เรานั่งแท็กซี่มาจากสนามบิน คนขับเป็นชาวเวียดนาม ขับรถได้ปรู๊ดปร๊าดพอกับแท็กซี่เมืองไทย แถมรถก็ติดเหมือนกรุงเทพเบยยยย...   ค่ามิเตอร์ขึ้นเอ๊า ขึ้นเอา..  

 แท็กซี่ไปส่งเราที่ที่พักที่อาเฮียหามาจากอินเตอร์เน็ต ที่พักเป็นแบบ Bed & Breakfast พักที่บ้านชาวฝรั่งเศส เค้ามีห้องนอนที่มีห้องน้ำห้องอาบน้ำในตัว แต่ห้องนั่งเล่นเราต้องแชร์กับเจ้าของบ้าน

เจ้าของบ้านชื่อ Marie Fracoise (นี่คือชื่อ) นามสกุลคือ Turpin สำหรับกะเหรี่ยงอย่างอิฉัน รู้สึกว่าชื่อคุณเจ้าของบ้านแกออกเสียงย๊ากยาก..  มารี่ ฟร็องควา รึอะไรประมาณเนี๊ย..  อิฉันออกเสียงไม่ได้ เวลาจะเม้าท์คุณเจ้าของบ้านกะอาเฮีย เราจึงเรียกเธอว่าเอ็มเอฟ..

คุณเจ้าของ หรือ MF เธอจะมานั่งกะเราตอนกินข้าวเช้าทุกวัน เพื่อที่จะคอยเติมน้ำส้ม เติมกาแฟ และทำไข่เจียวให้เรา และยังคุยเรื่องแผนการเดินทางประจำวัน ว่าจะไปไหน ต้องไปยังไง ใจดีมาก ๆ เลย..

MF เป็นคนฝรั่งเศสที่ไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศนาน เธอไปอยู่มาทั่ว ทั้งแอฟริกา จีน เม็กซิโก และเดินทางไปทั่วจึงพูดภาษาอังกฤษได้ดี  ตอนนี้เธออยู่คนเดียว แต่มีอพาร์ทเมนท์อยู่ 2 ที่ ในบริเวณเดียวกัน ห้องที่เธออยู่นี่เป็น 2 ห้องนอน เธอจึงแบ่งให้เป็น B&B ซะห้องนึง  MF ความรู้ดีมากกกกกกกก โดยเฉพาะเรื่องประวัติศาสตร์และศิลปะ ทั้งที่เธอจบโทด้านกฎหมาย (??)  ถ้าใครจะไปปารีส อยากแนะนำให้ไปพักที่นี่  เจ้าของบ้านน่ารักมากมาย..

มาดูที่พักกัน..

ห้องนอนเล็ก ๆ

มุมโต๊ะกาแฟ และหนังสือนำเที่ยว ออกแนวรกเล็กน้อย

ห้องน้ำ มีอ่างอาบน้ำ อ่างล้างมือสองอ่าง และมีสบู่ แชมพู ผ้าขนหนูเตรียมไว้เพียบ

ออกมาด้านนอก เป็นห้องนั่งเล่น และโต๊ะกินข้าว ที่พอเรากลับมาจากข้างนอก MF จะออกมาถามว่าอยากได้เครื่องดื่มอะไรไหม เธอเตรียม ชา กาแฟ น้ำผลไม้ ขนม และแม้กระทั่งไวน์ ไว้ให้

เรานั่งกินอาหารเช้ากันที่โต๊ะนี้..

เราแบ่งหน้าที่กันทำเป็นอย่างดีค่ะ อิฉันนั่งเอ็นจอยอาหารไป อาเฮียนั่งศึกษาแผนท่องเที่ยวประจำวันไป   

ครัวซองค์ที่ฝรั่งเศสอร่อยจริงๆ นะ..

อาหารจะเป็นอย่างงี้.. มีกาแฟ น้ำส้ม ชีส ครัวซองค์ ขนมปังฝรั่งเศส แยมโฮมเมด เนย คอร์นเฟลก โยเกิร์ต ผลไม้  ไข่ดาว / สแครมเบิ้ล / ไข่ต้ม แล้วแต่สั่ง  

นี่คือโฉมหน้าเจ้าของบ้านแสนใจดีฮ่ะ.. มารี่ ฟร็องควา..

อิฉันไม่ได้ตัวใหญ่นะ   MF เป็นผุ้หญิงตัวเล็กตะหาก...

อันนี้เป็นด้านนอก บริเวณสวนของอาคาร 

การรักษาความปลอดภัยดีมากเลย  มีรหัสเข้าตึกหลายจุดมาก ต้องผ่าน 3-4 ประตูทีเดียวกว่าจะเข้าตึกได้ ก่อนเข้าต้องกดรหัสเข้าด้วย

แต่ขาออกเนี่ย อิฉันไม่แน่ใจแฮะ มันมีปุ่มใกล้ ๆ ประตูให้กด เราก็กดเพื่อให้ประตูมันเปิด อิฉันกดด้วยความมั่นอกมั่นใจอยู่เกือบสิบวัน จนจะวันกลับอยู่แล้ว อิฉันถึงเห็นว่าเวลามีคนออก เค้าไม่ได้กดปุ่มขาออกง่ะ เค้าเปิดประตูไปได้เลย   

งั้นอีปุ่มที่อิฉันกดทุกวันมันคืออิหยัง???  ปุ่มกริ่งเข้าบ้านใครหรือเปล่าน้อ?? นึกภาพคนแก่ยักแย่ยักยันเดินมาเปิดประตู เวลามีกระเหรี่ยงจะออกจากตึกแล้ว อิฉันรู้สึกผิดมาก ๆ  ขอโต๊ดค้าบบบ 

วันนึงเราเข้าออกกันหลายรอบซะด้วยสิ...  เฮ้ออออ...

ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด..

บริเวณที่เราพัก อยู่ในย่าน Latin Quarter ซึ่งเงียบสงบไม่น่ากลัว ใกล้ๆ ที่พักจะมีถนนชื่อ Rue Mouffetard (รู มูฟ ทาร์)  หรือ ถนน มูฟ ทาร์ มีร้านขายของ ร้านอาหาร มีผับเยอะ คนเพียบทั้งคืนเลยฮ่ะ

ตึกในปารีส ชอบเพ้นท์สวย ๆ อย่างงี้ ..

เราแวะหาช็อคโกแลตร้อน และขนมเค้กทานกันฮ่ะ เค้กเค้าอร่อยชุ่มฉ่ำมาก..

เมื่ออิ่มแล้ว บล็อกหน้าเราจะพาเดินดูน็อตเตอร์ดัมกันนะก๊ะ..

Create Date : 06 พฤษภาคม 2556
Last Update : 6 พฤษภาคม 2556 15:48:04 น.		13 comments
Counter : 8734 Pageviews.
Share Tweet