++Lionia "off topic"++
++The Sun give us light - The moon Provide inspiration++
<<
เมษายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
28 เมษายน 2550
มนุษย์มีความทรงจำที่น่าเศร้า ...
สวัสดีอีกครั้ง Bloggang (2013)
Blog นี้กำลังถูกดองเค็มครับ :)
ฮ่าๆๆๆๆๆ กลับมาแล้ว พร้อมกับข่าวดี ^_^
Merry X'mas & Happy New year คร้าบ
ความเหงา จะมาเวลาที่เราไม่ต้องการเขามากที่สุด
พอเหอะ
จิตตก
ในที่สุดก็ถึงวันนี้ วันที่เราต้องก้าวเดินกันต่อไป
สวัสดีครับเพื่อนๆ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ
มีใครเคยกินมาม่า ชามละ 2000 ไหม ....
โทรศัพท์มือถือ... กับวิถีชีวิตที่แปรเปลี่ยนไป
มนุษย์มีความทรงจำที่น่าเศร้า ...
กระบวนการความคิด
จะให้เข้าใจทุกเรื่อง คงเป็นไปไม่ได้...
คุณอยากให้ คนๆ หนึ่ง เปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อคุณขนาดไหน
To me, you will be unique in all the world. To you, I shall be unique in all the world . . ."
" Please--- Tame me! " ... หมาจิ้งจอกกับเจ้าชายน้อย
ว่าจะเขียนblog ส่วนนี้หลังสอบ แต่วันนี้ว่าง เลยมาเขียนเลยดีกว่า ++เรื่องราวของลูกแกะผู้กล้าหาญ++
มนุษย์มีความทรงจำที่น่าเศร้า ...
บ่อยครั้ง ที่มนุษย์มีความทรงจำที่สั้นมาก
จนราวกับความทรงจำนี้มีจำกัด
เราลืมทุกเรื่อง เรื่องดีๆ เรื่องร้ายๆ เราพยายามใช้ชีวิตต่อไปหลังจากที่เราลืม
จนเราลืมด้วยซ้ำ ว่าเราลืมอะไร
เราลืมเรื่องร้ายๆ เราลืมเรื่องที่เป็นอันตราย เราลืมข้อผิดพลาดร้ายแรงในอดีต
เราทำผิดซ้ำๆ แต่เราก็ยังมักลืมมัน เมื่อเวลาผ่านไป
เราทำให้คนที่เรารัก ต้องเจ็บใจ ช้ำใจ ขุ่นเคือง
เราทำผิดซ้ำๆกับเรื่องของความผิดเดิมๆ ที่เราลืม แต่เค้ายังไม่ลืม
น่าเศร้าที่ เรื่องดีๆ ก็ยังไม่ต่างกัน เรามักลืมเรื่องของความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน ช่วงเวลาดีๆ ในอดีต ที่เราทั้งสอง มีความสุข ได้พูดคุยกัน แลกเปลี่ยนความรู้สึก
ช่วงเวลาที่ผมมีความสุขราวกับช่วงเวลาตอนนั้นมันหยุดอยู่กับที่
ตอนนั้นผมลืมวันเวลา...ลืมทุกสิ่งรอบตัว
ผมคิดว่าการลืมเป็นกระบวนการที่ไม่สามารถแยกได้..
แยกไม่ได้ว่า.. มันเป็น พร อันแสนอ่อนหวาน หรือ คำสาป อันแสนโหดร้าย
... เราไม่สามารถหยุดยั้งการลืมอะไรบางสิ่งได้
เพราะแท้จริงแล้วมนุษย์ยังลืมความเป็นตัวตนของตนเอง ลืมความต้องการที่แท้จริงของตนเองไปแล้วด้วยซ้ำ
ผมได้แต่หวังว่า
ที่ผมเขียนลงไปทั้งหมดในวันนี้
จะเป็นสิ่งเตือนใจ
ให้ผม "ไม่ลืม" ทั้ง ข้อผิดพลาด และ ช่วงเวลาดีๆ
ผมหวังว่า
มันจะทำให้ ความสุขของผม กับคุณ อยู่ไปได้อีกนาน โดยที่มันจะไม่ถูกลืม
.
.
.
.
.
.
.
ผมขอโทษ ผมเสียใจ
แต่แล้วผมก็ได้แต่หวังว่าจะไม่ลืมอีก
Create Date : 28 เมษายน 2550
Last Update : 29 เมษายน 2550 0:09:34 น.
2 comments
Counter : 481 Pageviews.
Share
Tweet
ว่าจะคอมเม้นท์
ชิบหาย!!
เสือกลืมไปแล้วว่าจะเขียนอะไร ? ...
โดย:
คูโนก้า
วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:2:53:28 น.
ผมดีใจที่มนุษย์สามารถเลือนและลืมบางสิ่งได้เมื่อเวลาผ่านไป
ถ้าเราสามารถจดจำได้ทุกอย่าง
มันคงจะทรมานมาก
โดย:
พลทหารไรอัน
วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:06:22 น.
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Lionia
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ทองมา วโรช ฤทธิ์ดล
น้องหมาบีเกิ้ล
กำปงพิราเทวี
*~ S O u LM a T e~*
รักดี
แมลงสาบเทวีราชินีกะจั๊ว
ทรายสามสี
คูโนก้า
ยายตัวร้ายกับนายอนาคิน
ใสบาบา
senseibob
peter
ถั่วงอกเป็นฆาตกร
พลทหารไรอัน
สาวหน้าใส
White Weenie
นายเบียร์
สามัญชนผู้น่ารัก
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
crystal-girl
Webmaster - BlogGang
[Add Lionia's blog to your web]
Bloggang.com
ชิบหาย!!
เสือกลืมไปแล้วว่าจะเขียนอะไร ? ...