๏ คำคนค่าใคร
เขาสูงมหาสมุทรล้ำ....เพียงใด ไม่อาจเทียบจิตใจ......มนุษย์นี้ ยิ่งสูงยิ่งหนาวใน.........ใจอยู่ ยิ่งไขว่ยิ่งคว้าลี้..........กลับพ้นบัดดล
หนาวหนักในจิตนี้...........ร้าวราน แปลบจิตดั่งเพลิงผลาญ....บ่นบ้า คำคนค่าใครวาน.............บอกหน่อย อย่าปล่อยเป็นเพียงว้า......วุ่นแล้วในใจ
เดียวดายคล้ายสิ้นหวัง อกพินพังจักขาดหาย เหลือเพียงความเดียวดาย ที่แย้มพรายกรายเยี่ยมเยียน
**แต่งโคลง-กลอน ปนความสับสน ...
Create Date : 15 เมษายน 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 18 เมษายน 2550 17:00:53 น. |
Counter : 683 Pageviews. |
|
|
|
มีความเศร้าช่วยให้เข้าใจ
ชีวิตจึงต้องอดทนไว้
เพื่อให้ฝันไม่ตาย
.........
..........
............
เป็นกำลังใจให้นะ อย่าคิดมาก ชีวิตก็อย่างนี้แหล่ะ มีครบทุกรสชาด บางทีรสขมมันอาจมากไปหน่อย แต่ก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะ
ขอเพียงสร้างกำลังใจให้ตัวเองบ้าง อย่าหวังจากคนอื่นเลย