|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
>> เกลียวเมฆ
ก้อนเมฆหมุนเป็นเกลียวตามบงการของสายลม
พัดพาเอาฝนชุ่มฉ่ำจากความโกลาหลมายังพื้นโลก
ท้องฟ้าเอ๋ย... เจ้ารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาหรือไม่ ?
มนุษย์ตัวน้อย ร้องหาสันติภาพท่ามกลางสงคราม...
หนุ่มสาว น้ำตานองหน้าคร่ำครวญหาคนรัก
แม่โอบกอดลูกชายที่ตายในสงคราม ด้วยหัวใจที่แตกสลาย
บทเพลงแห่งการพรากจากถูกบรรเลงขึ้นทุกแห่งหน
ณ ช่วงเวลาหนึ่ง การกระทำอย่างหนึ่ง อาจถูกเรียกว่า สันติภาพ
ณ เวลาที่ผ่านไป การกระทำอย่างเดียวกันนั้น อาจหมายถึง สงคราม
แต่ยังมีสิ่งหนึ่ง ที่ไม่เคยเปลี่ยนไปตามคำนิยาม นั่นคือการสูญเสีย
โลกเอ๋ย... ท่านเคยรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาบ้างหรือไม่ ?
จะมีสักเวลาบ้างไหม ที่ท้องฟ้าอาจพลัดพรากจากหมู่ดาวอันเป็นที่รัก
และถ้าหากวันนั้นมาถึง ท้องฟ้าเอ๋ย... ท่านจะร้องไห้ไหมหนอ ?
ณ เวลาที่ผู้คนไต่ถาม... เกลียวเมฆคงแตกสลายไป...
แล้วขดตัวกลับเป็นเกลียวดังเดิม ตามกระแสแห่งกาลเวลาที่แปรเปลี่ยน...
Free TextEditor
[กลอนเปล่า]
*หมายเหตุ บันทึก ความรู้สึก หลังจากอ่าน สามก๊ก (รอบ 4)
Create Date : 29 มิถุนายน 2553 |
|
1 comments |
Last Update : 29 มิถุนายน 2553 22:28:04 น. |
Counter : 627 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
หลากสีสัน จรรโลง โลกใบนี้
ทรวงสุขฉ่ำ ชื่นไมตรี มิมีเหงา
แม้นทุกข์โหม โครมครืน คลื่นลมเร้า
เพียงปัดเป่า รับมือ ไม่ดื้อรั้น ...
... หากหมายคล้อง จองจำ ด้วยคำรัก
แล้วปกปักษ์ ทุกยาม มิคร้ามหวั่น
หลากเล่ห์กล ผจญได้ ด้วยฝ่าฟัน
ย่อมยืนยัน สักขี รักมีจริง ...
.
.
.