บันดาลงานกวี เมื่อฉันใช้ปากกาเเทนอาวุธ มาสร้างจุดประกายใหม่วิจิตร ร้อยเรื่องราวทุกข์โศกโลกโสภิต โดยประดิษฐ์ถ้อยคำอันล้ำลึก เป็นแก่นสารฝากไว้ให้กับโลก บทโศลกมีมนตร์ดลรู้สึก ความสุนทรีย์ชีวิตความคิดนึก หลอมผนึกจักรวาลอ่อนหวานนัก เขียนทุกคำจริงแท้แฝงแง่คิด กล่อมเกลาจิตสรรค์สร้างอย่างมีหลัก เจืออารมณ์งดงามของความรัก ให้รู้จักบาปกรรมทางธรรมะ เช่นมิติมุมมองของความทุกข์ คู่ความสุขไตรลักษณ์แห่งสัจจะ เปลี่ยนโลภหลงโกรธบ้าเป็นจาคะ รู้จักละปล่อยวางทางบัดซบ คือวิสัยนักเขียนที่เพียรชอบ เขียนปลุกปลอบคนเข็ญอย่างเจนจบ ทั้งทางโลกทางธรรมนำมาครบ เป็นระบบสาระโลกทัศน์ เปี่ยมไปด้วยคุณค่าที่สามารถ ใช้เชิงปราชญ์ยึดถือความซื่อสัตย์ สู่ถ้อยคำแต่งแต้มความแจ่มชัด ทั้งกำจัดทางชั่วช้าของมนุษย์ แม้แต่แสนล้านดาวพราวเวหาส หยิบมาวาดบทกวีไม่มีหยุด เร่งวิจัยสามโลกวิถีพุทธ จนสิ้นสุดเวียนว่ายสังสารวัฏ   Create Date : 05 กรกฎาคม 2550 1 comments Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 10:11:37 น. Counter : 783 Pageviews. Share Tweet

อ่านบทกวีของคุณแล้วนึกถึงกลอนบทหนึ่ง ไม่ทราบว่าใครแต่งไว้ ..ด้วยบทกลอนแห่งอักษรซ่อนคมลึก ทุกหยดหมึกผนึกไว้ให้กังขา อาจไพเราะเสนาะโสตโลดลีลา และอาจฆ่าใครก็ได้หากใจชัง..   โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 5 กรกฎาคม 2550 19:15:24 น.