Bloggang.com : BabyBravo : อีช้าน❂✿กำลังจะเป็นแม่คนจ้า

อีช้าน❂✿กำลังจะเป็นแม่คนจ้า

ย้อนกลับไปปีที่แล้วนู้น หลังจากกลับจากHolidayที่ Italy เราก็ยังใช้ชีวิตปกติ แต่ก็ไม่ปกติ เพราะมีอาการคัดหน้าอกหน้าใจ และประจำเดือนหายไปไหน เริ่มสงสัยเมื่อ8กรกฏาคม08 เจ็บมาเรื่อยๆ จนว่าแน่ใจแล้ว ว่าน่าจะมีข่าวดี กะว่าจะไม่บอกคุณสามี เอาไว้ตรวจให้แน่ใจก่อนดีก่า จะได้ไม่หน้าแตก แต่เพื่อนดันมาชวนไปSpa ถ้าอย่างนั้นต้องบอกดีกว่า เพราะถ้าเป็นจริง เจ้าตัวน้อยในท้องคงไม่ชอบความร้อนซักเท่าไหร่(คิดดูจิ ว่าทำไมถุงอัณฑะที่มีหน้าที่ผลิตสเปิร์มถึงอยู่ด้านนอกร่างกาย นั่นก็เพราะว่าในร่างกายเราน่ะ มันร้อนเกินไปสำหรับเจ้าสเปิร์มตัวน้อย) คุณสามี.......อะอึ้ง บอกว่าจะเป็นไปได้ไงอ่ะ(ช็อคคร๊าบ) เค้าหาว่าเราคิดไปเอง......ใครจะรู้จักร่างกายช้านเท่าตัวช้านยะ อาการเริ่มมีทั้ง ใจสั่น หัวใจเต้นเร็ว หน้ามืด เวียนหัว เหนื่อน ง่วง และอาการเหมือนท้องอืด คือไม่ได้เป็นขั้นหนักหนาอะไร แต่รู้ว่ามันมีอะไรที่แปลกไปจากปกติ อาการเริ่มเป็นมากขึ้นเมื่อ12สิงหาคม08 เริ่มมีอาการแปร๊บๆที่บริเวณ ปีกมดลูกข้างขวา เอาน่าทนอีกนิดใกล้จะกลับเมืองไทย(20สิงหา)แล้ว เดี๋ยวไปตรวจที่เมืองไทย แต่สุดท้ายก็รอไม่ได้แล้ว ไปซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์มาตรวจเองที่บ้านก่อนดีก่า จะได้หายข้องใจ และถ้าเป็นจริงจะได้แชร์ช่วงเวลานี้กับคุณสามี

ช้านกำลังท้อง......ตื่นเต้นสุดๆ แต่คุงสามีดูท่าไม่ตื่นเต้นเล้ย(ทำไมอ่ะ) ผ่านไปหลายวันก็ยังเฉย เฉยจนเราเริ่มหงุดหงิด จนเรากลับเมืองไทย(คนเดียว) ไปแค่6วันเอง สงสารตัวเองที่สุด แต่เราไปเรื่องงาน(ไปสั่งของจากเมืองไทยเอามาโชว์ที่งานinternational bazarที่Luxembourg) ทุกคนที่เมืองไทยดีใจกันใหญ่(แม่เคยบอกว่าชาตินี่ไอ้เก่งมันคงลงเอยกับใครไม่ได้ง่ายๆ) คราวนี้พักที่บ้านทุกวัน ทำให้มีเวลากับครอบครัวหน่อย....หาโอกาศนี้ยากส์ กินมาก กินจนหายใจไม่ออก แม่ทำแต่ของโปรด ตอนไปสั่งของก็เหนื่อยอย่าบอกใคร ออกทุกวัน

อาหารบ้านๆจากฝีมือแม่...กินข้าวที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าฝีมือแม่หรอก นั่งพิมพ์ไปน้ำลายไหลไป หิวหิว

โฉมหน้าของเจ้าน้ำหวาน ซื้อมาเฝ้าบ้าน แต่มันชอบทำลายบ้านซะมากกว่า
ก่อนกลับLuxembourg ก็ซื้อลูกหมาที่เค้าบอกว่าเป็นพันธุ์บางแก้วเอาไว้ให้แม่ดูต่างหน้าตัวนึง พอเห็นหน้าหมา จะได้คิดถึงลูก(คิดได้ไงอ่ะ) อ่ะแล้วหมาน่ะก็โดนเค้าหลอกมา มันไม่ใช่บางแก้ว โดนฟันไป2000บาท สบายใจจัง(คนละครึ่งกับพี่สาว) แต่ไม่เป็นไรมันน่ารักดี เอามานอนเล่นด้วยกันทุกคืน

ขากลับตอนcheck inกระเป๋าน้ำหนักเกินเกือบ20kg พนักงานบอกต้องจ่ายตังค์ แต่ด้วยความที่รู้ว่าคนไทยอ่ะใจดี เลยแกล้งบอกว่า “น้องคะ ขอทางที่นั่งใกล้กับห้องน้ำนะคะ พอดีพี่ท้องเค่อะ” ส่วนน้ำหนักที่เกิน ก็ไม่ต้องจ่าย แค่โดนเตือน แถมน้องเค้ายังบอกว่ากระเป๋าที่จะลากขึ้นเครื่องจะโหลดลงเครื่องเลยไม๊คะ จะได้ไม่ต้องลาก......ดีค่ะ ดีค่ะ ใจดีจังเลย

พอกลับมาถึงLuxembourg สามีก็ต๊กกะใจ เพราะเราตัดผมซะสั้นหน้าม้าอีกตะหาก(ก็ตอนท้องน่ะ ผมจะผลิตน้ำมันมามากกว่าปกติ ส่วนเล็บก็จะยาวไวและแข็งแรงเพราะเจ้าฮอร์โมนตัวดี เราก็เลยตัดซะเลยอ่ะ)แล้วก็บ่นว่าไม่ชอบเลยแล้วยังอยากให้อุบเรื่องท้องไว้ก่อน(แฮ่ เริ่มหงุดหงิดแล้วนะเฟ้ย) แต่เราเองบอกเพียงบางคนเท่านั้น คุณชายบอกว่าเอาไว้เราcheckที่โรงพยาบาลให้แน่นอนก่อน เราเองนะก็หงุดหงิดเหลือเกิน ขวางหูขวางตาไปหมด โดยเฉพาะสามีที่เคยเป็นสุดที่รัก เราเตรียมแยกเขียวได้ตลอดทุกเวลา(นี่ละมั้งที่เค้าเรียกว่าฮอร์โมนแปรปรวน) บางวันไม่คุยกับสามีเลยก็มี คุยแล้วขัดหูไปหมด มีแต่ความคิดว่าทำไม ทำไม ทำไมไม่ถามเราว่าเป็นไง ทำไมไม่พาไปหาหมอที่Luxembourgทำไมต้องเป็นItalyทำไม ทำไม ทำไม

แต่มาณ.ตอนนี้ท้องได้7,8เดือน แล้วมองย้อนกลับไป ก็รู้ว่าเราแต่ละคำถามที่เกิดขึ้น มีแต่คำถามถึงตัวเราเอง แต่เราเองน่ะกลับไม่มองคนอื่นบ้าง(เหมือนคิดถึงแต่ตัวเราเอง) บางทีไปฟังคนอื่นพูดโน่น พูดนี่ ว่าทำไมสามีไม่เป็นอย่างนู้นอย่างนี้ ก็เอากลับมาฮึมและน้อยใจกับสามี .......(ช่างไร้สาระสิ้นดี จงจำไว้ว่า ใครจารู้จักสามีเราดีเท่าตัวเรา ไม่ต้องไปฟังคนอื่น ฟังที่ตัวเรา ดีไม่ดีเรานี่แหละที่เป็นคนตัดสินใจ)กว่าจะเจอทางสว่างก็หลงบ้าอยู่เป็นเดือน

09/09/08 พอตอนไปตรวจที่Italyก็ยังไปทะเลาะกันที่คลีนิคอีก เพราะมีคนไข้เข้าไปวีนหมอที่เรานัดพบ ฟังก็ไม่เข้าใจ ถามสามีว่ามีเรื่องอะไรกัน สามีบอกว่าไม่เข้าใจเหมือนกัน(ทำไมไม่เข้าใจอ่ะ ก็เค้าพูดItalianไม่ใช่เหรอ) เราเลยบอกว่าไม่เอาแล้ว จะเปลี่ยนหมอ ไม่ไว้ใจหมอแล้ว ร้องไห้มันตรงนั้นนั่นแหละ แต่แล้วสามีก็พูดจนเรายอมตรวจทั้งน้ำตา และหน้าหงิกๆ แต่ตอนได้ยินเสียงหัวใจของหนูแล้วแม่ถึงยิ้มออก แต่ยังไม่ยอมคุยกับพ่อและหมอ หมอบอกว่าสาเหตุที่มีอาการแปร๊บๆที่มดลูกเพราะว่ามดลูกเราน่ะค่อนไปทางด้านหลัง แต่ไม่ต้องเป็นห่วงเพราะมันจะเข้าที่เข้าทางภายในเดือนสองเดือน แล้วอาการแปร๊บก็จะหายไป(นี่เป็นคำแปลจากพ่อของหนู.....มั่วรึเปล่าก็ไม่รู้) และนั่นก็เป็นการไปหาหมอคนนั้นเป็นครั้งสุดท้าย เพราะขอบอกเลยว่า การไปหาหมอ(ไม่ใช่ว่าสนใจแต่เพียงหมอคนนี้ดัง หมอคนนี้เก่ง) ตัวคนไข้ต้องรู้สึกสบายใจและมั่นใจในตัวหมอ เพราะคุณยังต้องเจอเค้าอีกนาน ต้องมีคำถามที่ถามหมอ เพราะฉะนั้นเลือกให้ดี

พอหลังจากได้ยินเสียงหัวใจเต้นและอัลตร้าซาว์ด คุณสามีก็มาทำระริกระรี้ กรี๊ดกร้าดว่า เย้เรากำลังจามีลูก ดีใจจังกิ๊วกิ๊ว(เออ ช้านน่ะรู้มาจาเป็นเดือนแล้ว คุณชายเพิ่งตื่นจากพะวังเชอะ)

กลับมาถึงบ้านก็บอกคุณย่า......คุณย่าบอกว่าคิดเอาไว้แล้วว่ามีอะไรแปลกๆ และเดาว่าเราอาจท้อง ย่าบอกว่าอย่าบอกใคร ให้ผ่าน3เดือนไปก่อน แล้วก็ห้ามเล่นกับสัตว์(เค้ารู้กันทั้งบางว่า ถ้าเราเห็นหมา เราชอบแล่นเข้าไปเล่นเลยหละ) เซ็งไปเลย โดนห้ามไม่ให้บอกใครอีกละ ไอ้เรานะดีใจจนอยากจะประกาศให้ทุกคนรู้ แต่โดนห้ามอีกละ

ย้อนหลังไปวันที่11กันยาายน08
วันนี้จะเจอกับปู่ของตัวน้อย(ปู่และย่าของพ่อแยกทางกัน ต่างคนก็มีแฟนใหม่ แต่ไม่มีลูกใหม่เพราะฉะนั้นคุณพ่อเลยป็นลูกคนเดียว) วันนี้ยังไงก็ต้องบอกปู่แล้ว แต่จะเริ่มยังไงดีเนี่ย อยู่ๆจะเดินเข้าไปสะกิดแล้วบอกว่าเราท้อง อะมันก็ออกจาแปลกๆ เพราะปกติเราเองน่ะค่อนข้างจะเงียบในสายตาของคนต่างชาติ แต่คนไทย หาว่าเราคุยเก่ง

วันนั้นขอบอกว่าร้อนสุดๆ เรานี้แทบบ้าเลยอ่ะรถก็ติดที่Naples(Napoli)พอมาถึงบ้านปู่ที่frosinoneช่วงบ่ายกว่าๆ ไม่ไหวแล้น หลับมันซะตรงนั้นนันแหละ(โซฟา) จะเข้าไปนอนในห้องก็กะไรนะ เพราะมันเป็นช่วงบ่าย แล้วบ้านนี้เค้าก็ไม่นิยมนอนกลางวัน แถมไม่มีใครรู้อีกว่าเรากำลังมีเจ้าตัวเล็ก สุดท้ายบ่ายนั้นเราก็ไม่ได้บอกเพราะAnnaแฟนใหม่ของปู่ไม่อยู่ เปลี่ยนแผน แต่ไม่เป็นไรเพราะวันนี้ตอนกลางคืนเราก็ต้องไปทานข้าวข้างนอกกันอีก ตอนกิน เราก็กินไม่ได้ใส่ใจอะไรอยู่แล้ว ยิ่งอาหารทะเล ขอบอกว่า กินลูกเดียวปล่อยให้คุณสามีเค้าคุยไป และแล้วก็ได้ยิณคุณปู่บอกว่าจาซื้อตั๋วให้ไปเที่ยวที่มัลดีฟ หูเราก็ผึ่ง แล้วตอบกลับว่าขอเป็น3ใบนะ ทุกคนอึ้ง(บ้านนี้ทำไมพอรู้ข่าว ชอบทำเป็นอึ้ง) แล้วถามว่าพูดอาไรอ่ะ ไหนพูดอีกทีเด่ะ “ขอตั๋วเป็น3ใบนะคะ”Annaรู้ได้โดยทันที ก็หันมากอดและจูบเรา แสดงความยินดีกับเราซะยกใหญ่เลย ส่วนปู่พอสติเริ่มกลับมา(ขวัญเอ้ยขวัญมา เราเองก็ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดอย่างไรกัน เพราะลูกชายเค้าก็เพิ่งจะ26ขวบเอง) ปู่เริ่มถามเป็นชุดๆว่า เมื่อไหร่ ที่ไหน ทำไมเพิ่งบอก ต่างๆนานา จนAnnaต้องจับแขนเหมือนจะบอกว่า ถามเกินไปอะเปล่า อ้ายสามีบ้าก็ดันตอบทุกคำถาม ดันเล่าไปอีกว่ามันเกิดขึ้นที่บ้านที่Capriครั้งที่แล้ว(เอ้ยๆเขินนะเฟ้ย)

View ที่ Capri(ที่นี่แหละเป็นที่ที่กำเนิดเจ้าตัวน้อย คงใช่น่า) ถ่ายจากบนบ้าน

บทสนทนาเริ่มซีเรียสขึ้น ปูบอกว่าให้หาหมอที่ดีที่สุด(มีแล้วจ้า แต่คิดว่าเป็นหมอที่ไม่ชอบเลย พูดภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ สงสัยต้องเรียนภาษามือไปพูดกะหมอ ก่อนลูกละมั้ง) เรื่องของโรงพยาบาลเอย(ที่Italyฟรีจ้า แต่ขอบอกว่า ดูไม่ค่อยworkเท่าไหร่ ถ้าต้องคลอดที่โรงพยาบาลที่นี่ ขอกลับไปที่เมืองไทยดีกว่า) ถ้าคลอดปกติของเอกชน ราคาก็จะอยู่ราวๆ3000-4000ยูโร ค่าหมอประมาณ1500ยูโร พักโรงพยาบาล3คืน ค่าห้องอยูที่1500-2000ยูโร(อยู่ที่ว่าเป็นห้องแบบไหน มีห้องที่ติดกะทะเลด้วย อิอิ) บินกลับไปคลอดที่บำรุงราษฎ์ รวมค่าเครื่องยังถูกกว่าอีก แต่ปูและพ่อของเจ้าตัวเล็กบอกให้คลอดที่Italyเพราะเป็นหลานชายคนแรก จากลูกคนเดียว ทุกอย่างปู่จัดการเอง แล้วที่สำคัญไม่ต้องเดินทางไกลด้วย แต่ถ้าคลอดที่Luxembourgก็ฟรีเหมือนกัน และเราว่าดีกว่าที่Italyอีก แต่ว่าไม่มีใครช่วยดูแลเรา....เราเลยอดมาคลอดที่เมืองไทย หรือที่Luxembourgเลย

Luxembourgเป็นที่ที่เหมาะสมต่อการมีลูกมาก เพราะทุกอย่างเกี่ยวกับเด็กนั้น ครอบครัวได้รับความช่วยเหลือที่ดีมากจากรัฐบาล เวลาท้องเราจะมีกำหนดการนัดกับหมอเกือบ10ครั้งรวมหมอฟันด้วย1ครั้ง ทุกครั้งหมอจะต้องเซ็นต์ชื่อกำกับว่าเรามาตรวจสุขภาพตามกำหนดแล้ว ทุกอย่างที่สำคํญเราต้องตรวจตามกำหนด และด้วยสามีเราทำงานประเทศนี้่ ส่วนเราไม่ได้ทำ เรามีประกันจากทางสามี เพราะฉะนั้นเราจ่ายประมาณ20-30% พอลายเซ็นต์ครบ คราวนี้ก็เตรียมรับเงินครับท่าน ประมาณ4000ยูโร และทุกๆเดือนๆละเกือบ700ยูโรเป็นเวลา2ปี หลังจากนั้นก็จะได้น้อยลง เราเองก็ยังไม่ได้เช็คหรอกว่าได้เท่าไหร่ เพราะต่อให้ไม่ได้เงินเหล่านี่ I will surviveให้ได้อยู่ดี(แต่ดีจังที่ได้อิอิอิ)

ขอบอกชาวไทยทั้งหลายว่า อาจดูเหมือน การแพทย์เมืองนอกดี ก้าวหน้า มากกว่าบ้านเรา....ไม่จริงอ่ะ มันก็ใกล้เคียง มีดีกว่า แย่กว่าต่างกันไป โรงพยาบาลแบบฟรีที่Italyน่ะ ยังสะอาดได้ไม่เท่าโรงพยาบาลรัฐอย่างจุฬาและตำรวจเล้ย ที่กล้ายืนยันเพราะตอนเป็นนักศึกษา ไปฝึกงานอยู่หลายเดือนจึงเห็นได้ชัด ระบบในราชการ โรงพยาบาลของไทยอ่ะดีกว่า มีการใช้คอมในการเก็บข้อมูล แต่ที่นี่ยังเป็นระบบมือเขียนเขี่ยอยู่เลย การรักษาเราไม่รู้ว่าที่Italyเป็นไงเพราะไม่เคยรักษาที่นั่น แต่ที่แน่ๆการดูแลเอาใจใส่คนไข้ ของคนไทยดีกว่าจ้าเคยไปทำฟัน ขูดหินปูนกับคุณสามีคลีนิค สามีนี่เกร็งซะ(คงจะเจ็บกับเสียวซ่านละมั้ง)จนเราเสียวตามและขอบาย ไม่ทำอ่ะกลัว ขอกลับมาทำที่เมืองไทยดีกว่า เพราะขอยาชาก็ได้ แถมยังถูกกว่าหลายขุม

Feedback จากครอบครัวที่ออกมาดีมากๆ เราเป็นปลื้มค่ะ ทุกคนดูท่าจะดีใจและเป็นปลื้ม(ปู่บอกว่าแทบจะร้องไห้เลย....อะไรมันจาขนาดนั้น) คุณปู่อยากจะประกาศให้ชาวบ้านรู้เรียกเพื่อนมาฉลองที่บ้าน หวังให้เรากับแฟนประกาศ แต่ทั้งเรากับแฟนก็ไม่ได้พูดอะไร เอาให้เกิน3เดือนไปก่อนละกัน

บ้านนี้เค้ามีอะไรแปลกๆตรงที่คุงสามีไม่เรียกพ่อว่าพ่อ แต่เรียกชื่อมาแต่ไหนแต่ไรCarmine คาร์มิเน เราเลยถามว่าแล้วลูกเราล่ะ จะให้เรียกว่าปู่หรือคาร์มิเน่ ปู่บอกว่าขึ้นอยู่กับว่าจะให้เจ้าตัวเล็กนั้นชื่ออะไร(รู้หรอกว่าเค้าอยากให้ตั้งชื่อว่าคาร์มิเน่ แต่ทำเป็นไม่พูด) ถ้าเจ้าตัวเล็กชื่อคาร์มิเน่ จะให้เรียกปู่ ถ้าเจ้าตัวเล็กชื่ออื่นก็ให้เรียกปู่ว่า คาร์มิเน่(งงดีมะ) เหมือนเป็นการบอกเชิงบังคับเลยเนี่ย แต่ไม่เป็นไรขอให้ทุกคนรักเจ้าตัวเล็ก จะเอาไงก็เอา นี่คุยกันเหมือนจารู้เลยว่าเจ้าตัวเล็กจะมีเจ้าจำปี แต่ขอบอกว่าทางบ้านคุณแฟนซึ่งเป็นอิตาเลี่ยน ที่มาจากทางตอนใต้เนี่ยเหมือนกับคนจีนเลย อยากได้มากๆเลยเด็กผู้ชายเนี่ย จะได้เป็นคนสืบสกุลต่อไป(ว่าไปนั่นเพราะปู่เป็นลูกชายคนเดียวในบรรดาพี่น้อง3คน และแฟนเราก็เป็นลูกชายคนเดียว) จะทำไงดีล่ะทีนี้ แต่เราไม่สนหรอก จำปีหรือจำปาเราก็รัก

และอีกข่าวดีคือปู่ให้ซื้อรถอีกคัน เพราะเราจะได้เป็นอิสระในการไปไหนมาไหน จะได้ไม่ต้องคอยคุณแฟนคอยรับคอยส่ง(ดีใจจัง) แต่ก็คงจะเป็นหลังคลอดไปแล้ว ใบขับขี่น่ะมีแล้ว(ของเมืองไทย เอามาเปลี่ยนที่Luxembourgแล้วก็ใช้ได้)

Create Date : 04 มีนาคม 2552

Last Update : 8 มีนาคม 2552 1:38:23 น.

1 comments

Counter : 801 Pageviews.

อ่านเพลินดีจังค่ะ อิอิ สนุกดีค่ะ
ไว้รู้ว่าจำปีหรือจำปาแวะมาบอกบ้างนะค่ะ
รอลุ้นด้วยคนค่ะ

โดย: ฟ้า (pimjan.h

) วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:18:02:48 น.