 |
|
|
 |
 |
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
มนุษย์มีความทรงจำที่น่าเศร้า ...
บ่อยครั้ง ที่มนุษย์มีความทรงจำที่สั้นมาก
จนราวกับความทรงจำนี้มีจำกัด
เราลืมทุกเรื่อง เรื่องดีๆ เรื่องร้ายๆ เราพยายามใช้ชีวิตต่อไปหลังจากที่เราลืม
จนเราลืมด้วยซ้ำ ว่าเราลืมอะไร
เราลืมเรื่องร้ายๆ เราลืมเรื่องที่เป็นอันตราย เราลืมข้อผิดพลาดร้ายแรงในอดีต
เราทำผิดซ้ำๆ แต่เราก็ยังมักลืมมัน เมื่อเวลาผ่านไป
เราทำให้คนที่เรารัก ต้องเจ็บใจ ช้ำใจ ขุ่นเคือง
เราทำผิดซ้ำๆกับเรื่องของความผิดเดิมๆ ที่เราลืม แต่เค้ายังไม่ลืม
น่าเศร้าที่ เรื่องดีๆ ก็ยังไม่ต่างกัน เรามักลืมเรื่องของความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน ช่วงเวลาดีๆ ในอดีต ที่เราทั้งสอง มีความสุข ได้พูดคุยกัน แลกเปลี่ยนความรู้สึก
ช่วงเวลาที่ผมมีความสุขราวกับช่วงเวลาตอนนั้นมันหยุดอยู่กับที่
ตอนนั้นผมลืมวันเวลา...ลืมทุกสิ่งรอบตัว
ผมคิดว่าการลืมเป็นกระบวนการที่ไม่สามารถแยกได้..
แยกไม่ได้ว่า.. มันเป็น พร อันแสนอ่อนหวาน หรือ คำสาป อันแสนโหดร้าย
... เราไม่สามารถหยุดยั้งการลืมอะไรบางสิ่งได้
เพราะแท้จริงแล้วมนุษย์ยังลืมความเป็นตัวตนของตนเอง ลืมความต้องการที่แท้จริงของตนเองไปแล้วด้วยซ้ำ
ผมได้แต่หวังว่า
ที่ผมเขียนลงไปทั้งหมดในวันนี้
จะเป็นสิ่งเตือนใจ
ให้ผม "ไม่ลืม" ทั้ง ข้อผิดพลาด และ ช่วงเวลาดีๆ
ผมหวังว่า
มันจะทำให้ ความสุขของผม กับคุณ อยู่ไปได้อีกนาน โดยที่มันจะไม่ถูกลืม
.
.
.
.
.
.
.
ผมขอโทษ ผมเสียใจ
แต่แล้วผมก็ได้แต่หวังว่าจะไม่ลืมอีก
| Create Date : 28 เมษายน 2550 |
| Last Update : 29 เมษายน 2550 0:09:34 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 564 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: คูโนก้า  วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:2:53:28 น. |
|
โดย: พลทหารไรอัน  วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:06:22 น. |
|
|
|
|
| Lionia |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ชิบหาย!!
เสือกลืมไปแล้วว่าจะเขียนอะไร ? ...