| All Blog
|
ว่าด้วย Eyes Liner แวะมายามค่ำคืนค่ะ หลังจากผ่านพ้นงานการทำ research ไปช่วงหนึ่งแล้ว หลายวันมานี้ได้นอนไม่ถึงสามชั่วโมงต่อวันด้วยซ้ำ บางวันก็สองแล้วไปเรียนต่อ กลับมาทำงานทั้งของตัวเอง และจากการร่วมมือร่วมใจในกองงานของเพื่อนๆ ที่สนิทกันอีกหลายคน ช่วงนี้มีแต่เรื่อง รู้สึกว่าปัญหามากมายช่างรุมเร้าจนแทบกระดิกตัวเสียไม่ได้ มาวันนี้มี present งานหน้าชั้น ด้วยความที่เฟิร์นนอนไม่พอ ขอบตาก็ดำ คอนซีลเลอร์หรือเครื่องสำอางจำพวก BB Cream หรือรองพื้นก็ไม่มี งานนี้ก็คิดได้อย่างเดียวว่าปัญหาเกิดแหงๆ ตัดสินใจกรีดขอบตาไปเรียนวันแรก (ปกติโดนแซวว่าไม่ดูแลตัวเอง เพราะไม่เคยแต่งหน้าไปเรียนตลอด) ก็เขินๆ นะ ไม่ได้ใส่แว่นหรอก ถอดออก ใส่คอนแทคเลนส์ไป ถามว่าไม่เคยใช้ หรือไม่ค่อยใช้อายไลน์เนอร์แล้วเขียนไปเรียนได้อย่างไร... คือเฟิร์นชอบวาดรูป วาดทีไรก็วาดแต่ตาคนเวลาเผลอทุกที จึงเป็นที่มาของการกรีดขอบตาที่ถึงแม้นานที ปีหนจะนึกคึก หรือเพื่อการบางอย่างจึงจะทำก็ตามที ผมก็ไม่ได้มัด รีบจัด ไปถึงเดือดร้อนน้ำหวาน เพื่อนสนิทในกลุ่มต้องมานั่งถักเปียให้ พร้อมกับแบมที่เอาโบติดผมเฟิร์นไปนั่งเล่นขำๆ กว่าเพื่อนคนอื่นจะเข้ามาห้องก็เกือบได้เวลาเรียน ตอนแรกเฟิร์นฏโดนอาจารย์ทักก่อน ก็ยิ้มๆ ส่วนหวานกับแบมนี่หัวเราะเลย เพราะเมื่อคืนทำงานด้วยกัน กว่าจะเสร็จก็ตีสาม ไม่รวมการแยกย้ายกลับหอนอนของตัวเองอีกต่างหาก เคราะห์ดีแค่ไหนที่มีเรียนบ่ายวันศุกร์ไม่ใช่เช้าของวัน เฟิร์นไม่มั่นใจเลย บอกตรงๆ อาจเพราะไม่ชิน ไม่รู้ว่าคนอื่นจะมองยังไง แต่หวานบอกโอเค ก็เบาใจไป รายนั้นแต่งหน้าเก่งขั้นเทพ เห็นแล้วอยากจะฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วยซักคน พอเพื่อนเข้ามาเรื่อยๆ ก็จะมีกลุ่มประเภทหนึ่งที่เรียกว่าหน้าเนื้อใจเสือ พูดจาดูดีแต่แอบแขวะ กัด ด่า สารพัดลับหลัง เขาทักเฟิร์นว่าทำไมกรีดตามาเรียน ก็ได้แต่ตอบไปว่าไม่มีอะไรอยากเขียน พร้อมกับยิ้มๆ หลังจากนั้นเพื่อนผู้ชายก็ทยอยเข้ามาในห้อง รวมถึงรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งขอเรียกเขาว่าพี่บี... พี่บีเป็นคนที่เรียกว่าลึกลับ และดุในสายตาใครหลายคน แต่สำหรับเฟิร์นทั้งสงสารและเกลียดเขามากในเวลาเดียวกัน เฟิร์นเลือกจะเมินเขาไป... ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดอะไร เขาเองก็ดูเหมือนจะแปลกใจกับการแต่งตัวของเฟิร์นถึงขั้นจ้องมอง หนักกว่าพี่บีคงไม่พ้นเพื่อนอีกคน ขอเรียก "ตี๋" แล้วกัน ตี๋ก็สร้างเรื่องไว้เยอะ แต่วันนี้มาแบบที่ยื่นหน้าเข้ามาจ้องเฟิร์นใกล้ๆ จนดูไร้มารยาท กระทั่งเฟิร์นยอมเงยหน้าจ้องด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเขาถึงยิ้มยอมเดินไปนั่งที่ เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วตอนนั้น กังวล ไม่มั่นใจในภาพลักษณ์ อดไม่ได้ต้องก่นด่าตัวเองในใจว่าไม่น่าเขียนมาเลยให้ตายสิ แต่ขอบตาหมีแพนด้าก็เกินทนจริงๆ ทีนี้เฟิร์นต้องรอเืพื่อน ออกไปรายงานไม่ได้ เพราะแฟลชไดรฟ์ถูกช่วงชิงไปยืม Print งาน ระหว่างรอก็ฟังเพื่อนคนอื่นรายงาน ไม่ได้อะไร จนกระทั่งแบมมีท่าทีแปลกๆ หันมาสะกิดเฟิร์นถึงหันหน้าไปมอง แบมก็ได้แต่ทำหน้าไม่พอใจบุ้ยใบ้ไปทางคนที่รายงานอยู่หน้าห้อง บอกว่าเขาหรือควรจะเรียกว่าเธอดีก็ไม่ทราบนั้นจ้องมองแบบจิกๆ มาทางเฟิร์น หรือทางกลุ่มตรงนีแปลกๆ น้ำหวานได้ยินก็จ้องกลับ เฟิร์นได้แต่บอกว่าปล่อยๆ ไปเถอะ แบมก็บอกว่ามีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า ทีแรกก็ไม่ยอมเล่า แต่พอนึกขึ้นได้ว่าจะพยายามพูดให้มากกว่าเดิม เพื่อไม่ให้เพื่อนลำบากใจก็ตัดสินใจพูด ว่าครั้งหนึ่งทางกลุ่มซึ่งอยู่อีกฟากของห้องเรียนนั้นดูถูกเฟิร์น หรืออาจจะเรียกว่า "แขวะ" เรื่องน้ำหนัก หน้าตา แล้วก็แฟนประมาณนั้น คือไม่ได้ใส่ใจอะไร น้ำหนักตอนนี้ก็อ้วนนะ มากด้วย... เป็นปมด้อยไหม? ก็ใช่นะ แต่ไม่ได้สำคัญมากเท่าไหร่ หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ รวมๆ ก็จัดว่าธรรมดา ไม่ได้โดดเด่นอะไร แบมได้ยินก็เอ็ดเฟิร์นซะยกใหญ่ ทั้งเรื่องไม่มั่นใจในตัวเอง แถมยังไปยอมให้คนอื่นข่มง่ายๆ แบบนั้น เฟิร์นได้แต่แอบเถียงในใจว่ามันก็เรื่องจริง แต่ขืนพูดไปโดนแบมเชือดคอแหงๆ จึงเงียบๆ แล้วพยักหน้ารับเอา ส่วนน้ำหวานก็หันมาบ่น (หรืออาจจะเรียกว่าสวนกลับ) ทางอีกฝั่งที่จ้องมาไม่เลิกนั่น กลายเป็นว่าแค่กรีดตามาแค่นี้ก็ทำเรื่องได้... เฟิร์นออกไปราวๆ คนที่ 10 กว่าๆ ตอนนั้นมีรุ่นพี่อีกคนเข้ามา และพี่เขากายงานเรียบร้อยไปแล้ว พี่เขาชื่อพี่บอล เป็นผู้ชายประเภทที่เฟิร์นไม่ค่ออยากเข้าใกล้ สายตาเจ้าชู้ ม่อ ถึงจะไม่ดดนเองก็แขยงอยู่ดี คราวนี้ได้เรื่องหนัก... ออกไปรายงานดีๆ พี่บอลก็มีมารยาทจริงๆ เอ่ยถามเพื่อนกลุ่มที่มีปัญหากับกลุ่มของเฟิร์นว่าเฟิร์นเป็นใคร... แทบอยากจะเอาไมโครโฟนขว้างใส่หน้าพี่แกจริงๆ พอรู้เท่านั้น ก็นั่งจ้องตาเขม็ง ทำให้รู้สึกแขยง ปนสยองแปลกๆ ในคราวเดียวกัน รายงานเสร็จก็รีบเผ่นกลับเข้าที่นั่ง แน่นอนว่าโดนสายตาจิกหนักกว่าเดิมโดยไม่ทราบสาเหตุอีกระลอก... โอย... นี่มันอะไรกัน? หน้าเฟิร์นนะ จะทำอะไรก็เรื่องของเฟิร์นสิ จะมาค้อน มานั่งนินทาเพื่ออะไร? สำคัญตรงไหน? ไม่ได้ทำใครตายนะคะ? เฮ้อ... เฟิร์นว่าเฟิร์นคงเข็ดอีกนาน รู้แบนี้เป็นยัยเพิ้งไป present งานอย่างเดิมดีกว่า เหอะๆๆๆ ................................................................................ นอกเรื่องนิดหน่อย เครียดตอนที่เพื่อนสนิทของตี๋เดินมาบอกว่า พี่บีกับไอ้ตี๋บ้านั่นแอบชอบ ประการแรกพี่บีมีแฟนแล้ว และเฟิร์นเกลียดพี่บีเพราะความเห็นแก่ตัวกับคนอื่นของพี่แก (กับเฟิร์นพี่แกจัดว่าดีมากเลยล่ะ) ส่วนของตี๋นี่สุดจะบรรยาย ไม่ให้เกียรติ วางก้าม อวดเก่ง อีโก้สูงปรี๊ด ฯลฯ เอวังชีวิต... ยอมโสดต่อไปค่ะ ฮ่าๆๆๆ 
จะไม่เครียดเลยค่ะคุณนุ่น ถ้าคนที่ชอบพวกเขาไม่จ้องจะกัดหัวเฟิร์นอยู่รอมร่อ T^T
ปล. หิวจริงจังนะคะเนี่ย  ร้านอยู่แถวไหนคะ เผื่อแว้บไปสอยสักครั้ง อยากกิน...โดย: ฆโนทัย
 วันที่: 22 มิถุนายน 2556 เวลา:16:53:48 น.อ่านๆมาก้อรู้แล้วว่า สองคนนั้นต้องสนใจคุณเฟิร์นอ่ะ
เราว่าคุณเฟิร์นอาจจะคิดมากเรื่องสายตาคนอื่นก้อได้ค่ะ(เพราะเราก้อ"เคย"เป็น) อากิอ้วนมากนะ อ้วนกว่าคุณเฟิร์นเยอะเลย ตอนแรกก้อไม่มั่นใจ (อ้อ ไม่แต่งหน้าด้วย แต่งตัวก้อบ้านๆ เพราะไม่ค่อยซื้อเสื้อผ้าสวยๆใส่) กลัวสายตาคน คนนินทาก้อมี เกลียดอากิแบบไม่มีเหตุผลก้ออมี หลังๆมาออกแนวมึน คืออากิมึนใส่เลยอ่ะ ไม่อะไรด้วย คุยเท่าที่เป็นเรื่องงาน นอกนั้นวางเฉย ไม่แคร์ แบบ " อ๋อ คุณเกลียดชั้นเหรอ? นินทาชั้นเหรอ? ชั้นคงสำคัญสินะ แต่คุณรู้มั้ย คุณไม่มีค่าอะไรเลยสำหรับชั้น" อะไรประมาณนี้ ไม่รู้สิ แม่อากิเลี้ยงมาแบบว่าไม่ต้องสนใจคนอื่น อ่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าเห็นแก่ตัวนะ เพียงแต่อาจจะเป็นเพราะเราเคยผ่านเรื่องแย่ๆมาก่อน เราเลยใช้ชีวิตแบบว่าเรามีความสุขเข้าว่า แต่ก้อต้องไม่ทำให้คนอื่นเป็นทุกข์นะ เพราะงั้นตอนนี้ อะไรที่ไม่ใส่ใจได้ก้อไม่ใส่ใจ อะไรหรือใครที่ควรแคร์ก้อแคร์ คนที่เค้าไม่ชอบคุณเฟิร์นก้อไม่ต้องไปแคร์ คุณเฟิร์นควรแคร์เพื่อนที่รักและหวังดีอย่างคุณน้ำหวาน หรือคุณแบมมากกว่า อากิคิดงี้นะคะ ^__^ คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ แล้วเราก้อห้ามความรักความเกลียดใครไม่ได้ด้วย สู้ๆค่ะ ^o^// ปล.คืนนี้ขอให้ฝันหวานๆนะคะ โดย: EmptyBlackRiver
วันที่: 23 มิถุนายน 2556 เวลา:0:12:19 น.ขอบคุณค่ะคุณอากิ เฟิร์นร้องไห้อีกแล้ว... ฮา... มันเหมือนกับอึดอัด เฟิร์นพยายามวางตัวเป็นกลาง ไม่อยากมีเรื่อง ไม่อยากเด่น ไม่อยากสร้างปัญหา ไม่อยากอะไรกับใครทั้งนั้น เพราะทุกครั้งเฟิร์นมักจะจบลงด้วยการถูกตราหน้าว่าเป็นฝ่ายผิด ตอนนี้กลัวเหลือเกินค่ะ ข้อหาแย่งแฟนชาวบ้านมันยังติดในความรู้สึกไม่เคยจากไปสักนิด ทั้งๆ ที่ทำตัวร้ายใส่ก็เคย ไม่ได้คุย ไม่ได้อะไร ก็ยังมีคนหาเรื่องมาใส่ให้จนอ่อนใจ ตอนนี้บอกตามตรงว่าท้อ ท้อกับการยิ้มและทำดีให้ใครเหล่านั้น เฟิร์นเชื่อว่าไม่มีใครอยากเป็นคนไม่ดี เพราะเฟิร์นเองก็เป็น ถ้าไม่จำเป็นหรือหมดความอดทนจริงๆ จะไม่ทำร้ายใครเด็ดขาด แต่กลายเป็นว่าเราเปิดช่องให้คนอื่นมาทำร้ายตัวเราเองไปเสียอย่างนั้น อยากเข้มแข็งให้ได้อย่างที่ใจต้องการจริงๆ ค่ะ ตอนนี้คงเป็นระยะ ทำใจ... ฮ่ะๆ
กอดคุณอากิ ขอบคุณมากนะคะ ^^  โดย: ฆโนทัย
วันที่: 23 มิถุนายน 2556 เวลา:0:31:41 น.อากิว่า การที่คุณนิ่งและเงียบเป็นการดึงให้คนพวกนั้นสนใจคุณค่ะ เพราะเค้าไม่รู้ว่าคุณคิดอะไร มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อยากรู้อยากเห็นอยากเข้าใจ อะไรที่มันลึกลับ เค้าจะพยายามค้นหา คุณเฟิร์นกำลังเป็นสิ่งที่เค้ากำลังพยายามค้นหาค่ะ พอเค้าค้นไม่เจอ เค้าไม่เข้าใจ เค้าจะหาเรื่องคุณในแบบที่เค้าเข้าใจไเองว่าคุณเป็นเพื่อให้คุณเป็นคนอย่างที่เค้า"อยากจะ"เข้าใจค่ะ
เราก้ออยู่ของเราไป ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ คนประเภทนี้มีเยอะ หุหุ อากิเคยเขียนวลีไว้วลีหนึ่ง ตอนนี้ยกมาให้คุณเฟิร์นได้อ่าน "อย่าได้ตดสินฉัน ในแบบที่เธออยากให้ฉันเป็น ได้โปรดมองฉัน มองในสิ่งที่ฉันเป็น" แต่อากิก้อลืมไปว่า ใครจะใส่ใจเราได้ขนาดนั้น คนเรามองแต่สิ่งฉาบฉวยค่ะ มองภายนอกก่อน ได้รู้จักดีแล้วค่อยมองถึงภายใน คนพวกนั้นแค่ยังเข้าไม่ถึงคุณเฟิร์นค่ะ // กอดกลับค่ะ ให้กำลังใจ ^^ โดย: EmptyBlackRiver
วันที่: 23 มิถุนายน 2556 เวลา:0:53:19 น.กอดคุณอากิ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ตอนนี้เฟิร์นคงเหมือนเด็กหลงทาง เหนื่อย สับสน อ่อนล้า มันเป็นความรู้สึกว่าไม่อยากจะยอมรับความเป็นจริง อยากจะหนีไป อยากหลบไปให้พ้น ทั้งๆ ที่ไม่พูด เพราะไม่อยากจะแข่งขัน ไม่อยากจะทำให้เขารู้สึกอะไรด้วย แค่ยิ้ม แล้วนิ่งไป เพราะบางครั้งก็ไม่รู้เลยว่าควรแสดงสีหน้าแบบไหน เฟิร์นเคยชิน กับการนั่งนิ่งๆ แล้วมองรอบข้าง มองความเป็นไป เขียน มากกว่าพูด อยู่คนเดียวแล้วมีความสุขมากกว่าออกไปเจอสังคมข้างนอก รู้นะคะว่าบางครั้งก็ไม่ควร แต่หลายครั้งที่พวกเขาเข้าใจ และัตีความหมายกันไปเองให้วุ่นวาย อยากถามเขาจริงๆ... มีครั้งไหนไหม? ที่ไม่เดินหาเฟิร์นเพราะผลประโยชน์ มีครั้งไหนไหม? ที่ไม่เอาเฟิร์นไปว่าลับหลังอย่างสนุกปาก มีครั้งไหนไหม? ที่เฟิร์นโต้ตอบด้วยถ้อยคำรุนแรงหรืออะไรก็แล้วแต่ มีครั้งไหนไหม? ที่จะคิดถึงคำว่าเกรงใจ และความเป็นส่วนตัว บางทีเฟิร์นก็แอบคิดนะคะ ถ้าลองลอยแพไม่ช่วยดูสิจะเป็นอย่างไร คงสนุกสนาน พร้อมการก่นด่าไม่สิ้นสุดแหงๆ ฮ่ะๆๆ มนุษย์... โดย: ฆโนทัย
วันที่: 23 มิถุนายน 2556 เวลา:17:44:03 น.ยังไงอากิเป็นกำลังใจให้นะคะ ^w^
ถ้าเครียดก้อคุยกันได้ค่ะ อากิรับฟังได้เสมอ อาจจะให้คำปึกษาไม่ได้ แต่อย่างน้อยได้ระบายบ้างก้อโล่งขึ้นค่ะ ^^ // กอดส่งคุณเฟิร์นเข้านอนค่ะ =^^= โดย: EmptyBlackRiver
วันที่: 23 มิถุนายน 2556 เวลา:21:19:26 น.ฝันหวานค่ะ คุณอากิ
 เฟิร์นคงยังไม่นอน เรื่อยๆ ตั้งสติก่อน ฮี่ๆๆๆ  โดย: ฆโนทัย
วันที่: 23 มิถุนายน 2556 เวลา:22:00:38 น.เป็นกำลังใจให้สาวน้อยค่า เกิดมาน่ารักก็เงี้ย ลำบากหน่อยน้า หุหุ
 เข้าโหมดจริงจัง เวลาที่พี่มีปัญหาแบบนี้ พี่จะคิดว่า ปล่อยเค้าไป เราห้ามจิตใจคนอื่นไม่ได้หรอก ว่าจะให้เค้าคิดกับเราแบบไหน เพราะขนาดใจเราเองเรายังกำหนดไม่ได้เลยใช่ไหมค่ะ นับประสาอะไรกับจิตใจคนอื่น บางทีการแคร์คนรอบข้างน้อยลง จะทำให้เรามีความสุขมากขึ้นได้น้า เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆ  โดย: hi hacky
วันที่: 11 กรกฎาคม 2556 เวลา:15:32:54 น. |
S_Maple
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
มีคนรักดีกว่ามีคนเกลียดน๊า อิอิ
ทานข้าวซอยกันดีกว่าจ้า