| All Blog
|
...อาหารเป็นพิษ... วันนี้เพิ่งตื่นมาอีกทีก็เกือบราวๆ 2 ทุ่มเห็นจะได้ ฟ้าก็มืดไปหมดซะแล้ว ต่อเนื่องจากเหตุการณ์เมื่อวานซึ่งเพื่อนชวนไปกินข้าว น้องแบมบี้ขับรถพาเฟิร์นไปหาอะไรทานเนื่องจากอนาถสภาพเพื่อนที่ขอบตาโหล ข้อมือช้ำ หน้าบอกบุญไม่รับ หลังจากไปถึงร้านผัดไท แห่งหนึ่งซึ่งน้องแบมก็เตือนแล้วว่าอย่ากินขนมจีน แต่ด้วยความที่อยากกินก็เลยงอแง จนน้องแบมยอมตามใจเราจนได้ แน่นอนว่ามีเพื่อนอีกคนกินเป็นเพื่อนเราด้วย พอกลับมาถึงบ้านราวๆ สองทุ่มก็เริ่มมีอาการท้องเสีย ก็คิดได้เลยว่าอาหารเป็นพิษแน่ๆ พอผ่านไปสักพักเริ่มมีอาการอยากอาเจียนเข้ามาร่วม ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเฟิร์นป็นคนที่อาหารเป็นพิษจะไม่ยอมอาเจียน เพราะมีความหลังฝังใจกับการอาเจียนนิดหน่อย รู้สึกว่ามันทรมานมากเวลาหลังจากอาเจียนเสร็จแล้ว ก็เลยนั่งทนกลั้นใจอยู่นานมาก สุดท้ายก็ยอมแพ้ลุกไปอาเจียนจนได้ ตอนนั้นคงราวๆ เกือบตีหนึ่ง หมดท้อง... อาหารมื้อเดียวของวันนั้นไม่เหลืออะไรทั้งนั้น รู้ซึ้งและนึกของคำน้องแบมว่าอย่ากินได้ชัดแจ้ง (จะว่าไปแบมเกิดก่อนเฟิร์นอีกนะ) คืนนั้นเป็นอันว่าแทบแย่ บอกเลยว่าทรมานตรงที่ว่าหลังจากอาเจียนแล้วท้องจะปวด บิดมวนไปหมด จนเช้าเรียกว่าแทบไม่ได้นอน หรือนอนไม่หลับนั่นล่ะ ตาบวมปูด จนืมตาไม่ขึ้น ลุกจากเตียงไม่ได้ แม่ต้องเดินมาตามห้ลงไปกินข้าวต้ม ซึ่งก็ทานไม่ไม่หมดชาม จนต้องขออนุญาตยอมแพ้ไม่กินต่อ เพราะขืนกินไปก็รังแต่จะปวดท้องหนักกว่าเก่า หลังจากนั้นว่าจะอาบน้ำก็ไม่ได้อาบ นอนหลับยาวถึงราวบ่ายสอง ตื่นมาก็ตอที่แม่กลับมาจากพายายไปหาหมอเสร็จแล้ว ถึงได้ไปอาบน้ำสระผม พยายามลุกขึ้นฝืนจะทำงาน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ปวดตามเนื้อตัว ปวดข้อกระดูก ที่สำคัญคือปวดท้อง เหมือนกับการอาเจียนเมื่อวานนี้ทำให้หลายๆ อย่างในระบบร่างกายรวนไปหมด สุดท้ายก็ได้แต่ลงไปทานข้าวต้มอีกมื้อหนึ่งพร้อมกับแม่ แล้วทานยาแก้ไข้ตามพร้อมด้วยการนอนหลับไปอีกครั้งจนถึงสองทุ่มก็ตื่นมาใหม่ กินขนมกินยาแก้ไข้อีกรอบ นี่เพิ่งทำงานเสร็จไปอีกหนึ่งงาน พร้อมกับการคุยกับพี่ชายที่บ่นเราใหญ่เลยว่าฝืนทำไม ทำไมไม่พักผ่อน อเล่นมุขว่าเป็นหญิงถึกก็ไม่ขำกับเราด้วยอีกต่างหาก คนอะไรไม่มีความตลกในเส้นเลือดเลยสินะ (โดนพี่ถีบกระเด็น) พอบอกว่าช่วยภูมิใจหน่อย น้องเก่ง ลุกมาทำงานได้กระทั่งป่วย กลับโดนดุ พร้อมกับประโยคที่ว่า "เคยอ่านข่าวเก่าไหมที่คนญี่ปุ่น พนักงานออฟฟืศอ่ะ ทำงานทั้งวี่ทั้งวัน ทำแต่งาน จู่ๆ วันนึงก็ฟุบคาโต๊ะไป แล้วก็สิ้นใจไปเลย".... เอวัง สรุปว่าพี่ไม่ยอมเล่นด้วยแต่อย่างใด วันนี้ตั้งใจจะไปต่อกลอนของทั้งคุณโค คุณนานาก็ไม่สามารถจริงๆ เพิ่งปั่นงานเสร็จไปหนึ่งตัวซึ่งเป็นภาษาอังกฤษ แล้วคาดคะเนได้เลยว่าสมองทางด้านกาพย์ กลอน ในวันนี้คงจะได้เดินหน้าเท่าที่ควรนัก สรุปเอาเอง เออเองได้ว่าสมควรนั่งอ่านแล้วกดถูกใจอย่างเดียวคงจะดีเสียกว่า จบการายงานสภาพชีวิตแต่เพียงเท่านี้ค่ะ ปล. มือหายเกือบ 100% แล้วค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงน้อ :)
แง้วๆ เค้าไม่ดื่มค่ะคุณอากิ... ไม่ดื่มแบบที่ไม่เลย... กลายเป็นน้องแบมกับน้องหวานต้องเลิกกินไปกับเค้าด้วย ชวนไปไม่เคยไป ิจการผับบ้านน้องแบมแท้ๆ... ฮ่าๆๆๆ
 ฝันหวานค่ะคุณอากิ กอดๆ  โดย: ฆโนทัย
 วันที่: 30 มิถุนายน 2556 เวลา:1:13:24 น. |
S_Maple
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
ปล. ผิดกะอากิเลย รายนี้ชอบอาเจียน รู้สึกไม่ดีนิดเดียวก้ออาเจียนแระ ไอเยอะๆก้ออาเจียน- -" พอเอาออกมาแล้วโล่งงงง สบายยยย แต่แลกกับเส้นเลือดฝอยบนหน้าแตก ฮาาา... + เลือดกำเดาไหลบางครั้ง (ซาดิสม์มะ???) ฮาาา....
หายไวไว พักผ่อนเยอะๆนะคะ ^___^ G'd night !