โอกาส จังหวะและเวที

 วันนี้ผมก็ยังขี่มอเตอร์ไซด์คันเดิม  ผ่านทางที่เดิมที่เคยล้ม หัวสมองก็พลันแล่นถามหัวใจว่า เรายังต้องขี่ผ่านทางนี้ ให้ช้ำใจไปอีกนานเท่าไร และทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จตามแผนการที่วางไว้สักที หัวใจก็ตอบกลับไปว่าด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย มันหน้าที่เธอไม่ใช่เหรอ สมอง ที่ต้องคิด ฉันให้ได้แค่ความกล้า และความมั่นใจได้เท่านั้น ดังนั้นเธอก็คิดสิซะว่าจะทำยังงัย ถึงจะประสบความสำเร็จ



            ผมเคยได้ยินคนผู้ถึง นักดนตรีอาชีพ ฝีมือระดับโลกคนนึง กล่าวไว้ว่า การประสบความสำเร็จในชีวิตจะมีได้นั้น นอกจากจะมีฝีมือ โอกาส และจังหวะแล้ว เราต้องมีเวทีที่เราใช้แสดงฝีมือด้วย เค้าได้ทำการทดลองสมมติฐานนี้ โดยเค้าสวมหมวก ใส่แว่น ไปเล่นดนจรีเปิดหมวก ปรากฏว่าคนที่จะหยุดฟังเค้ามีน้อยมาก และที่น้อยกว่านั้นคือเงินที่เค้าได้รับ ทั้งที่เค้าแค่เปิดการแสดงตั๋วราคาเป็นหมื่นถูกจองหมดในเวลาไม่นาน คนยอมเสียเงินมากมายเพื่อที่จะได้ฟังเค้าบรรเลงเพลงขับกล่อม  แต่เค้าเล่นให้ฟังฟรีกลับไม่มีคนสนใจ

           หลังจากฟังเรื่องนี้ ทำให้ผมกลับมาครุ่นคิด (คิดมากจนผมจะหมดหัวก่อนวัยอันควรแล้วเนี่ยะ)

           ดังนั้นถ้าผมต้องการประสบความสำเร็จ  นอกจากผมต้องเก่งกาจสามารถ มี ความรู้ความสามารถระดับขั้นเทพแล้ว  ผมคงต้องเริ่มสร้างเวที ที่ผมสามารถแสดงฝีมือนั้นด้วย  ยากส์จังการสร้างเวที เพราะผมไม่ใช่ช่างไม้ ไม่มีหัวทางด้านศิลป์ซะด้วย  ที่สำคัญผมขี้เกียจสุดๆไปเลย แต่มันคงถึงเวลาแล้วสินะที่ผมต้องมีเวทีไว้สำหรับแสดงความสามารถของตัวเองสักที ดังนั้นโจทย์แรกที่ผมต้องตีให้แตกคือ ผมจะแสดงอะไร ที่ไหน เมื่อไร ยังงัย  
ความคิดแรกแว้บเข้ามา

สมอง : เราจะเป็นผู้จัดการโรงงานที่เก่งที่สุดในโลกดีมั้ย  
หัวใจ : ไม่นะม่ายยยยยยยย  เค้าไม่อยากเป็นลูกจ้างไปตลอดนิน่า

สมอง : เราเป็นนักเล่นหุ้น ที่เก่งกาจ  
หัวใจ : อันนี้ก็น่าสน แต่ไม่อยากมานั่งลุ้นตัวเลขให้หัวใจวายไปทั้งชีวิต

งั้น....

สมอง : เราจะเป็นนักขายภาพที่มีภาพเยอะที่สุดในโลก  
หัวใจ : ฟังดูเข้าที่ แต่มันก็ต้องทำงานไปตลอดอยู่ดี

Create Date : 03 เมษายน 2557 Last Update : 3 เมษายน 2557 11:55:14 น. Counter : 693 Pageviews.		0 comments
Share Tweet