|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ทาสความรัก
โอ้แสนเจ็บอนาถทาสความรัก เราจมปลักหดหู่ไม่รู้หาย ยิ่งคิดยิ่งทุกข์ท้นทุรนทุราย จนเวียนว่ายสายน้ำตาที่จาบัลย์
ทุกวันนี้ฉันรู้ซึ้ง ถึงความคิดถึงคนไกลใจโศกศัลย์ โอ้รักเอ๋ยเคยอยู่เคียงคู่กัน แม้หลับฝันยังเพ้อหาน้ำตานอง
รู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมาก ตั้งแต่วันที่แธอจากฉันหม่นหมอง มองทางไหนก็อ้างว้างทางที่มอง บ้างร่ำร้องระบายจนบ่อยครั้ง
ฉันรอคอยเหมือนข้าวรอคอยฝน รอคอยจนใจเหือดแห้งแล้งความหวัง เคยเข้มแข็งกลับอ่อนแอไร้พลัง ใช้ชีวิตที่ยังซังกะตาย
หากว่าเธอได้อ่านบทกลอนนี้ ขอคนดีจงรู้ซึ้งถึงความหมาย และนี่คือความในใจอยากระบาย จากผู้ชายคนนี้ที่รักเธอ
อังคารที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๕๒/๒๒.๒๐
Create Date : 18 มีนาคม 2552 |
Last Update : 19 มีนาคม 2552 0:12:34 น. |
|
0 comments
|
Counter : 602 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|