ดูงานขุดลอกแม่น้ำปิง

เรื่องของเรื่องคือช่วงวันที่ 18-19 กพ.ที่ผ่านมา เราเดินทางไปดูงานมาค่ะ ไปดูเกี่ยวกับการขุดลอกแม่น้ำปิง มาที่เชียงใหม่และการขุดลอกแม่น้ำจาง จังหวัดลำปางมา เรื่องของเรื่องคือในช่วงหลายปีที่ผ่านมาแม่น้ำปิงและแม่น้ำสายหลักอื่นๆของประเทศไทยประสบปัญหาเกิดสันดอนขึ้นกลางแม่น้ำอย่างมาก ส่งผลให้ัสันดอนเหล่านี้กีดขวางทางไหลของน้ำใช่วงหน้าฝนที่ีฝนตกชุกอัตราการจุน้ำ การเก็บน้ำก็น้อยลงตามไปด้วย พอฝนตก น้ำก็ไม่มีที่เก็บกักก็ไหลท่วมบริเวณสองฝั่งแม่น้ำ เป็นปัญหาอย่างนี้แทบทุกปี พอหน้าแล้งน้ำก็ไม่มีที่เก็บอีก เพราะพื้นที่ที่เคยเป็นแม่น้ำกลายเป็นดินไปหมด ซ้ำร้ายเจ้าของที่ดินที่ใกล้เคียงที่เกิดสันดอนก็จับจองเข้าทำกินในพื้นที่ดินที่งอกออกมาซะงั้น แม้ว่ากฎหมายแพ่งจะจับจองใช้ประโยชน์ได้ แต่ในความเป็นจริงแล้วการที่มีที่ดินงอกออกมาในแม่น้ำจากการทับถมของตะกอนนั้นทำให้แม่น้ำติ้นเขิน และ "กรมเจ้าท่า" จำเป็นต้องขุดสันดอนพวกนี้ออกไป เพื่อให้น้ำมันไหลสะดวกขึ้น

แต่ทุกอย่างมันไม่ง่ายค่ะ เพราะส่วนใหญ่คนที่มีบ้านริมน้ำน่ะ จะเป็นคนมีฐานะมีการสร้างบ้านที่อยู่อาศัยมูลค่าอย่างต่่ำก็สิบล้านแล้วค่ะ เพื่อไว้พักผ่อน สร้างได้ค่ะ แต่ไอ้ดินงอกออกมานี่สิที่เป็นปัญหา ที่เค้าจ้องจะเข้าไปใช้ประโยชน์กัน ทั้งสร้างบ้านยื่นออกมา ศาลาริมน้ำ ท่าเรือส่วนตัวบ้าง ที่จัดเลี้ยงบ้าง อ่อ รวมถึงร้านอาหารหรูๆด้วยนะคะ ทีนี้เมื่อเค้าลงทุนไปเยอะก็ใครล่ะที่อยากโดนริ้อสิ่งปลูกสร้างเหล่านี้ เงินทั้งนั้นเลยอ่ะ เป็นเราคงทำใจหลายวัน แต่ทำยังไงได้ว่ามัยคะ เพื่อประโยชน์ของส่วนรวมเพราะน้ำท่วมทีปัญหามันเยอะ สูญเงินไปเท่าไรอันนี้สิน่าคิด ดังนั้น กรมเจ้าท่าเลยต้องออกพื้นที่ ร่วมกับองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นต่างๆสร้างความเข้าใจกับประชาชนในพื้นที่ทั้งรายเล็กรายยน้อยให้เข้าใจถึงความจำเป็นของการขุดลอกและขุดสันดอนออกจากแม่น้ำปิง ใช้เวลาพอสมควรกว่าเจ้าของที่ดินจะยินยอม แถมคนที่ดำเนินการก็ยังถูกเจ้าของที่ดินฟ้องร้องไปหลายคดี เรียกว่าไม่ง่ายเลยนะคะเนี่ย

เราไปดูงานครั้งนี้ก็เห็นถึงสภาพบ้านเรือน ปัญหาของการปฎิบัติงานของเจ้าหน้าที่ หากฝ่ายบริหารไม่แข็งขัน เอาจริงเอาจังในการป้องกันและสร้างจิตสำนึกร่วมกันของประชาชนข้าราชการชั้นผู้น้อยก็ก็ไม่กล้า "ชน"กับบรรดาเจ้าของที่ดิน(งอกใหม่) เหล่านี้ ลำพังชาวบ้านที่รุกล้ำที่ดินริมฝั่งแม่น้ำก็ว่ายากแล้วเพราะต้องหาที่อยู่อาศัยใหม่ให้พวกเค้าก่อนจะรื้อถอนบ้านเรือนออกไป นับประสาอะไรกับบ้านคนรวย บางบ้านที่กรมไปปักหลักเขตแม่น้ำนี่ชิดกับตัวบ้านเลยนะคะ ดังนั้นเสาปักหลักเขตจึงต้องกลายเป็นสิ่งประดับและตกแต่งบ้านของบรรดาผู้มีอันจะกินอย่างที่ปฎิเสธไม่ได้ กรมบอกว่าภารกิจนี้ต้องอาศัยทั้งบู๊ทั้งบุ๋นในการเจรจากับเจ้าของที่ดินเหล่านี้ เพราะแต่ละคนเส้นใหญ่มากถึงมากที่สุด เนื่องจากราคาที่ดินริมแม่น้ำนั้นไร่ละเป็นล้าน (ทำเลเหมาะๆดีๆก็ไร่ละ 10 ล้านอัพนะคะ)

แต่ที่เราไปเห็นก็น่าชื่นใจนะคะที่การแก้ไปัญหาค่อนข้างได้ผลเพราะหลายบ้านต่างยินยอมให้กรมเข้าไปขุดที่ดินงอกใหม่ เนื่องจากห็นแล้วว่าหากไม่ยอมให้ขุดสุดท้ายน้ำก็ต้องท่วมบ้านริมน้ำสุดหรูของตัวเองอยู่ดี เลยต้องยอมในที่สุด

อย่างไรก็ตาม งบประมาณในการขุดลอกแม่น้ำต่างๆของกรมก็น้อยนิดนะคะปีละแค่1000 ล้านบาท ขณะที่แม้น้ำในประเทศไทยยาวรวมกันกว่า 13000 กม. จะขุดลอกทีก็ไม่มีงบกว่าจะได้งบดินที่ตกตะกอนก็กลายเป็นสันดอนไปแล้ว ชาวบ้านจับจองทำกินกันไปแล้ว เราก็ถึงได้เข้าใจว่าทำไมน้ำถึงท่วมได้ท่วมดี สาเหตุหนึ่งก็เพราะแม่น้ำติ้นเขินนี่แหละ

ในช่วงที่จังหวัดเชียงใหม่จัดงานยี่เป็ง รู้มั้ยคะว่าเเกือบจัดไม่ได้แล้วค่ะเพราะปริมาณน้ำไม่เพียงพอ กรมก็ต้องจัดการหนุนระดับน้ำให้สูงขึ้นอีกเกือบสองเมตร แน่่ะ ถึงจัดงานได้ อีกอย่างหลังจากขุดลอกไปแล้วเรือท่องเที่ยวต่างๆก็ทำมาหากินได้เพราะน้ำมันลึกขึ้น การเดินเรือสะดวกขึ้น สรุปแล้วก็มีแต่ผลดี ปัญหาก็คือไม่มีงบประมาณที่จะทำอย่างต่อเนื่อง

อีกห้าปีกรมตั้งเป้าจะปักเขตควบคุมทางน้ำให้ครบทุกแม้น้ำหลัก ก็ไม่รู้ว่าสำเร็จมั้ย ....สู้ๆค่ะ

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2554 Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2554 19:12:32 น. Counter : 422 Pageviews.		4 comments
Share Tweet