เนปาล 2016 12-15 กพ 2559  ไปเที่ยวเนปาลมา โดยไปดูภูเขาหิมาลัย ที่่ Nagarkot และเที่ยวดูโบราณสถานในกาฐมาณฑุ เล่าเรื่องการเปลี่ยนแปลงการเมืองในเนปาลสักเล็กน้อย เนปาลปกครองด้วยระบบกษัตริย์มายาวนานร่วม 2000 ปี เปลี่ยนราชวงศ์ไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายเป็นราชวงศ์ชาห์ ขบวนการประชาชน ได้บีบให้กษัตริย์พระองค์ก่อน คือ พิเรนทรา ยอมปฏิรูปการเมือง และพระราชทานรัฐธรรมนูญ ในเดือนพฤษภาคม พศ 2534 ทำให้เนปาลมีรัฐสภาอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข เกิดสงครามกลางเมืองระหว่างกองทัพของรัฐบาล กับพรรคคอมมิวนิสท์เนปาล (เหมาอิสท์) หรือกบฎลัทธิเหมา ที่จับอาวุธสู้มาตั้งแต่ปี พศ 2538 จนฝ่ายกบฎมีฐานที่มั่นอยู่ใน 50 จังหวัดจาก 75 จังหวัดของเนปาล ซึ่งเป็นกองกำลังต่อต้านรัฐที่ใหญ่มาก ต่อมาเกิดเหตุการณ์สังหารโหดในพระราชวัง ปี 2544 ที่ทำให้กษัตริย์ ราชินี และทายาททุกคนเสียชีวิตหมด เหลือแค่สองคน คือ น้องชายของกษัตริย์และลูกชายเพลย์บอย และน้องคนนี้ก็ขึ้นครองราชย์ต่อมา โดยที่ประชาชนไม่ยอมรับสักเท่าไร เพราะทุกคนต่างก็คิดว่า เป็นการแย่งชิงราชบัลลังค์ พศ 2549 มีการประท้วงขับไล่กษัตริย์ทั่วประเทศ  ว่ากันว่า เฉพาะในเมืองหลวง มีผู้คนออกมาประท้วงร่วมห้าแสนคน และก็วุ่นวายต่อมาอีกเรื่อยๆ พอปี 2551 รัฐบาลประกาศยกเลิกระบบกษัตริย์และถูกไล่ออกจากพระราชวัง พระราชวังต่างๆก็ถูกยึดมาเป็นสมบัติของรัฐหมด กลุ่มรัฐบาลปัจจุบันก็เป็นรัฐบาลผสม นำโดยพรรคคอมมิวนิสท์เนปาล (เหมาอิสท์) เนปาล เป็นประเทศที่ยากจนมาก ยากจนเป็นอันดับ 10 ของโลก และไม่มีทรัพยากรเป็นของตัวเอง ไม่มีทางออกทะเล ภูมิอากาศ ภูมิประเทศ ไม่เอื้อต่อการเพาะปลูกสักเท่าไร สินค้าในชีวิตประจำวันทุกอย่างต้องพึ่งพาอินเดีย มีขอทานเยอะ รถเมล์เก่ามาก และแน่นมาก สาธารณูปโภคไม่เพียงพอ อ่านมาจาก นสพ ฉบับภาษาอังกฤษว่า รัฐบาลเนปาล ไม่ค่อยทำอะไร เพราะระบบราชการอืดอาด และคอร์รัปชั่นเยอะ ไกด์เล่าว่า ได้คุยกับทูตไทย ซึ่งบอกว่า  มีเงินบริจาคช่วยกรณีแผ่นดินไหวเนปาล อยู่ในความดูแลของท่านทูตอีกกว่าสิบล้านดอลล่่าร์ แต่ยังใช้ไม่ได้ เพราะรัฐบาลเนปาลไม่ส่งข้อเสนอมาว่า  จะใช้เงินนี้ช่วยประชาชนเนปาลอย่างไร *********** เมืองแรกที่ไป คือ Bhaktapur ภัคตะปูร์ เป็นเมืองหลวงเก่า สมัยไหนไม่รู้ จำไม่ได้ แต่มีพระราชวัง และประตูทองคำ มีทหารรักษาวังด้วย ระหว่างทางเดินไป ก็มีชุมชนชาวบ้าน คนแก่ๆเด็กๆ ชอบมานั่งสังสรรกันที่ศาลาริมทาง สัญลักษณ์แสดงการได้รับการรับรองเป็นมรดกโลก แดดแรง มีอะไรสักอย่าง ประดิษฐานอยู่บนบันได ถ้าเป็นเมืองจีน จะคิดว่าเป็นที่ฝังศพ แต่ทางฮินดู คงไม่ใช่ อาคารด่านหน้า และซากกองอิฐจากแผ่นดินไหว วางเรียงไว้ คงจะรอการบูรณะ ประตูทางเข้าพระราชวัง รูปปัั้นบนแท่น เป็นกษัตริย์บูชาเทพเจ้าอยู่ ไปไหนๆในกาฐมาณฑุ จะพบไม้ค้ำอาคารอยู่เกือบทุกแห่ง ด้านหน้าพระราชวัง มีฐานสถูปที่เจดึย์ยอดถล่มลงมา ของเดิมเป็นตามในรูปที่เค้าแสดงไว้ พังลงมาหมด เหลือแต่แท่นระฆังมุมซ้ายล่างของรูป ประตูทองคำ มีทหารรักษาการณ์อยู่ หน้าบันเป็นเทพเจ้าต่างๆ ข้างใน มีส่วนของเทวสถานฮินดู ที่ห้ามถ่ายรูป แต่เดินเลยเข้าไปข้างใน ก็ถ่ายรูปได้อีก สระน้ำสำหรับกษัตริย์  ท่อส่งน้ำ ประดับประดาด้วยสัตว์ต่างๆ เดินออกมาจากพระราชวัง มีสถูปที่พังถล่มลงมาอีก ของเดิม มีเจดีย์สีขาวอยู่บนฐานอันนั้น ตามรูปเล็กด้านขวา อาคารด้านหน้าพระราชวัง (ที่ติดกับประตูทองคำ) เป็นอาคารที่สลักเสลาสวยงาม น่าจะเป็นระเบียงที่กษัตริย์โผล่ออกมาเยี่ยมราษฏร จากนั้น ก็เดินไปเรื่อยๆ จะไปลานคนเมือง มีโรงแรม เกสท์เฮาท์ และร้านขายของตลอดทาง ลานคนเมือง Dattratreya square อันนี้ไม่พัง มีร้านน้ำชาอยู่ริมสแควร์ เราก็เลยขึ้นไปกินน้ำชาบนชั้นสาม มีเพื่อนเอาคุกกี้ซินนามอนไปด้วย เข้ากั๊น เข้ากัน ระหว่างที่อยู่บนชั้นสาม มีขบวนแห่ศพผ่านมาด้วย บ๊ายบายกับคุณลุง สงสัยเป็นเจ้าของอาคาร เด็กชายคนนี้ ง่วนอยูกับการทำอะไรสักอย่าง เข้าไปดูใกล้ๆ เขากำลังถักเชือกอยู่ ออกมานั่งในแดด เพราะอากาศหนาว ความเสียหายจากแผ่นดินไหว อันนี้ถ่ายให้เห็นว่า เบื้องหลังหน้าต่างที่เป็นตารางๆไม้แกะสลัก จะเป็นระเบียงทางเดิน แล้วถึงจะเป็นกำแพง แต่ทำไมกำแพงถึงได้หนาขนาดนั้น หลังกำแพง ดูเหมือนเป็นลานโล่งๆ และมีบ้านแยกๆกันอยู่ แอบๆมองเข้าไป เป็นแบบนี้หลายแห่งเลย วิถีชาวบ้าน จักรยานคันเดียว ขนผลไม้มาขายได้เยอะแยะ คือ..หัตถาครองพิภพ โชวห่วย ขายทุกอย่าง บ้านที่พังจนอยู่อาศัยไม่ได้ (และก็คงจะซ่อมไม่ไหว) ข้างหลังประตูสีฟ้านั่น คือ กองอิฐใหญ่ ขณะนี้ ปีนี้ ยังมีชาวเมืองอีกเยอะที่ต้องอาศัยในเต๊นท์ที่รัฐจัดให้กลางเมือง เพราะไม่มีบ้านอยู่แล้ว ระเบียงบ้าน เกือบทุกหลัง จะถูกตีปิดด้วยระแนงไม้ เพื่อกันลม และกันสายตาคนภายนอกไม่ให้เห็นสาวในบ้าน คนภายในมองออกมาข้างนอกได้ บ้านรวยๆ ก็สลักเสลาบานไม้สวยงาม บ้านจนๆ ก็เป็นระแนงไม้ธรรมดา ถ่ายรูปนี้ เพราะสงสัยว่า ทำไมบานประตูริมถนน สวย แต่ข้างใน เป็นบ้านเก่าผุๆพังๆ ? มันดูคอนทราสกันมาก บ่ายแก่ๆ เรานั่งรถขึ้นเขาไปหลายชั่วโมง วกไปเวียนมา เพื่อไป Nagarkot ชมวิวภูเขาหิมาลัยยามเช้า ที่พักบนยอดเขา หนาวมาก ขอบอก ในห้องมีฮีทเตอร์ตัวเล็กให้ด้วย แต่เค้าดับไฟตอนสี่ทุ่มกว่าๆ 555+ แล้วแจกกระเป๋าน้ำร้อนให้นอนกอดคนละใบ อิอิอิ ก็โอเคอยู่นะ อุ่นๆดีในผ้าห่ม ภูเขายามบ่าย แสงแรกแห่งตะวัน แสงชมพูยามเช้า ยอดนี้มีเมฆ ดูเหมือนเราจะอยู่สูงกว่าโรงแรมอื่นๆนะ ระหว่างทางลงเขา แล้วก็ไป Changu Narayan เป็นวัดฮินดูที่เก่าแก่ที่สุดในเนปาล ตัวอาคารหลักยังอยู่ แต่อาคารรายล้อมรอบๆ พังเสียหายหมดเลย ด้านในมึคนเฝ้า จัดของเตรียมสำหรับการบูชา ชาวฮินดูจะมาบูชาเทพเจ้าผ่านหน้าต่างนี้ เป็ดเนปาล หุ่นที่นี่ เป็นหุ่นตัวเดียว แต่หลายหน้าหลายมือ งานฝึมือ ทำกันเห็นๆ มิวเซียม  คงไม่มีใครกล้าเข้าไปมั๊ง ชีวิตต้องดำเนินต่อไป บ้านนี้ดูเหมือนไม่สนใจจะซ่อมอะไร ลงมาผ่านเมืองอีก นี่คือการขนส่งแพะ คนกับแพะอาศัยรถคันเดียวกัน แต่แพะได้อยู่ชั้นสูงกว่า ต้องคอยเลี้ยงตัวไปมาระหว่างรถเบรค และเลี้ยว ambulance ในเนปาล ดูจากสภาพแล้วไม่น่ามีเครื่องมือช่วยพยุงชีพใดใด น่าจะเป็นรถนำส่งคนเจ็บเฉยๆ Buddhanath เป็นเจดีย์ใหญ่ เคยมีดวงตาพระศาสดาคอยปกป้องโลก แต่ตอนนี้ทลายไปหมดแล้ว กำลังอยู่ระหว่างการบูรณะ ทางเดินรอบๆ มีระฆังสวดมนต์ สาวเริ่มรุ่น ต่อไปก็เป็น Patan town ปะฏันหรือปาทาน เป็นเมืองโบราณที่ตั้งอยู่เหนือแม่น้ำพัคมาตี อยู่ห่างจากกรุงกาฐมาณฑุไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ 5 กิโลเมตร สร้างในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ช่วงศตวรรษที่ 3 ปะฏันได้ชื่อว่าเป็นเมืองคู่แฝดของกรุงกาฐมาณฑุได้รับการขนานนามว่าเมืองแห่งความงาม (City of Beauty) เป็นเมืองที่รู้จักกันในนามของเมืองแห่งศิลปะอีกด้วย โดยเฉพาะชื่อเสียงทางศูนย์กลางงานหัตถศิลป์ของชาวทิเบตอพยพ มีชื่อเสียงในเรื่องพระพุทธรูป นับเป็นนครโบราณที่ยังมีชีวิต ภายในเมืองเต็มไปด้วยวัดทางศาสนาฮินดูและสิ่งปลูกสร้างในพุทธศาสนา สืบเนื่องมาจากความหลากหลายของวัฒนธรรมในยุคกลางทำให้ทั้งศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธเฟื่องฟูในแถบนี้ เมืองปะฏันนี้นับเป็นผลงานสถาปัตยกรรมและการวางผังเมืองชิ้นเอกแบบเนวารี มีถนนโบราณตัดตามแนวเหนือ-ใต้และตะวันออก-ตะวันตก แบ่งเมืองออกเป็น 4 ส่วน โดยมีจัตุรัสปะฏัน ดูร์บาร์และพระราชวังปะฏันเป็นศูนย์กลาง วัดฮินดูแห่งหนึ่ง มีการจุดไฟเพื่อบูชาเทพ เขาจะปัดเอาควันไฟขึ้นมาใส่ผม เหนื่อยมากแล้ววันนี้ ตกเย็น เราไปกินข้าวกันที่ Garden of Dreams คอมเพล็กส์นี้ เคยเป็นของตระกูลใหญ่ร่ำรวยตระกูลหนึ่ง สร้างมาตั้งแต่ปี 1920 พอหมดอำนาจ ก็ถูกปิด และถูกรัฐบาลยึด ปิดไปหลายปีมาก และถูกนำมารีโนเวทใหม่โดยเงินทุนจากรัฐบาลออสเตรีย ปัจจุบัน อาคารใหญ่ ซึ่งเป็นตึกสามชั้นรูปตัวแอล กลายเป็น Ministry of Education อาคารเล็กริมถนน (หมายเลข 1) ถูกนำมาทำเป็นร้านอาหาร เดิมประตูทางเข้า น่าจะอยู่ด้านขวามือ มีที่จอดรถหลายคัน แต่ปัจจุบันให้เดินเข้าทางประตูริมถนน ร้านอาหาร เรานั่งโตํะหัวมุมชั้นบน วันที่สาม ไป Kathmandu durba ตลาดนัดเช้าวันอาทิตย์ ตึกแถวๆนี้ ก็พังไปเยอะ ในอาคารนี้ เราได้เห็นกุมารีด้วย เธอจะเยี่ยมหน้าออกมาจากหน้าต่างชั้นสามนั่น เป็นเด็กผู้หญิง แต่งหน้าขาวจัดแดงจัด เขาว่า กระบวนการคัดเลือกกุมารีนั้น ซับซ้อนมาก มีหลายข้อ แต่จำได้แค่สองข้อ คือ เมื่อคัดเลือกตอนอายุ 3 ขวบนั้น เมื่อเด็กถูกนำเข้าไปในห้องมืด ต้องไม่ตกใจกลัว และอีกข้อหนึ่งคือ เด็กต้องสามารถเลือกหยิบของใช้ประจำตัวของกุมารีองค์ก่อนได้ถูกต้องทุกชิ้น กุมารีทำหน้าที่เป็นตัวแทนเทพเจ้า แม้แต่กษัตริย์ ก็ต้องมาถวายสักการะต่อเด็กผู้หญิงนี้ทุกปี เขาไม่ให้ถ่ายรูปกุมารี ก์เลยต้องเอามาจากหน้าตั๋ว อันนี้ ถล่มลงมาหมด ไม่รู้ว่า ของเดิมเป็นอย่างไร ไม่มีรูปให้ดู มีหน้าต่างที่พระศิวะและมเหสีเยี่ยมหน้าออกมา ไม่รู้ว่ามือไปโดนปุ่มไหน กลายเป็นขาวดำ แล้วไม่ได้เช็ครูป วังหนุมาน เกือบมองไม่เห็นหนุมาน ของเดิมเป็นแบบในรูปเล็ก มีการบูชาไฟด้านหน้าหนุมาน ภายใน อาคารดูแตกหักเสียหาย ภายในยังมีส่วนโชว์รูปเจ้าของเดิม (มั๊ง) ฟังว่า เป็นรานา คือ ประมาณระดับเสนาบดีใหญ่ ไม่ใช่กษัตริย์ กลายเป็นสถานที่ร้าง มีแต่นกกามาอาศัย มีทหารยาม รอบข้าง มีแต่สิ่งสลักหักพัง เสร็จแล้ว เดินผ่านตลาดและแท่นบูชาเยอะแยะมากมาย สีสันในตลาด พื้นถนนสวยนะ ร้านนี้โหดร้าย แขวนคอหุ่นกันเลยทีเดียว สีแดง เป็นที่นิยมมาก ค้ำเอาไว้ ไม่ให้ถล่มลงมา เครื่องรางประจำร้าน นัยว่า ไล่โชคร้ายออกไปไกลๆ Buddhanilkantha  นารายณ์บรรทมสินธุ์ นอนอยู่เหนือพญานาคในน้ำ วัดสุดท้ายที่ไป คือ วัดลิง หรือ Monkey temple ลิงที่นี่ ไม่ดุร้าย และไม่รบกวนนักท่องเที่ยว โยนเหรียญเสี่ยงทาย ต้องโยนให้ลงบาตรหน้าพระพุทธรูป วัดลิงอยู่บนภูเขา ถ้าขึ้นด้านหน้า ต้องปีนบันไดขึ้นมา 365 ขั้น แม่พาเด็กน้อยมาวัด วิวเมืองจากบนเขา ตึกในเมืองเป็นตึกเก่าๆ ดูสภาพทรุดโทรม 4-6 ชั้นเป็นส่วนมาก โรงแรมที่พักในกาฐมาณฑุ ตึกด้านหน้ากำลังอยู่ในระหว่างซ่อมแซม ส่วนที่คาดว่า ชำรุดจากแผ่นดินไหว แต่ด้านข้างและด้านหลังยังดีอยู่ สีแดงคือส่วนที่ปิดเพื่อซ่อม สีเขียว เปิดใช้งานได้อยู่ ตึกโรงแรมด้านข้าง ห้องพักราคาไม่แพงมาก ประมาณ 66 เหรียญยูเอส ต่อคืน (รวมแวต) หารสอง ก็เป็นคนละพันกว่าบาท ห้องอาหารเช้า สว่างไสวน่านั่งมาก ห้องพัก ผังตัวตึก มีคอร์ทอยู่ตรงกลางด้วย แต่มองไม่เห็นจากชั้นสามที่พัก แมกโนเลียกำลังบานสะพรั่ง ที่สนามบิน Tribhuvan Airport ขากลับ ได้เห็นหิมาลัยด้วย นี่คือ Everest วิวที่เห็นขาไป มีบ้านอยู่บนสันเขาเยอะ  อยากรู้ว่า ใช้น้ำจากไหนกัน Good bye, Nepal ใครที่มาเนปาลแล้วยังไม่ได้ซื้อของฝาก มาซื้อที่สนามบินได้นะ ของราคาพอๆกับในตลาด ตัวอย่างเช่น เราซื้อ magnet มาจาก Nagarkot 8 อัน 1000 Rp ที่สนามบิน ราคาอันละ 150 Rp ต่างกันไม่มากเลย แถมเลือกได้สบายๆ ไม่ต้องถูกตึ๊อด้วย   Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2559 3 comments Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2559 15:04:17 น. Counter : 2450 Pageviews. Share Tweet

เยี่ยมมากน้องสาว ไม่ลงรูปตัวเองเลยนะ เพราะพี่สาวยังไม่ได้ส่งให้ ขี้เกียจมากมากๆ   โดย: chomphrai IP: 125.24.206.78 18 กุมภาพันธ์ 2559 14:41:29 น.

อ้อ ขอบคุณสำหรับอัลบั้มส่วนตัว 33 รูป มีคุณค่ามากสำหรับความทรงจำในทริบนี .. พี่หนู   โดย: chomphrai IP: 125.24.206.78 18 กุมภาพันธ์ 2559 14:43:17 น.

อ่านแล้วเพลินเหมือนกำลังอยู่ที่เนปาลเลยค่ะ ชอบการเล่าเรื่องและรูปที่ถ่ายมาแบบนี้ค่ะ   โดย: พี่ป้า IP: 171.100.239.165 18 กุมภาพันธ์ 2559 19:57:20 น.