กลับมาอีกทีก็22weekแล้ว

ทิ้งบล็อคไว้ตั้งหลายเดือน ว่าจะเขียนจะเขียนก็ขี้เกียจ จนตอนนี้มีหนูมาอยู่ในท้องม่ามิ๊แล้ว 22 weeks 3 days

ม่ามิ๊ฝากท้องกับคุณหมอนเรศร ที่คลินิกนวบุตร คุณหมอเข้าทุกวันพุธเและวันอาทิตย์ แต่ล่าสุดวันอาทิตย์ที่ 30 พ.ค. คุณหมองดตรวจเพราะติดวันหยุดต่อเนื่องคาดว่าคุณหมอจะไปเที่ยว ม่ามิ๊เลยเลื่อนนัดคุณหมอมาเป็นวันพุธที่ 26 พ.ค.ตอนเย็น ม่ามิ๊มาหาคุณหมอง่ายมากใช้เวลาเดินทางแค่ครึ่งชม. เพราะนั่งรถมาต่อรถไฟฟ้าใต้ดิน แต่ปาป๊ากว่าจะเดินทางมาถึงใช้เวลาประมาณ1ชม.แน่ะ

จริง ๆ การนัดคราวนี้ม่ามิ๊โดนเลื่อนมาถึง2ครั้งแล้ว เพราะเหตุความไม่สงบทางการเมือง เลื่อนนัดตั้งแต่วันที่ 16 พ.ค. และวันที่ 23 พ.ค. ถ้ามาหาคุณหมอคราวนี้แล้วคุณหมอไม่อัลตร้าซาวด์ให้ม่ามิ๊น่ะ ม่ามิ๊จะร้องไห้เลยเพราะม่ามิ๊อยากเห็นหนู อยากรู้ว่าหนูสมบูรณ์แข็งแรงดีมั้ย

ถึงเวลาเข้าห้องตรวจพอคุณหมอเห็นอายุครรภ์ม่ามิ๊ (21w+) คุณหมอรีบบอกเลยว่าวันนี้ซาวด์ให้ อิอิ สมใจม่ามิ๊เลยลูก ปาป๊ารู้หน้าที่มากรีบเดินไปรอทางปลายเตียงเพื่อจะได้เห็นหน้าลูกชัด ๆ คุณหมอค่อย ๆ ซาวด์ไล่ดูอวัยวะทุกส่วนช้า ๆ ทุกอย่างสมบูรณ์แข็งแรงดีจ๊ะลูก ตอนนี้หนูหนัก 485 กรัมแล้ว อยู่ในเกณฑ์ดี (เกณฑ์500กรัม) ม่ามิ๊ถามถึงเพศ คุณหมอแซวว่านึกว่าคุณแม่ไม่สนใจเพศ ม่ามิ๊บอกว่าม่ามิ๊ไม่สนใจว่าเป็นเพศไหนขอแค่ลูกแข็งแรงสมบูรณ์ดี ม่ามิ๊ก็ดีใจแล้ว

คุณหมอคอนเฟิร์มว่าหนูเป็นลูกสาวจ้า ซึ่งก็ตรงกับเมื่อวันที่ 16 พ.ค. ที่ม่ามิ๊โดนทางคลีนิคนวบุตรเลื่อนนัด ม่ามิ๊กับปาป๊าก็เลยแอบไปซาวด์ 4 มิติ ที่รพ.เสรีรักษ์ เลยได้รู้เพศหนูก่อนแล้ว แต่การซาวด์ที่รพ.เสรีรักษ์ไม่ค่อยประทับใจม่ามิ๊ซักเท่าไหร่เพราะคุณหมอพูดเบามาก แล้วม่ามิ๊รู้สึกว่าคุณหมอนเรศรซาวด์ละเอียดมากกว่า ดูอวัยวะให้ครบทุกส่วน มาหาหมอคราวนี้ม่ามิ๊โดนคุณหมอดุเรื่องน้ำหนักด้วยเพราะเดือนนี้ม่ามิ๊น้ำหนักขึ้นมา3กิโลแน่ะ ม่ามิ๊คิดว่าคงมาจากช่วงนี้ม่ามิ๊ทานน้ำหวานๆ เย็น ๆ บ่อยเพราะอากาศมันร้อน แล้วก็ช่วงนี้ผลไม้ออกเยอะมาก แต่ละอย่างม่ามิ๊ชอบทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นทุเรียน เงาะ ลองกอง มังคุด 3 อย่างหลังม่ามิ๊ทานได้เยอะ แต่ทุเรียนทานได้แค่ครั้งละเม็ด ไม่งั้นมันจุก แต่ที่ออฟฟิคป้า ๆ น้า ๆ ชอบชวนม่ามิ๊ทานอาทิตย์หนึ่งซัก 1-2 ครั้งได้

ช่วงประมาณวันที่14 พ.ค.เป็นต้นมาเริ่มเกิดเหตุการณ์ความรุนแรง ช่วงนั้นม่ามิ๊ ติดตามข่าวทั้งวันเพราะกังวลว่าจะไปทำงานยังไง เพราะรถไฟฟ้าเดี๋ยวปิดเดี๋ยวเปิด ถ้ารถไฟฟ้าปิดม่ามิ๊ก็ไปทำงานลำบาก เลยทำให้ช่วงนั้นม่ามิ๊เครียดปวดหัวมาก ๆ ทนไม่ได้ต้องทานยาพารา แต่ม่ามิ๊ก็พยายามไม่ทานเพราะม่ามิ๊กลัวว่าจะมีผลถึงหนู แต่วันที่เจอคุณหมอ ม่ามิ๊ถามแล้วคุณหมอว่าไม่อันตรายอะไร แต่หนูเชื่อมั้ยพอม่ามิ๊ได้ซาวด์เห็นหนู ซัก 2 วันหลังจากนั้นม่ามิ๊หายปวดหัวเลยลูก

ม่ามิ๊รู้สึกว่าหนูดิ้นแล้วด้วยน่ะหลังจากที่เฝ้ารอมานาน ม่ามี๊อยากให้หนูดิ้นบ่อย ๆ เพราะม่ามี๊รู้สึกว่าหนูแข็งแรงดี คุณหมอนัดม่ามี๊ตรวจอีกทีวันที่ 27 มิ.ย.จ๊ะ

Create Date : 01 มิถุนายน 2553		5 comments
Last Update : 5 พฤษภาคม 2554 21:41:33 น.
Counter : 1000 Pageviews.
Share Tweet