เมื่อช่วงแรกๆ ที่ครูบาอริยชาติมาสร้างวัดแสงแก้วโพธิญาณ และจำพรรษาอยู่ที่วัดแห่งนี้ มีเหตุการณ์หนึ่งที่ครูบาได้รับรู้มาโดยตลอดจากคำบอกเล่าของพระลูกวัดและสามเณร ทั้งยังเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่เป็นประจำ
นั่นคือ...การที่ญาติโยมจากทั่วทุกสารทิศซึ่งมีความเลื่อมใสศรัทธาต่อครูบาอริยชาติต่างเดินทางมายังวัดแสงแก้วโพธิญาณ เพื่อกราบนมัสการครูบาหนุ่มผู้ยิ่งด้วยธรรมะและวิทยาคม แต่เมื่อใดที่พวกเขาพบว่าครูบาอริยชาติมิได้อยู่ที่วัดเนื่องจากติดกิจนิมนต์ไปที่อื่น
พวกเขาจะผิดหวังกลับไป...พร้อมกับหิ้วถังสังฆทานกลับไปด้วย
ยิ่งช่วงไหนที่ครูบารับนิมนต์ไปต่างจังหวัดหรือต่างประเทศเป็นเวลาหลายๆ วัน วัดก็แทบจะไม่มีญาติโยมเข้า
เหตุการณ์ลักษณะดังกล่าวเกิดขึ้นเนืองๆ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติสำหรับวัดที่มีพระดัง แต่ปัญหานี้เป็นโจทย์สำคัญที่ครูบาอริยชาติตั้งใจจะแก้ไขให้ได้ ดังนั้น ท่านจึงตั้งใจออกแบบวัดให้มีความวิจิตรงดงาม มีความยิ่งใหญ่อลังการ และสลับซับซ้อนด้วยเชิงชั้นแห่งศิลปะ เพื่อให้วัดแห่งนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปด้วยในตัวแล้ว นอกจากนี้ ครูบาอริยชาติยังเกิดคำถามคิดขึ้นในใจอย่างหนึ่งว่า...
มีวัดใหญ่ วัดดังหลายต่อหลายแห่ง ที่มีนักท่องเที่ยวและพุทธศาสนิกชนไปเยี่ยมเยือนมากมายในแต่ละวัน ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักเจ้าอาวาส และไม่รู้จักใครในวัด เป็นเพราะเหตุใด?
ในคืนหนึ่ง คำชี้แนะ ก็มาถึง...
ครูบาอริยชาติ อริยจิตโต ได้นิมิตเห็นครูบาศรีวิชัยนั่งขัดสมาธิอยู่บนดอกบัวสีขาวขนาดใหญ่ ใบหน้าของท่านอิ่มเอิบผ่องใสด้วยบารมีธรรม รอบๆ ตัวท่านเต็มไปด้วยดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ซึ่งผุดโผล่ขึ้นมานับร้อยนับพันดอก ทำให้เกิดประกายสว่างไสวไปทั่วบริเวณจนมองไม่เห็นพื้นดินเป็นที่อัศจรรย์ยิ่งนัก
ภาพที่ปรากฏในนิมิตทำให้ครูบาอริยชาติเกิดความปีติอย่างยิ่ง ในนิมิตนั้นท่านพยายามจะเดินเข้าไปใกล้องค์ครูบาศรีวิชัยให้มากที่สุด แต่ไม่ว่าจะพยายามเท่าใดก็ไม่สามารถเข้าถึงองค์ท่านได้เลย ดังนั้น ครูบาอริยชาติจึงหยุดเดิน และมองดูองค์ท่านอยู่ห่างๆ ซึ่งปรากฏว่ากลับสามารถมองเห็นองค์ท่านชัดเจนเสมือนยืนอยู่ใกล้องค์ท่านอย่างน่าประหลาด เมื่อเป็นเช่นนี้ ครูบาจึงได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า
...หากครูบาอริยชาติกับครูบาศรีวิชัยมีบุญวาสนาซึ่งกันและกัน ก็ขอให้ได้เห็นองค์ท่านใกล้ๆ และได้กราบนมัสการสักครั้งหนึ่ง...
สิ้นคำอธิษฐาน องค์ครูบาศรีวิชัยก็ได้ขยายใหญ่ขึ้นจนมีองค์ที่ใหญ่โตมโหฬารประมาณขนาดไม่ได้ ครูบาอริยชาติจึงก้มกราบนมัสการด้วยความปีติอย่างยิ่ง โดยถึงแม้จะเข้าใกล้องค์ท่านเพียงเสี้ยวนาทีเดียว ครูบาอริยชาติก็ได้รับทราบถึงความเมตตาและบารมีธรรมอันสูงล้ำของครูบาศรีวิชัย หลังจากนั้นองค์ท่านจึงค่อย ๆ เลือนหายไป...
หลังจากนำนิมิตอันเป็นมงคลดังกล่าวมาพิจารณา ครูบาอริยชาติก็ได้คำตอบในวิธีการแก้ปัญหาที่วัดกำลังประสบอยู่ นั่นคือ การที่มีผู้คนหลั่งไหลเข้ามายังพุทธสถานใดๆ ทั้งที่ไม่รู้จักเจ้าอาวาส และไม่รู้จักใครในวัด เป็นเพราะ...วัดหรือสถานที่แห่งนั้นมี ศูนย์รวมความศรัทธา ของผู้คนประดิษฐานอยู่
และ...เมื่อภาคใต้มีหลวงปู่ทวด ภาคอีสานมีหลวงปู่มั่น ภาคกลางมีหลวงพ่อโต ภาคเหนือก็ต้อง...ครูบาศรีวิชัย
ติดตามประวัติของวัดได้ที่นี่ วัดแสงแก้วโพธิญาณ
ขอย้อนกลับไปในช่วงเดือนมกราคม ที่ผ่านมาเป็นช่วงวันเกิดก็เลยได้มีโอกาสไปทำบุญที่วัดแสงแก้วโพธิญาณ ซึ่งตั้งอยู่ที่ ต.เจดีย์หลวง อ.แม่สรวย จ.เชียงราย บรรยากาศภายในวัดร่มรื่น อิ่มบุญกันไปค่ะ ตามไปชมบรรยากาศภายในวัดกับเรานะคะ
รูปหล่อเหมือนครูบาศรีวิชัย องค์ใหญ่ที่สุดในโลก
แม่นางกวักอ้วนตุ้ยนุ้ย
เทพทันใจจำลองแบบมาจากประเทศพม่า
หลังจากทำบุญกันเรียบร้อยก็ได้เวลาใกล้เที่ยงพอดี เราออกจากวัดไปทานข้าวและจิบกาแฟกันที่ร้านกาแฟดอยช้าง บ้านห้วยหมอเฒ่า อ.แม่สรวย
ข้าวผัดกุ้ง อิ่มหนำสำราญกันแล้ว ก็นั่งคุยกันว่าเราจะไปที่ไหนกันต่อดีหละ ก็นึกขึ้นได้ว่าที่แม่สรวยเค้ามีเขื่อนนี่นา ไปเที่ยวเขื่อนแม่สรวยกันดีกว่า ไปกันโลดค่า
ภายในเขื่อนแม่สรวยด้านบนจะมีร้านอาหาร ร้านกาแฟ และมุมสวย ๆ บรรยากาศดี ให้ถ่ายรูปกันค่ะ และยังมีเครื่องเล่นหลากหลายด้วย ซึ่งในวันที่ไปเที่ยวเค้ากำลังทดสอบแพใหญ่กัน ก็เลยได้มีโอกาสล่องแพทดสอบไปกับเค้าด้วย
บรรยากาศภายในแพลำใหญ่ค่ะเรือเล็กกำลังลากแพไปที่กลางเขื่อนแล้วค่ะ บรรยากาศดีมาก ๆ ค่ะ รายการค่าเครื่องเล่นต่าง ๆ และที่พัก ที่เที่ยวใน จ.เชียงราย ยังมีอีกเยอะมากหากมีเวลาจะพยายามลงให้เพื่อน ๆ ได้ดูกันนะคะ ทริปนี้จบแล้วจร้า
วัดสวยๆที่เชียงรายรู้จักแต่วันร่องขุน ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ มีโอกาสไปเที่ยวเชียงรายอีกอาจจะได้ตามรอยบ้าง