บังเอิญผ่านมาค่ะ บล๊อคน่ารักจังค่ะ แต่รู้สึกว่าจะเขียนวันที่ผิดนะคะ ใ

กรี๊ดด อายจัง แก้ไขแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ เป็นผู้ที่มีลักษณะความจำเป็นเลิศนะคะ จำแต่ปีเก่าๆ

สู้ๆ นะป้า ไม่รู้เหตุผล แต่เป็นกะลังใจให้

อยากจะทำฮะ

แต่ยังไม่มีที่ไป...

ขอให้แฮปปี้กะงานใหม่นะคะป้าเกด..

ตอนปูยื่นใบลาออกจากงานแต่ละที่ ไม่ค่อยอาวรณ์กะสถานที่เท่าไหร่
โดยมากจะใจหายเล็กๆๆที่ต้องแยกจากเพื่อนร่วมงานที่เคยห้ำหั่นกันมามากกว่าค่ะ

ขอให้ได้ทำงานที่ใหม่ อย่างมีความสุขนะครับ รูปยังไม่ได้ลงเพิ่มเลยเดี๋ยวหามาลงแล้วจะแวะมาบอกครับ

แวะมาเพราะชื่อเรื่อง

บล็อกสวยค่ะ ตอนลาออกจากที่ทำงานเก่า ๆ มีทั้งอาลัยและไม่อาลัยค่ะ

ลาออกเพื่ออะไรที่ดีกว่า ก็ต้องทำนะคะ

กล้าหาญมาก ขอแสดงความนับถือ
เราเอาใบลาออกมาแล้วเหมือนกัน
เขียนแล้วเรียบร้อย แต่ยังไม่ส่ง
ไม่ได้ลังเล, เพียงแต่ รั้งรอ
เพื่อที่จะทำอย่างอื่นก่อน...
เราตั้งใจแล้ว, มันเป็นความตั้งใจมาหลายปี
แต่ไม่เคยที่จะกล้าหาญ ลงมือ
ตอนนี้เราแน่ใจ.....
ไม่ใช่เพราะมีงานใหม่
แต่เพราะ เราคิดว่า
"ชีวิตเป็นของเรา"
เราจะทำ-ในสิ่งที่เราอยากทำ

มันฟังดูอหังการ์ และยะโส ใช่ไหม?
แต่.....
"เราเหลือเวลาน้อยลงแล้วสำหรับชีวิต"

อีกไม่นานเกินไป, เราก็จะ.........
ยื่นใบลาออกเหมือนกัน

จะบอกยังไงดีล่ะฮะ..ขั้นตอนเยอะนิดนึง

มันต้องคุยกันนานหน่อยนะฮะ...

.....เป็นกำลังใจให้นะเกดจัง .....

ชีวิตคือการเดินทาง เพื่อสรรค์ เพื่อสร้างสิ่งใหม่
เพื่อฝันเพื่อใฝ่ เดินทางไปอย่างเข้มแข้งนะ :)

คิดว่าจะออกเหมือนกัน ออกจากงานเก่า แต่ยังหางานใหม่ไม่ได้เลย สัมภาษณ์ไว้ก็ยังไม่รู้ผล.....แต่ที่แน่ๆ สิ้นมีนานี้ ออกแน่ๆ... ตกงานก็ยอม..