ปฏิบัติธรรมครั้งแรกในชีวิต ที่ ธรรมสถานว่องวานิช ในความวุ่นวายของชีวิต โชคดีที่ยังมีทางออกให้ สถานที่ปฏิบัติธรรมมากมาย เพื่อให้พวกเราฝึกจิตให้สงบ ดิฉันได้รับความกรุณาจากพี่กาญ่า พี่สาวผู้น่ารักและเคารพ เป็นผู้เปิดโอกาสให้ฉันได้เข้ามาสัมผัส ธรรมสถานว่องวานิช แม้ว่าจะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ เพียง 3วัน 2 คืน แต่ฉันก็ได้รับรู้เรื่องใหม่ ๆ แตกต่างไปจากชีวิตที่ดำเนินอยู่ทุกวัน ณ ธรรมสถานแห่งนี้ ดิฉันกาปฏิทินล่วงหน้าไว้เกือบ 6 เดือนว่ามีนัดกับพี่กาญ่า 16-18 ธันวาคม 2553 ใกลัเวลาก็เตรียมเสื้อผ้าชุดขาวให้เพียงพอ เป็นชุดของลูกสาวทั้งหมด เธอไปปฏิบัติธรรมกับอาจารย์หลายครั้งแล้วค่ะ (ไปก่อนแม่อีก) ที่นี่จะมีระเบียบสำหรับผู้มาปฏิบัติธรรม ก่อนจะมาดิฉันก็ได้ศึกษาไว้ล่วงหน้าซึ่งเป็นระเบียบง่าย ๆ เพื่อผลประโยชน์แก่ทุกท่านนั่นเอง เช่น งดใช้เครื่องมือสื่อสาร งดการติดต่อกับผู้ใด ไม่นำงานส่วนตัวเข้าไปทำ เป็นต้น ดิฉันทำได้แน่นอน คุณเดช ผู้ดูแลการปฏิบัติธรรมครั้งนี้ วันแรก เมื่อไปถึง ก็จัดเก็บข้าวของให้เรียบร้อย ผู้ใดยังไม่ได้ทานอาหาร ก็เชิญทานได้เลย อาหารจะเป็นอาหารมังสวิรัติค่ะ พระมหาปัญญาวิสุทโธ เมื่อถึงเวลา ก็จะรวมตัวกันที่ห้องโถงใหญ่ ฟังเรื่องราวความเป็นมาของสถานที่ ข้อปฏิบัติต่าง ๆ และพาไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่แห่งนี้ แล้วจึงพร้อมกันที่ห้องโถงอีกครั้ง พระอาจารย์ พระมหาปัญญาวิสุทโธ แห่งสำนักสงฆ์เขาดินหนองแสง ท่านได้บรรยาย พร้อมทั้งสอนการเดินด้วยสติ หรือการเดินจงกลม และการนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจเข้า ออก เพื่อฝึกสติ เจริญภาวนา และการสวดมนต์ ท่านว่าการเจริญภาวนา ฝีกสมาธิ สร้างกรรมดี ความสุขปัจจุบัน เป็นความสุขจากระบบทุนนิยม เกิดความวุ่นวาย แตกต่างจากความสุขที่เกิดจากการให้ และความสุขที่เกิดจากความพอใจที่ได้กระทำในสิ่งที่ถูกต้อง ดีงาม การให้ทาน เป็นการชนะทั้งมวล ความสุขที่ได้จากการให้ด้วยความเต็มใจ คือความเบิกบานใจชำระความตระหนี่ออกไป การให้ทานหากทำได้จะเป็นการชนะทั้งมวล โลกปัจจุบันเป็นอามิสความสุข เป็นความสุขจากการได้วัตถุ บูชาวัตถุ นำมาซึ่งความเร่าร้อน ไม่รู้จักพอ ต้องแสวงหาอยู่ร่ำไป จงมองให้เห็นแก่นของความสุข พื้นฐานของความสุขที่จริงแล้ว นั่นคือ “ความสุขที่เกิดจากการปล่อยวาง” ท่านสอนวิธีทำงานให้มีความสุข เพราะทั้งชีวิตจะหนีเรื่องการทำงานไม่พ้น ความมีความสุขทุกขณะในการทำงาน แม้ว่างานนั้นเราจะไม่รัก ไม่ชอบ แต่ก็เป็นสิ่งที่เราเลือกไม่ได้ ก็จงรักในงานที่ทำ มองให้เห็นคุณค่าของอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นอาชีพใด หากไม่สามารถทำในสิ่งที่รักได้ ในสมัยเด็ก เรียนมาว่า อิทธิบาท 4 คือธรรมะแห่งความสำเร็จ ประกอบด้วย ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา แล้วก็จบแค่นั้น แต่วันนี้ได้รับการขยายความว่า เป็นธรรมะที่ทันสมัยไม่มีวันหมดยุคค่ะ เพื่อน ๆ คิดวjาจริงไหมคะ สมมุติว่าเพื่อน ๆ ทำงาน 1. ฉันทะ : คือความพอใจในงาน แม้ว่าไม่พอใจ แต่ก็ต้องทำใจให้พอใจ เพราะมันคืองาน(ของเรา) 2. วิริยะ : คือความขยันหมั่นเพียร พากเพียร อุตสาหะในการทำงาน ข้อนี้หากเพื่อน ๆ ไม่มี ก็จะทำงานไม่สำเร็จ ไม่มีผลงาน คงทราบผลที่เกิดนะคะ 3. จิตตะ : ความเอาใจใส่ต่องานที่ทำ จดจ่อในสิ่งที่ทำด้วยใจเบิกบาน ทำให้ดีที่สุด ใช่ไหมคะ เราต้องเอา ใจใส่กับงานของเรา ไม่ใช่สนใจงานของคนอื่น ก็เพื่อผลสำเร็จของงาน 4. วิมังสา : คือการใช้ปัญญากลั่นกรองพิจารณา ถึงสิ่งที่ทำว่าดีหรือไม่ ตรวจตราไม่ให้ผิดพลาด และใช้ ปัญญาในการแก้ไขปัญหา ดิฉันก็เพิ่งคิดได้เช่นกัน เพราะความเคยชินทำโน่น ทำนี่ แต่ที่จริงมันมีหลักธรรมะแฝงอยู่ แต่ไม่เคยมองเห็น ก็ได้สติว่างานแต่ละชิ้น ลองใส่กระบวนการของอิทธิบาท 4 เข้าไป คิดอย่างเป็นลำดับขั้นตอน ก็น่าจะเกิดผลดีต่อตัวเอง การเรียนรู้เรื่องบุญบาปนั้น ท่านสอนว่า เรื่องบุญและบาปมีจริงแท้แน่นอน ผู้ทำบุญจะได้รับการค้ำชูเกื้อหนุน ส่วนผู้ทำบาป ก็จะได้รับการกัดจิกให้ได้รับผลนั้น “การกระทำทุกอย่าง จะไม่ให้ผลไม่มี” ทำดีย่อมได้ผลดี ทำชั่วก็ย่อมได้รับผลชั่วเช่นกัน มีคำถาม คุณแม่ท่านหนึ่งอยากให้ลูกเรียนหนังสือเก่ง ดิฉันฟังแล้วก็รู้สึกว่า เป็นวิธีการธรรมชาติจริง ๆ แต่ว่าเราไม่เคยนำมันมาคิดให้เป็นกระบวนการ พระอาจารย์สอนว่า ปฏิสัมภิทา 4 เป็นคุณสมบัติของพระอรหันต์ตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้ว มี 4 ข้อ ง่าย ๆ คือ 1. ย่อ : การจับใจความ สรุปประเด็น 2. ขยาย : นำเรื่องที่ย่อนั้น มาขยายใจความ อธิบาย ได้ 3. ถ่ายทอด : เรื่องที่ย่อ และขยายนั้น สามาถนำมาถ่ายทอดให้ผูอื่นได้ 4. สร้างสรรค์ : เมื่อสามารถถ่ายทอดได้แล้ว ก็ให้นำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ สร้างสรรค์ และต่อยอดออกไปได้ ฟังดูแล้วง่ายจัง ไม่ทราบว่าท่านเห็นด้วยไหม ดิฉันว่าจะนำไปหลอกล่อลูกชาย ใช้ทฤษฎีนี้ ก็เชื่อค่ะว่าจะได้ผลหากปฏิบัติได้อย่างจริงจัง ต้องลองถึงรู้ค่ะ ฝึกกลุ่มย่อย การเดินจงกลม ท่านที่ศึกษาเรื่องพระไตรปิฎก ขอเรียนว่า พระอาจารย์ท่านศึกษาลึกซึ้ง และสามารถตอบข้อสงสัยได้ทุกเรื่อง ขนาดดิฉันซึ่งเบาปัญญามาก ยังฟังแล้วเข้าใจเลยค่ะ อยากเชิญเพื่อน ๆ ได้มาฟังที่พระอาจารย์ท่านได้บรรยายให้ฟังจังเลยค่ะ สิ่งที่พระอาจารย์ได้สอน และดิฉันรู้สึกว่าช่วยได้มากสำหรับชีวิตวุ่น ๆ แบบนี้ คือเรื่องการแก้ปัญหา ท่านว่าเราควรเข้าใจสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง อย่าหนีความจริง อย่าหนีปัญหา เรียนรู้ความจริงและยอมรับมัน ที่สำคัญ ต้องหัดเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสียก่อน พร้อมกับวางท่าทีของใจให้ถูกต้อง แล้วจึงใช้ปัญญาไตร่ตรองแก้ไขปัญหานั้น การเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทุกข์ ก็ต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องของความทุกข์ ว่าสิ่งที่รู้สึกทุกข์คือ “ทุกข์ที่ใจ” จึงต้องเรียนรู้ทุกข์และทำใจยอมรับให้ได้ เรียกว่า อุเบกขา นั่นเอง สมัยเป็นนักเรียน จะจำว่า อุเบกขาคือ การวางเฉย ก็เข้าใจไปว่า อยู่นิ่ง ๆ ไม่สนใจใยดี แต่ความจริงแล้ว อุเบกขาเป็นการใช้ปัญญาในการเข้าไปดูปัญหาอย่างใส่ใจ เปรียบเสมือนการขับรถ ที่จะขับอย่างมีสมาธิ แต่ขณะเดียวกันจะต้องคอยสังเกตซ้าย ขวา เบื้องหน้า เบื้องหลังไปด้วย เพื่อให้การขับขี่ได้อย่างปลอดภัย การฝึกให้มีธรรมะในใจ จะทำให้รู้สึกมีความสุข สงบ ร่มเย็น กิจกรรมธรรมะในสวน เป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นทุกเดือนในวันเสาร์ค่ะ การบรรยายธรรมะ ใส่บาตร และเลี้ยงอาหารแก่ผู้มาร่วมงานทุกท่าน เป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นมาหลายสิบปีแล้ว จึงมีสมาชิกมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก การได้มาปฏิบัติธรรมครั้งนี้ เป็นครั้งแรก แม้ว่าจะเมื่อย เป็นเหน็บ ง่วง ฟุ้งซ่าน ต่าง ๆ นานา ๆ ที่กายเป็นทุกข์ แต่ก็ได้เรียนรู้ว่า หากทุกข์แต่รู้จักปล่อยวาง ความทุกข์นั้นก็จะเบาบางลงไป ท่านสอนให้เรามีสติรู้ตัวเองอยู่เสมอ การจดจ่อกับการเดินจงกลมอย่างเชื่องช้า ทำให้สมองไม่ฟุ้งซ่านไปทางอื่น ได้เรียนรู้ที่จะใช้ปัญหามากกว่าอารมณ์ อะไรที่ต้องไว ๆ ทุกเรื่อง ก็คิดให้มากขึ้น จะรู้ว่า ช้าลงหน่อยก็ได้ มันจะไม่พลาด การปฏิบัติธรรมที่นี่ ดิฉันเลือกรับประทานอาหาร 3 มื้อตามปกติ มิได้ถือศีล 8 ที่จะต้องงดอาหารมื้อเย็น ในภาพรวมนั้น ดิฉันรู้สึกกังวลไปก่อนว่าเราจะทำได้หรือ เราจะทนได้หรือ แต่สิ่งที่เป็นพลังใจคือ คำพูดของพระอาจารย์ “ให้พยายามทำ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ได้” ลดแรงกดดันไปมากเลยค่ะ เพราะเป็นไปได้ยาก ที่การกระทำครั้งแรกจะสำเร็จ เป็นธรรมชาติอยู่แล้วที่ต้องใช้เวลา ท่านจึงสอนให้เราเข้าใจว่าทุกเรื่องเป็นธรรมชาติทั้งสิ้น ดิฉันยังเป็นปุถุชนธรรมดา ห่างไกลธรรมะ แต่เมื่อมาสัมผัส เหมือนได้รับการสะกิดเบา ๆ เหมือนจิ้งจกทักล่ะค่ะ ก็ต้องหยุดคิดกันบ้าง เมื่อกลับมาสภาพปัจจุบัน ก็ยังคงวุ่นวายไม่ได้ลดน้อยลงไป อย่าคิดว่า ปฏิบัติธรรมแล้วจะวุ่นวายน้อยลงนะคะ มันคนละส่วนกัน หากแต่ตัวเองล่ะค่ะ ที่จะเลือกว่าจะวุ่นวายแบบเดิม ๆ หรือเลือกที่จะใช้สติให้มากขึ้นอีกสักหน่อยจะดีกว่าไหม หากสิ่งที่เขียนอาจพอเป็นประโยชน์บ้าง ขออนุโมทนาค่ะ   Create Date : 29 ธันวาคม 2553 25 comments Last Update : 5 มกราคม 2554 20:46:11 น. Counter : 10131 Pageviews. Share Tweet

ขอโมทนาบุญด้วยค่ะ ชีวิตนี้น้อยนัก เราจักมีชีวิตอยู่ได้ถึงหมื่นวันไหม เวลาและกระแสน้ำไม่คอยใคร คิดอยากไปอยู่ภพภูมิใด..เลือกเอาเอง   โดย: พี่กาญ่า IP: 61.90.14.100 5 มกราคม 2554 14:03:41 น.

ยินดีและขออนุโมทนาบุญกับพี่หนูด้วยครับ ที่ได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมครั้งนี้ ขอให้บุญกุศลคุ้มครองให้พี่หนูและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ ครับ   โดย: เบิร์ด IP: 124.120.103.1 5 มกราคม 2554 14:48:54 น.

แล้วพี่หนูก้อดวงตาเห็นธรรม อนุโมทนา สาธุ ค่ะ หนู บาปหนาขอเวลาสักพักค่ะ อิอิ ปล. เพราะว่า พี่หนูอวยพร งวดทีผ่านมาโดนไป 8000 ค่ะ เรียกว่า บุญได้ไหม แฮ่ แฮ่   โดย: หมวยค่ะ IP: 117.47.184.171 6 มกราคม 2554 21:08:09 น.

สวัสดีค่ะคิ้ม โมทนาบุญค่ะคิ้ม ปฏิบัติธรรมส่งท้ายปีดีจริงๆ เพราะเท่ากับชำระล้างใจให้สะอาดเพื่อรับศักราชใหม่ ที่กำลังจะมาถึงพร้อมกับสิ่งที่ดีขึ้น หากจะนำสิ่งที่ได้เรียนรู้มาต่อยอดก็จะเป็นกุศลแก่ตัวเองยิ่งขึ้นค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 8 มกราคม 2554 21:39:09 น.

เอาบุญมาฝากค่ะคิ้ม วันนี้ในซอยบ้านป้ามีกิจกรรมทำบุญปีใหม่เหมือนทุกๆปีที่ผ่านมา มีสมาชิกทั้งในซอยเราและซอยใกล้เคียงมาร่วมบุญกันคับคั่ง อาหารถวายพระมีหลากหลายทั้งที่หลายๆบ้านรวมกันทำแบบยกหม้อ และบางบ้านก็จัดชุดใส่จานมาค่ะ เต็นท์สองหลังวางต่อกันกลางซอยหน้าบ้านป้าพอดีเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ช่วงเย็นก็ทำความสะอาดพื้นถนนเตรียมเอาไว้ เช้านี้ผู้ชายก็รับหน้าที่จัดการปูเสื่อและเตรียมการด้านพระ ผู้หญิงก็จัดสรรเรื่องอาหาร ฝ่ายเสียงก็ไม่ยอมน้อยหน้ายกมาเตรียมตั้งแต่เช้าเหมือนกันค่ะ เสร็จจากเลี้ยงพระก็ร่วมใจกันโจ้ ร่วมใจกันล้าง เก็บ กวาด แต่รายการล้างคงต้องว่ากันไปเรื่อยๆค่ะ เพราะที่เหลือยกหลังนี่เป็นการคุยไปทานไปของขาดริ้งค์ ซึ่งก็คงจะร่ายยาวไปเรื่อยๆประสานานทีปีละครั้ง และตลอดวันนี้เป็นที่รู้กันว่ารถในซอยจะหยุดการผ่านเข้า-ออกโดยปริยาย ซึ่งก็ทำกันมาอย่างนี้จนกลายเป็นประเพณีของซอยแล้วค่ะ จะมีเสียงร้องคาราโอเกะกล่อมตลอดวัน นักร้องก็จะผลัดเปลี่ยนกันไป ป้าเป็นประเภทขาฟังค่ะ ใครร้องอะไรฟังได้หมดไม่เกี่ยงว่าจะเป็นเพลงเก่าหรือเพลงใหม่ จัดว่าเป็นกิจกรรมง่ายๆที่ให้ความสุขได้อีกวันค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 9 มกราคม 2554 19:06:21 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะ เข้ามาบล๊อคนี้ สำรวมขึ้นมาฉับพลันเลยค่ะ ขออนุโมทนาด้วยนะคะ   โดย: tuktuk thailand 19 มกราคม 2554 14:11:53 น.

หวัดดีจ๊ะคิ้ม ต้องทำงานแจ๋วเข้าหน่อยละคนสวยบ่นเชียว....บ่นเชียว อย่าบ่นจ้า...คิดซะว่าได้ออกกำลังกาย และได้ประหยัดตังค์ก็แล้วกัน รายการหลังนี่ถูกใจใช่ไหม....รู้น่า ป้ากุ๊กก็เป็นแจ๋ว งกงกตั้งแต่เช้ายันเย็น วางนั่นหยิบนี่คว้าโน่น เป็นอย่างนี้มาตลอดจนสาวเหลือน้อยแล้วก็ยังหยิบๆจับๆ แต่ก็แข็งแรงดีเพราะโรคภัยไข้เจ็บมันกระโดดเกาะหลังไม่ทัน....555 ถึงฤดูโหวตอีกแล้วนะคะทราบหรือเปล่า ถ้ายังไม่ทราบก็หาดูจากหน้าบริการเว็บบล็อกได้จ้า งวดนี้กติกาเปลี่ยนไป...ต้องอ่านกันหน่อย   โดย: ร่มไม้เย็น 20 มกราคม 2554 17:43:01 น.

สวัสดีค่ะพี่คิ้ม ขอโทษด้วยที่หายไปซะนาน เป็นโรคขี้เกียจน่ะค่ะ พี่คิ้มชอบปฏิบัติธรรมเหรอคะ หนูว่าดีนะ ทำให้เราใจเย็นขึ้นเยอะ   โดย: Honey and Moonney 21 มกราคม 2554 4:53:12 น.

เห็นทีจะต้องส่งใจไปซะละมังคะคิ้ม รู้อยู่ว่าป้าไปไหนไม่สะดวก ส่งใจไปแล้วกันเน้ออออออออ งานอะไรคะเนี่ย ป้ากุ๊กเป็นประเภทหลังเขา...หาทราบไม่   โดย: ร่มไม้เย็น 26 มกราคม 2554 21:17:12 น.

ตอนนี้เขามีโหวตกันอีกแล้วจ้า ถ้าไม่ทราบอ่านได้จากหน้า....บริการเว็บบล็อก ตรงคำว่า Event ประกาศผล การประกวด BlogGang Popular Award # 6 และ ติดตามรายละเอียด เกี่ยวกับ BlogGang Popular Award 2554 ได้ ที่นี่ ค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 26 มกราคม 2554 21:31:57 น.

อาจโชคดีบ้างอย่างที่เจ้าของบล็อกจั่วหัวไว้ จึงแวะเข้ามาทักทายอีกครับ   โดย: Insignia_Museum 13 กุมภาพันธ์ 2554 1:18:57 น.

ผมเคยไปเขาคิชฌกูฏติดต่อกันหลายครั้งครับ เพิ่มขาดหายไปประมาณ 3 ปีหลังมานี้ เดี๋ยวนี้การเดินทางคงสะดวกขึ้นครับ   โดย: Insignia_Museum 13 กุมภาพันธ์ 2554 19:08:00 น.

เอาใบตรวจมาให้ชมครับ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=klongrongmoo&group=8   โดย: Insignia_Museum 13 กุมภาพันธ์ 2554 19:09:21 น.

มอบกุหลาบสำหรับวันแห่งความรัก และเอื้ออาทร แทนความปรารถนาดีที่มีต่อกันค่ะคิ้ม ภาพสวยค่ะใครน๊ามาหาว่าคนสวยโทรม ป้าก็อยากไปค่ะแต่เบื้องบนยังไม่เปิดทางให้ คงต้องร้องเพลงรอไปก่อน อาจจะได้ไปในวันที่ปีนไม่ไหวมั๊ง ...555   โดย: ร่มไม้เย็น 14 กุมภาพันธ์ 2554 1:23:30 น.

ขออณุญาตินำเสนอ "ซาลาเปาเจ" เพื่อใช้เป็นของว่างในช่วงปฎิบัติธรรมครับ ขายส่งราคาถูกครับ รายละเอียดตามลิงค์นี้ครับ //www.pantipmarket.com/items/10991598 ขอบคุณมากครับ นกชิด   โดย: นกชิด IP: 124.122.114.61 16 กุมภาพันธ์ 2554 9:28:14 น.

ฝากใจไปเที่ยวสีชังด้วยจ้า เดินทางไป-กลับปลอดภัย อย่าลีมขนภาพสวยๆมาฝากนะจ๊ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 19 กุมภาพันธ์ 2554 22:32:40 น.

ขออนุโมทนาบุญกับคุณคิ้มด้วย ขอให้สุขกาย เย็นใจ แจ่มใสร่าเริง   โดย: yyswim 3 มีนาคม 2554 15:02:06 น.

ป้ากลับมาแล้วค่ะ ไปปฏิบัติธรรมเพิ่งกลับมา ร่วมอนุโมทนารับบุญกันนะคะ ถึงอย่างไรช่วงนี้ป้าก็ยังต้องโผล่ๆผลุบๆอยู่ดีค่ะ เพราะยังมีงานรออยู่ แต่คงเข้ามาได้บ้างแบบแว๊บๆ ไงๆก็อย่าเพิ่งว่ากันนะคะ ว่าแต่คนสวยจะดองเปรี้ยวดองเค็มไปอีกนานแค่ไหนคะนี่....555   โดย: ร่มไม้เย็น 3 มีนาคม 2554 20:36:52 น.

หนูแวะมาสะกิดพี่คิ้ม แวะเข้าไปบล็อกหนูหน่อยนะคะ   โดย: Honey and Moonney 8 มีนาคม 2554 3:30:40 น.

สวัสดีค่ะ ดิฉันสนใจที่จะไปปฏิบัติธรรมจำกัดวัน เวลา ในการเข้าไปปฏิบัติหรือเปล่า ตอนนี้รู้สึกแย่มากกับชีวิต   โดย: Jew IP: 125.24.252.123 9 มกราคม 2555 11:24:06 น.

ขอแนะนำว่า โทรศัพท์ไปถามที่ว่องวาณิช ดิฉันไม่มีเบอร์ ลองหาในกูเกิลดูนะคะ ที่นี่เขาจัดตารางไว้แล้ว ส่วนมากจะมีการจองเป็นหมู่คณะค่ะ แต่หากยังมีที่ว่างเหลือ ก็ลองถามดูนะคะ ส่วนตัวดิฉันคิดว่าปฎิบัติธรรมแบบเฉพาะกิจ ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาชีวิต น่าจะมองกลับไปที่ปัญหาชีวิตก่อน แล้วค่อย ๆ ใช้สติในการแก้ปัญหา อาจเปลี่ยนมุมมองเสียใหม่ หรือคิดบวกมากขึ้น การปฏิบัติธรรมที่ดิฉันได้รับ ก็คือการไม่ฟุ้งซ่าน มีสติ ซึ่งหากปฎิบัติได้อย่างต่อเนื่อง ก็จะรู้สึกว่ามีความสุขขึ้นค่ะ ลองไตร่ตรองดูนะคะ   โดย: kimmy (kimmybangkok ) 10 มกราคม 2555 9:10:32 น.

ขอบคุณที่นำมาลงเผยแพร่ให้อ่าน เป็นบทความที่ดีมากค่ะ   โดย: wilai120@hotmail.com IP: 124.120.74.19 15 สิงหาคม 2555 8:15:01 น.

เธเธฃเธฒเธšเธญเธ™เธธเน‚เธกเธ—เธ™เธฒเธšเธธเธเธ„เนˆเธฐ   โดย: เธญเธฃเธญเธ™เธ‡เธ„เนŒ IP: 202.57.134.226 31 ตุลาคม 2555 9:13:49 น.

Thank you for your kindness   โดย: ornanong IP: 202.57.134.226 31 ตุลาคม 2555 9:14:50 น.

เธ‚เธญเธญเธ™เธธเน‚เธกเธ—เธ™เธฒเธšเธธเธ เธ„เนˆเธฐ เธšเธฒเธ‡เธญเธขเนˆเธฒเธ‡เน€เธฃเธฒเธเน‡เน„เธกเนˆเธฃเธนเน‰เธงเนˆเธฒเธˆเธฐเธ–เธฒเธกเธญเธขเนˆเธฒเธ‡เน„เธฃ เธซเธฃเธทเธญ เน€เธฃเธฒเน„เธกเนˆเน€เธ‚เน‰เธฒเนƒเธˆเธญเธฐเน„เธฃ เนเธ•เนˆเธ—เธธเธเธ„เธฃเธฑเน‰เธ‡เธ—เธตเนˆเธญเธขเธฒเธเธ–เธฒเธก เธˆเธฐเธกเธตเธ„เธณเธ•เธญเธšเธ•เธญเธšเธญเธญเธเธกเธฒเนƒเธซเน‰เน€เธชเธกเธญ เนƒเธ™เธฃเธฐเธซเธงเนˆเธฒเธ‡เธ—เธตเนˆเธŸเธฑเธ‡เธ˜เธฃเธฃเธก เนเธฅเธฐเธšเธ—เธ„เธงเธฒเธกเธ™เธตเน‰เน€เธ›เน‡เธ™เธ›เธฃเธฐเน‚เธขเธŠเธ™เนŒเนเธฅเธฐเน€เธ‚เน‰เธฒเนƒเธˆเธ‡เนˆเธฒเธขเธกเธตเธ„เนˆเธฒเธญเธขเนˆเธฒเธ‡เธชเธนเธ‡เธ„เนˆเธฐ เธ‚เธญเธญเธ™เธธเธเธฒเธ•เธดเน€เธ‚เน‰เธฒเธกเธฒเธญเนˆเธฒเธ™เธšเนˆเธญเธข เธšเนˆเธญเธขเธ™เธฐเธ„เธฐ เนเธฅเธฐเธ‚เธญเธญเธ™เธธเธ”เธกเธ—เธ™เธฒ เธ–เน‰เธฒเน€เธ‚เน‰เธฒเธกเธฒเน‚เธžเธชเธ•เนŒเธšเนˆเธญเธขเธšเนˆเธญเธขเธ”เน‰เธงเธขเธ„เนˆเธฐ   โดย: เธญเธฃเธญเธ™เธ‡เธ„เนŒ IP: 202.57.134.226 8 มกราคม 2556 10:50:46 น.