กันยายน 2551

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
24
25
26
27
28
29
30
 
 
เชียงใหม่ชุมของคนชอบเที่ยว
เชียงใหม่ชุมของคนชอบเที่ยว

ย้อนไปสิบกว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นฉันเรียนอยู่มัธยมสองภาควิชาสังคมศึกษาจัดทัศนาจรจังหวัดทางภาคเหนือ

รวมทั้งจังหวัดเชียงใหม่ ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากนักเกี่ยวกับจังหวัดนี้ รู้เพียงว่าที่นี่อากาศหนาวเย็น มีภูเขาสูง มีดอยสุเทพ มีดอกไม้สวยๆเยอะแยะ ที่สำคัญเพื่อนๆในห้องไปกันเยอะฉันจึงอยากไปมั่ง ตามประสาเด็ก

ตอนนั้นครูพาไปหลายที่ทั้งบ่อสร้าง ดอยสุเทพ ไนท์ บาร์ซ่า และอีกมากมายหลายแห่ง เชียงใหม่ในตอนนั้นช่างเป็นจังหวัดที่น่าทึ่งน่าตื่นตาตื่นใจสำหรับฉันเหลือเกิน เพราะนั่นคือการเดินทางไกล สำหรับฉันเป็นครั้งแรก

ยังจำได้ถึงบรรยากาศการนั่งรถสองแถวหลังคาเตี้ยๆขึ้นไปบนดอยสุเทพ ท่ามกลางหมอกหนาในเช้าตรู่ของวันนั้น

ฉันและเพื่อนๆหลายคนหน้าซีดเพราะเมารถ มองหน้ากันไปมาก็ขำกันเอง อย่างว่าแหละแต่ละคนไม่ค่อยได้ไปไหนไกลๆ แต่เมื่อเห็นวิวสวยๆข้างทาง และยิ่งนึกถึงปลายทางที่รออยู่ ก็ดูมีกำลังใจขึ้น สู้ สู้

จากนั้นมาเชียงใหม่ก็กลายเป็นเมืองแห่งความทรงจำที่ดีของฉันตลอดมา
ฉันว่าเชียงใหม่เป็นเมืองน่าเที่ยวในฝันของคนช่างเที่ยวทั้งหลาย และบางคนหลงใหลมนต์เสน่ห์ของที่นี่ถึงขั้นลงทุนซื้อที่ปลูกบ้านย้ายจากเมืองกรุงมาใช้ชีวิตที่นี่เลยก็มี

คงเพราะที่นี่ก็ไม่ต่างอะไรกับกรุงเทพ ในแง่ของความสะดวกสบายของการใช้ชีวิตแบบคนเมืองใหญ่ทั้งหลาย เพราะที่นี่มีทุกสิ่งให้เลือกสรร ห้างสรรพสินค้า โรงหนัง โรงละคร ร้านอาหาร และรถติด หุหุ ข้อนี้ฉันแถมให้เพราะเมื่อเร็วๆนี้ได้ไปเชียงใหม่อีกหนก็สัมผัสกับสิ่งนี้ไปแล้ว

แต่ขณะเดียวกัน ที่นี่ก็มีสิ่งสวยงามทั้งในส่วนของสถานที่ และความมีน้ำใจของผู้คนที่ใครๆก็คงเคยได้สัมผัส ซึ่งถือเป็นความแตกต่างที่ใช่ว่าทุกที่จะมีให้กับผู้มาเยือน

เหมือนครั้งล่าสุดที่ฉันนั่งรถสองแถวจากไปสถานีขนส่งอาเขต ด้วยความที่ไม่คุ้นและกลัวลงไม่ถูกป้าย จึงถามเพื่อนผู้โดยสารที่อยู่บนรถด้วยกันคนนึง เท่านั้นแหละพอคนอื่นได้ยินต่างก็รุมให้ความช่วยเหลือ

แม้ว่าพวกเขาต่างก็มาจากต่างอำเภอ และไม่คุ้นเส้นทางเหมือนกัน แต่ก็เต็มใจช่วยเต็มร้อย ปรึกษากันใหญ่ว่าป้ายไหนที่ใกล้อาเขตที่สุดเป็นการใหญ่ เพื่อให้ฉันลงได้ถูกป้าย

จนกระทั่งฉันถึงจุดหมายทั้งหมดยังพร้อมใจโบกมือหยอยๆลาฉันที่ลงจากรถไป ด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม นี่แหละมั้งคือเสน่ห์ของคนเชียงใหม่ อยากให้ภาพเหล่านี้อยู่คู่เชียงใหม่ตลอดไปจัง อย่าได้หวั่นไหว หรือเปลี่ยนตัวเองไปกับการเปลี่ยนแปลงของโลกภายนอก หรือกับผู้คนมากหน้าหลายตาที่แห่กันมาเยี่ยมเยือนมากนัก

ฉันอยากให้เชียงใหม่คงความเป็นตัวของตัวเอง ไว้ให้มากที่สุด พูดในวันนี้ ฉันก็ไม่รู้ว่ามันจะสายเกินไปมั้ย

จริงอยู่ที่ว่าทุกสังคม และทุกแห่งหนที่เราได้มีโอกาสเดินทางไปนั้นเราโอกาสได้พบเจอกับทั้งสถานที่ที่สวยงาม น่าประทับใจ หรือได้พบปะ รู้จักพูดคุยกับผู้คนที่น่ารัก มีน้ำใจไมตรีกับเรา

พอๆกับการที่เราจะได้พบกับบางสถานที่ที่หาความสวยงามไม่เจอ หรือต้องไปสู้รบปรบมือกับบางคนที่แล้งน้ำใจ พร้อมจะขูดเลือดขูดเนื้อจากนักท่องเที่ยว

แต่กับที่เชียงใหม่แล้วฉันไปมาหลายครั้งทั้งไปทำข่าว ทั้งลางานไปเที่ยวเอง ทุกครั้งที่ไปฉันยังไม่เจอกับเหตุการณ์อะไรที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าไม่อยากไปที่นั่นอีก

ความเจริญของบ้านเมืองนั้นฉันว่าไม่ได้วัดกันที่ความแออัดของตึกราบ้านช่อง ความเจริญงอกงามของจิตใจคนต่างหากที่จะเป็นตัวชี้วัดว่า ณ ที่แห่งนั้นได้มีความเจริญแล้วอย่างแท้จริง

เชียงใหม่จะไม่ต่างจากเมืองใหญ่ทั่วไปที่มีเต็มไปด้วยตึกสูง และสิ่งปลูกสร้างที่ไร้ระเบียบเลยหากที่นี่เต็มไปด้วยผู้คนที่ดิ้นรน แข่งขัน ไร้น้ำใจ

เขียนมาถึงบรรทัดนี้แล้ว ชักคนครั่นเนื้อครั่นตัวอยากไปเชียงใหม่ขึ้นมาแล้วล่ะสิ อย่ากระนั้นเลย เพิ่งลาพักร้อนไปแหม่บๆ

ยังไม่ได้ไปตอนนี้ ก็หยิบโปสการ์ดที่เก็บไว้มาอ่านเล่นให้บรรเทาความคิดถึงไปก่อน

อ่านทีไร ความสุขของวันนั้นก็ปรากฏขึ้นมาวิบแว่บในใจ และทำให้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกครั้งสิน่า


หวัดดีอ้อ
มาเชียงใหม่ครั้งนี้ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ เราก็จำไมได้แล้วล่ะ เพราะเรามาบ่อยเหลือเกิน แต่เป็นครั้งแรกที่มา “ร้านเล่า” ร้านหนังสือเล็กๆมีโปสการ์ดน่ารักๆขาย กาแฟ ชา นม ก็น่าอร่อย P’Ann สั่งชามาลองแต่เรากินCake กล้วยสุดโปรดมาจาก Love at frist bite มาแล้วต่อด้วยส้มตำรสแซ่บ (เข้ามั้ยเนี่ย) อิ่มแปล้เลยเรา ชอบจังมานั่งเขียน Post card ฟังยายแอนเมาธ์กระจายสนุกดี ฮ่า ฮ่า ฮ่า
จริงๆแล้วอยากส่ง Post Card ไปให้ใครบางคน แต่ไม่ค่อยแน่ใจว่าเค้าคนนั้นอยากจะได้รับมันหรือเปล่า
เลยขอส่งไปเก็บไว้ให้ตัวเองอ่าน ด้วยหวังว่าสักวันหนึ่งเค้าจะได้อ่านมันด้วยตัวเขาเอง เราลาพักร้อนมาเยือนเชียงใหม่ ครั้งแรกที่ได้มาเยือน “ร้านเล่า” ร้านหนังสือเล็กๆแต่น่ารักของคนที่เกิดเบื่อเมืองกรุง ชอบจังเลยเชียงใหม่ เมืองที่มากี่ครั้งๆก็ไม่รู้สึกเบื่อ อยากให้เธอมาด้วยนะ เธอคงชอบบรรยากาศที่นี่ เสียดายตอนนี้ข้างนอกฝนตก เลยอดนั่งเล่นที่หลังร้าน ร่มรื่นและเย็นดี มีเธอมาด้วยก็คงดีนะ
อ้อ

อ้อหวึ่งคนงาม
เชียงใหม่วันนี้ไม่หนาวมากนัก อาจจะเป็นเพราะกำลังย่างเข้าสู่ปลายฝน ต้นหนาวพอดี...แต่คิดว่าบนดอยคงหนาวน่าดูเลย....เสียดายไม่มีโอกาสไปวันนี้ไปช็อปปิ้งที่ไนท์ บาซ่า ได้รองเท้า Ace มา 1 คู่เอาไว้ใส่ออกกำลังกาย....อ้อคิดมั้ยว่า....การเป็นคนดีคืออะไร....การไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้าเมายา แต่นินทาว่าร้ายหรืออะไร...มีคนบอกว่า...คนที่ดีน่าจะมีคุณค่ากับคนอื่น...ฉันก็ว่าน่าจะใช่
บางทีเราอาจดีแต่ไม่เกื้อกูลคนอื่นมันก็ไร้ค่าน่าดู
Miss u….P’ANN





Create Date : 21 กันยายน 2551
Last Update : 21 กันยายน 2551 9:31:01 น.
Counter : 302 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

loveTRAVEL1977
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นคนชอบเดินทางและท่องเที่ยว ว่างๆก็อ่านหนังสือ มีความหวัง มีความฝัน และต้องอยู่อย่างมีความหมายบนโลกนี้