Bloggang.com : weblog for you and your gang
"ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบนั้นไม่มี"
Group Blog
งานนี้ที่เธอเเปล
เรื่องของเรื่อง
กวีนิพนธ์
วรรณคดีไทย
ระบายความรัก
ภาพภ่าย
<<
กันยายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
6 กันยายน 2550
จอมใจกวี
All Blogs
..หยาดน้ำฟ้า..
..เธอคือส่วนที่หายไป..
..ฉันไม่ลืม..
..ยังรักกันอยู่ไหม..
..ยามเจ้าจาก..
..ฝันเถิดเจ้าจงฝันใฝ่..
..รัตติกาล..
..เวิ้งว้างระหว่างฝัน..
..ผ้าพันคอ..
..สวัสดีความรัก..
..คืนนี้พระจันทร์สวย..
..เหม่อลอย..
..ฟ้าครึ้มฝน..
..ฝนตกอีกครั้งแล้วในดวงตา..
..ศิลปะศิลเปรอะ..
..การรอคอย..
คืนหนึ่งที่ทะเล
อาภัพรัก
วงศ์กวี
ฤๅฉันอยู่ในโลกความโศกเศร้า
วันที่ดอกน้ำตาร่วง
ทาสความรัก
สำหรับคนดีของฉัน
อดีตที่ปวดร้าว
อาลัยแสงรุ้งงาม
วัฒนธรรมกวี
ความรัก
สายใยรัก
รำพึงใต้แสงจันทร์
กล่อมขวัญ
นารีกำศรวล
ประติมากรรมน้ำค้าง
บางอารมณ์คำกวี
นิทรรศการพระอาทิตย์
หยาดละอองฝน
..สงครามริษยา..
คำปฏิญาณนัยงานศพ
ปล่อยว่างปล่อยวาง
เธอแววตาอัญมณี
บทกวีนั้นมีรัก
white sand beach memory
เท่านี้แหละ
เพราะความคิดถึง
ชันสูตรกวี
คำขอโทษในบ้านหลังหนึ่ง
คิดถึง
เรียนรู้เรื่องราวรัก
เธอเคยไหม
คืนหนึ่งที่ตรอกข้าวสาร
ความฝันคืนวันหนึ่ง
หวนมาอีกครั้งที่อันดามัน
เป็นกวี
นักฝันพฤศจิกา
ภูมิพลมหาราชา
ขอบคุณ
ลมหนาวเช้าวันหนึ่ง
จอมใจกวี
นิทานเจ้าหญิงกับยาจก
มหัศจรรย์วันสองเรา
สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์
โทรหาแม่ตั้งแต่เช้า
กล่อมเจ้า
นัยน้ำตากวี
เลิกหวังในสิ่งหวัง
นักเขียน
อาลัยรัก
แดนอีศานวิมานดิน
บันดาลงานกวี
สิทธิสตรีเสรีภาพ
นาฏกรรมสายฝน
สิทธิ์ของเธอ
คุณค่าพยาบาล
ซูจี วีระสตรีประชาธิปไตย
สู่ทางเสรี
จอมใจกวี
เธอคือแรงบันดาลใจในชีวิต
ให้ผลิตงานกลอนอักษรศิลป์
ยามใดฉันท้อแท้แก่ชีวิน
เธอก็รินความหวังกำลังใจ
พูดปลอบโยนอย่าท้อจงต่อสู้
แม้หดหู่ย่ำแย่มากแค่ไหน
จะมีเธอเคียงข้างไม่ห่างไกล
อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ไม่ทิ้งกัน
เธอทำให้ซาบซึ้งซึ่งรักแท้
คนอ่อนแอก็ฮึกเหิมเริ่มเชื่อมั่น
พากเพียรเขียนบทกวีที่รำพัน
เพื่อกำนัลสุขไว้ในโลกา
"อยากขอบคุณคนดีนะที่รัก"
ให้ฉันได้รู้จักรักมีค่า
เสมือนเป็นดวงดาวสกาวฟ้า
ส่องลงมาสว่างยังกลางใจ
จากฉันเคยมืดมนหมองหม่นนัก
ก็รู้จักรักที่มีแต่ให้
จึ่งทุกแห่งหนทางก้าวย่างไป
สว่างไสวเมื่อมีรักให้พักพิง
ขอบคุณนะคนดี
คำพูดนี้แทนใจในทุกสิ่ง
ย้ำอีกครั้งใจฉันนั้นรักจริง
ตราบวันตายไม่ทอดทิ้งยิ่งรักเธอ
Create Date : 06 กันยายน 2550
Last Update : 6 กันยายน 2550 22:35:29 น.
4 comments
Counter : 912 Pageviews.
Share
Tweet
โดย: yaya IP: 66.17.34.45 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:22:40:32 น.
เราคือเพื่อนร่วมฝันในวันนี้
บนถนนสายกวีมณีภาษา
เก็บดวงดาวจากสรวงยามร่วงมา
หากเหนื่อยล้าสองมือช่วยยื้อดึง
แม้นขวากหนามพงหนาจะฝ่าข้าม
ทั้งเขตคามภูใหญ่ก็ไปถึง
ฝนจะตกฟ้าฟาดอึงคนึง
ไม่เคยนึกรำพึงแค่หนึ่งวัน
โดย:
แซนด์ซี
วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:18:55:51 น.
สวัสดีค่ะแม่จิตร มีทั้งเรื่องตลกและเรื่องเศร้าของม๊าเลยนะค่ะ
คือว่า ม๊าพึ่งจะรู้ว่าแม่จิตร เป็นผู้ชายนะค่ะ
ตอนแรกที่เข้าบล็อคของแม่จิตรใหม่ๆนั้น ไม่ได้คิดอะไร ก็คือ แม่จิตรของม๊าไงค่ะ อิอิ
พอมารู้จากเด็กๆ ที่เข้ามาบอกม๊านั้นล่ะค่ะ ว่าแม่จิตรเป็นผู้ชายนะ แล้วที่ชื่อแม่จิตรนั้นคือนามปากกายังไงล่ะ
ส่วนเรื่องเศร้า ก็คือ ลูกสาวตัวน้อยๆของม๊า น้องน้อยนะค่ะ ประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล โดนตัดขาหลังไปหนึ่งข้าง
ส่วนที่เหลืออีกหนึ่งข้างก็ต้องใส่เหล็กดามไว้ค่ะ
น้องน้อยเป็นเด็กกำพร้า ตอนเกิดอาศัยอยู่ในท่อน้ำหลังบ้านม๊านะค่ะ
แต่ช่วยชีวิตเด็กน้อยไว้ได้แค่เพียงตัวเดียว ที่เหลือไม่รอดเลยค่ะ
เขามีแค่ม๊ากับครอบครัวของเราเท่านั้น แต่มาโดนกรรมเก่าเบียดเบียน นะค่ะ ตอนนี้อยู่นั้นขั้นปลอดภัยแล้ว พ้นขีดอันตรายจากการติดเชื้อในกระแสเลือดแล้วนะค่ะแม่จิตร
ด้วยความที่ม๊าเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรุนแรง ทำให้ม๊าเกิดแรงบันดาลใจ แต่งโคลงแบบมั่วๆขึ้นมาบทหนึ่งนะค่ะ อิอิ ตรงนี้ก็ตลกดีเหมือนกัน พึ่งเข้าใจนะค่ะ ว่าบางครั้งหากคนเราเกิดแรงบันดาลใจรุนแรงสักเรื่องก็จะสามารถทำอะไรขึ้นมาได้แบบอย่างนี้นะค่ะ
คุณแม่จิตรอ่านแล้วอย่าพึ่งขำคนแก่ๆนะค่ะ มุ่งมั่นมากๆเลยค่ะ
**********
พยายามตื่นลืมตาขึ้นมาเถิด
ยังมีสิ่งบรรเจิดรอลูกอยู่
รู้ไหมหัวใจของแม่สุดอาดูร
อยากเกื้อกูลลมหายใจไปสู่กัน
ขยับตัวอีกสักนิดเถิดลูกรัก
ให้โลกประจักษ์ว่าฉันนั้นนักสู้
ยังคงมีความรักรอคอยลูกอยู่
เพียงลุกขึ้นสู้ไม่ย่อท้อต่อชะตา
โดย: mom (
นางมารร้ายจีจี้
) วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:9:55:50 น.
yaya
สวัสดีจอมใจกวี
คุณ แซนด์ซี สวัสดีครับ
ขอเพียงเธออย่าท้อจงต่อสู้
แม้หดหู่ย่ำแย่มากแค่ไหน
สิ่งสำคัญเรียนรู้สู้ต่อไป
คลายหัวใจว้าวุ่นสุญญตา
ไว้จะเอานารีกำศรวลมาให้อ่านแต่คงอีกนาน
คุณ mom สวัสดีครับ
ลองทายก็แล้วกันว่าทำไมถึงใช้ชื่อ นามปากกานี้ และเกี่ยวกับงานเล่มนี้ของผม ในนารีกำศรวล
คุณมีความเมตตา ช่วยได้เท่าที่ช่วยครับ รู้ไหมการทำความดีก็เป็นทุกข์ถ้าทำไม่เป็นนะ
ส่วนที่คุณเขียนจะเรียกโคลงกลอน กวี กาพย์ ก็ได้มันก็เป็นนามสมุมติในรูปแบบที่เรียกกัน
เพราะแต่ก่อนแต่ไรที่จะมีการใช้อักษร ก็เริ่มจากการไม่มีอะไรมาก่อน
เขียนไปเถอะครับแต่ก็ต้องพอรู้บ้าง เผื่อมีคนทับถม
แต่ถ้าคุณชอบ ผมแนะนำให้หัดเขียนกาพย์ฉบัง ๑๖ รับรองคุณจะภูมิใจในตัวเองว่า เออ เขียนไม่ยากนี่
โดย:
maejitr
วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:12:55:26 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
maejitr
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add maejitr's blog to your web]
Links
olddreamz
สารานุกรมไทย
รากฐานไทย
พจนานุกรม
หอมรดกไทย
ผลงานของท่านพุทธทาสภิกขุ
Facebook
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
บนถนนสายกวีมณีภาษา
เก็บดวงดาวจากสรวงยามร่วงมา
หากเหนื่อยล้าสองมือช่วยยื้อดึง
แม้นขวากหนามพงหนาจะฝ่าข้าม
ทั้งเขตคามภูใหญ่ก็ไปถึง
ฝนจะตกฟ้าฟาดอึงคนึง
ไม่เคยนึกรำพึงแค่หนึ่งวัน