| All Blog |
ใต้เงาหัวใจ - พิณณ์อวี  ชื่อหนังสือ : ใต้เงาหัวใจ ชื่อผู้แต่ง: พิณณ์อวี ชื่อสำนักพิมพ์: 1168 Publishing พิมพ์ครั้งแรก สิงหาคม 2550 คำโปรย จิรภัทร หนุ่มคาสโนว่า ผู้ไม่เคยศรัทธาในความรัก นลิน นักเขียนสาว ผู้ศรัทธาในความรักแม้ไม่เคยได้พบเจอ หนึ่งมองว่าไร้ค่า อีกหนึ่งมองว่าสูงค่า มุมมองความรักของสองหัวใจที่แตกต่าง....จะลงเอยรูปแบบใด "ปล่อยฉัน...ฉันจะออกไป" มือเรียวบางสลัดมือที่กุมอยู่จนหลุดแล้วถอยกรูด กวาดสายตามองไปรอบห้องอย่างหวาดระแวง ก่อนจะหยุดลงที่สีหน้าดูแคลนแกมเหยียดหยามของอีกฝ่าย "คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอหรือไง ?" เสียงห้าวดังถามเยาะเย้ย ริมฝีปากกระตุกยิ้มหยัน ดวงตาคมกริบมองใบหน้างามด้วยความรังเกียจขยะแขยง "ฉันไม่ทำอะไรผู้หญิงอย่างเธอหรอก...ฉันไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสใช้มารยาหญิง ขู่เรียกค่าเสียหายจากฉันแน่ ถึงแม้ว่าเธอจะให้ท่าฉันเองก็ตาม" ฉาด! นลินเหวี่ยงฝ่ามือประทับลงบนแก้มอีกฝ่ายโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด ตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ จิรภัทรเงยหน้าหัวเราะลั่น "มันแทงใจดำนักหรือไงถึงได้ทำเป็นโกรธ... มารยาสาไถยของพวกผู้หญิงฉันเจอมาเยอะแล้ว ถ้ามีของแลกเปลี่ยนตอบแทนหน่อยก็คงคุ้มค่า แต่ฉันไม่กล้าเสี่ยงกับครอบครัวของเธออีกแน่ วางใจได้ ฉันเอาเธอมาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนให้ไอ้น้องเลวของเธอ มันเอาน้องสาวของฉันมาคืนเท่านั้น แต่ถ้ามันไม่เอารุ้งกลับมาคืน ก็อย่าหวังว่าฉันจะปล่อยมันไปง่ายๆ ไม่มีทางแน่ !" เนื้อเรื่อง จิรภัทร หนุ่มหล่อ รวยล้นฟ้า อยู่ในวงสังคมชั้นสูง มีพร้อมทุกอย่าง เป็นคาสโนว่าที่ชอบเฟลิตกับสาวสวยไม่ซ้ำหน้า บังคับหยาดรุ้ง หรือรุ้ง น้องสาวให้แต่งงานกับนายเทพพงค์ เพราะเห็นว่ามีความเหมาะสมกับหยาดรุ้งทุกประการ หากแต่หยาดรุ้งเองนั้นมีคนรักอยู่แล้ว คือ ธีรวัช น้องชายของนลิน แต่เพราะฐานะที่แตกต่างกัน ทำให้จิรภัทรทำทุกอย่างเพื่อกีดกันความรักของน้องสาว อีกเหตุผลคือจิรภัทรเองไม่เคยเชื่อในความรัก เขาไม่เชื่อว่าธีรวัชจะสามารถดูแลหยาดรุ้งได้ดีกว่าตัวเขาเอง และคิดว่าธีรวัชวางแผนเพื่อที่จะปอกลอกน้องสาวของตน เมื่อรุ้งทนมาตราการและความเผด็จการของพี่ชายไม่ไหว จึงหนีไปกับธีรวัช จิรภัทรไปตามน้องสาวที่บ้านของธีรวัชและได้เจอกับนลินพี่สาว และคิดว่านลินรู้ว่าธีรวัชพารุ้งหนีไปที่ไหน จึงจับตัวนลินไปไว้ที่คอนโดเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนให้ธีรวัชนำรุ้งกลับมาคืน จิรภัทรทั้งกล่าวหา ว่าร้าย และด่านลินสารพัด ทำให้นลินทั้งเจ็บและจำคำพูดของเขา แต่เธอก็พยายามที่จะไม่พูดตอบโต้จิรภัทร เพราะคิดว่ายังไงจิรภัทรก็พาลและไม่ยอมฟังเหตุผลของเธอ พฤติกรรมหลายอย่างของนลินและความใกล้ชิด ทำให้เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นกับจิรภัทร เขาพานลินไปขังไว้ที่บ้าน แต่ให้พักอยู่ที่บ้านคนสวนเก่าที่ทิ้งร้างมานาน ทั้งสองมีทะเลาะกันจนจิรภัทรปล้ำนลิน ธีรวัชพาหยาดรุ้งมาคืนและเกิดการชกต่อยกับจิรภัทรเกิดขึ้น นลินจึงต้องพาธีรวัชกลับบ้าน ส่วนหยาดรุ้งก็ยอมแต่งงานกับนายเทพพงศ์ เพราะทนเห็นคนรักเจ็บไม่ได้ แต่งานแต่งงานก็ต้องล่มเมื่อคู่ขาของฝ่ายเจ้าบ่าวบุกเข้ามายิงเจ้าบ่าวจนหยาดรุ้งโดนลูกหลงด้วย จิรภัทรรู้ว่าตัวเองตัดสินใจผิด น้องสาวที่แสนห่วงก็กลายเป็นไม่อยากเห็นเขาและเกลียดชังเขา ทั้งยังย้ายไปอยู่กับธีรวัชหลังจากออกจากโรงพยาบาล เมื่อรู้ว่าทำผิด และรู้ว่าใจของตนเองนั้นรักนลิน จิรภัทรจึงทำทุกอย่างเพื่องอนง้อและขอโทษนลิน แล้วนลิน ที่เจ็บปวดจากการกระทำที่เลวร้ายของผู้ชายคนนี้จะยอมให้อภัยทุกอย่างให้แก่เขาได้หรือไม่ หลังจากอ่าน พล็อตเรื่องแบบนี้คงหนีไม่พ้นนิยายน้ำเน่าหล่ะค่ะ แต่สำนวนการเขียนของนักเขียนก็ทำให้อ่านได้เพลินๆ แบบว่า คุณพี่ภัทรขา...อะไรจะใจร้าย ปากเสีย และดูถูกคนจนซะขนาดนี้ค่ะเนี้ย เป็นเราจะอดใจไม่ชกหน้าคุณพี่ภัทรได้ไหมหนอ แต่ก็สมน้ำหน้า เป็นไงหล่ะ ทำสาวเจ้าเขาไว้เยอะ ปฏิบัติการง้อก็เลยแทบหืดขึ้นคอ แต่ดีหน่อยแกมีกองเชียร์คอยเสริมทัพบ้าง อุปสรรคเลยไม่ค่อยเยอะ อ่านไปก็ให้อารมณ์หมั่นใส้พระเอกจริงๆ ส่วนตัวชอบนิสัยของนางเอกค่ะ เชิญคุณพาลคุณว่ามาเหอะ ฉันจะเงียบ ไม่พูด ทำเฉยๆ ซะ เดี๋ยวคนพาลมันก็เส้นเลือดในสมองแตกเพราะความโมโหไปเองแหล่ะ ชนะเลิศศศศศค่ะ เอาความเงียบสงบความเคลื่อนไหว แต่อาจจะมีส่วนติดใจตอนท้ายนิดหนึ่งคืออยากจะให้มีฉากหวานๆ ของคู่พี่มากกว่านี้ มันน้อยไปหน่อยอะ สรุปเนื้อเรื่องก็แนวนิยายไทยหล่ะค่ะ ไม่ต้องเดา ไม่ต้องคิดอะไรมาก สำนวนภาษาของนักเขียนก็โอเคเลย เรื่องนี้อ่านได้เพลินๆ เรื่อยๆค่ะ ^.^ เรื่องนี้ให้คะแนนส่วนตัว 7+
พล็อตแนวนี้ขายได้ตลอดเลยล่ะค่ะ แม้จะบ่นว่าน้ำเน่า แต่ก็ยังอ่านอยู่นั่นเอง
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
 วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:15:14:05 น.นานจนลืมเลยเล่มนี้
โดย: พิณณ์อวี IP: 115.67.6.29 วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:15:48:39 น.
|
ช่อม่วงสีขาว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
Friends Blog
MY VIP Friend                                        |
|||||||||||||||||||||
