อช.หมู่เกาะสุรินทร์ ครั้งที่ 2
หมู่เกาะสุรินทร์ครั้งที่ 2
วันที่ 8-11 มีนาคม 2550
วันนี้ตื่นเช้าเป็นพิเศษ แบกเป้ใบโตไปทำงาน พร้อมกับหัวใจอันพองโตด้วย งานที่เยอะและติดพันมาเป็นอาทิตย์จะต้องเครียล์ให้จบลงในวันนี้ ไม่งั้นทริปแรกของจูนกับหญิงต้องล่มสลายแน่ๆ วันนี้เราสองคนก็งานเยอะด้วยกันทั้งคู่ งานเสร็จปุ๊บรีบเปลี่ยนชุดออกจากออฟฟิตมุ่งหน้าสู่สายใต้ในทันที และหญิงก็ไปถึงก่อน หญิงนั่งมอไซค์รับจ้างไป 200 บาท ส่วนของจูนนั่งแท็กซี่ขึ้นทางด่วนตรงพระรามเก้าไปลงตรงยมราช แล้วตรงไปสายใต้ ก็ 200 บาทเหมือนกัน ไปแบบเฉียดฉิวมากกก เกือบจะโดนพนักงานรถประนาม เหอะๆๆ..
พอขึ้นรถยิ้มก็หันมายิ้มกันสองคน ว๊าวววว... เราจะได้ไปเที่ยวกันแล้ว หมู่เกาะสุรินทร์ลอยอยู่ตรงหน้าแล้ว รถออกเกือบๆ ทุ่มกว่า เราสองคนก็นั่งคุยกันจนหนังจบก็ประมาณ 2-3 ชม. (คนอื่นคงสงสัยกันว่าไอ้สองคนนี้มันไม่ได้เจอกันมานานมากแน่ๆ) พอเริ่มนอนไปได้ซัก ชั่วโมงนึงก็ถึงสวนอาหารคุณสาหร่าย จ.ชุมพร ตีประมาณตี 1 อารายกันเนี๊ยะ เพิ่งจะเริ่มนอนเอง แล้วเราก็ไปกินข้าวกันตอนตี 1 (หิวทั้งคู่เลย เพราะเมื่อตอนเย็นไม่ได้กินอะไรกันเลย) กินข้าวเสร็จก็ต่อด้วยซาลาเปาทับหลี แล้วก็ขึ้นรถเมาท์กันต่อถึงประมาณตี 3 แล้วก็หลับต่อ แป๊บเดี๋ยวตีสี่ครึ่ง บนรถทัวร์ก็เปิดไฟพร้อมกับเสียง "ถึงคุระบุรีแล้วครับ" ง่ะ เพิ่งจะได้นอนไปแป๊บเดียวเอง พอลงรถ เราก็ไปที่ บ ซาบีน่า กินกาแฟ โน่นนี่ อีกแป๊บเค้าก็พาเราไปส่งที่ท่าเรือคุระบุรี เราก็ไปเช่าชูชีพ สน๊อกเกิล แล้วก็ติดต่ออุทยานเรื่องพักบนเกาะ หลังจากนั้นก็เล่นเล่นแถวนั้น แล้วก็กินโจ๊กกะปาท่องโก๊กัน แล้วก็ซื้อไก่ทอดกะข้าวเหนียวเพื่อเป็นอาหารเที่ยงของเราด้วย








เกือบๆ 9 โมงเราก็มารอเรือกัน ถ่ายรูปเยอะแยะ สนุกสนานจัง แล้วเรือก็มุ่งหน้าสู่อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ เราสองคนก็ไม่หลับ นั่งคุย มองฟ้า ถ่ายรูป ร้องเพลง มีความสุขจัง ที่สำคัญทริปนี้รูปถ่ายเยอะดี สนุกมากๆ มีทั้งเพื่อนชาวเกาหลี และเพื่อนมอ. ที่ไม่ได้เจอกันมานานก็ยังมาเจอกันได้อีก น่าประทับใจหลายๆ อย่าง จูนกับหญิงก็เลยโชคดีได้รูปสวยๆ ไปด้วยเลย ประมาณเกือบเที่ยงก็ถึงหมู่เกาะสุรินทรื เราสองคน และเพื่อนชาวเกาหลี และเพื่อนสมัยมหาลัย ก็เลยตกลงพร้อมใจกันนอนหาดไม้งาม เลยกลายเป็นมากันกลุ่มใหญ่โตเลย ที่สำคัญพอถึงเกาะก็รู้จักเพื่อนเกาะหลีเพิ่มขึ้นอีก และก็น้องคนไทยอีกคนที่ชื่อหญิง เหมือนกัน ฮาๆๆ กลายเป็นว่ามากันเป็น 10 เลย นี่มั้งคงเป็นสิ่งดีๆ ที่ได้จากการเดินทาง



มาถึงปุ๊บก็ติดต่อเรื่องเต้นท์ ก็ไปกันทั้งหมด พวกเราเลยอยู่เต้นท์ติดกันหมดเลย ดีๆๆ หนุกหนานดี (แต่แทนที่จะปิ้งขนมปังแค่ 4 แผ่น สำหรับ 2 คน กลับต้องปิ้ง 1 ปอนด์ ฮาๆๆ ก็ดีไปอีกแบบ ไม่เหงาดี ไม่เหงาจนเราสองคนไม่มีเวลาไปแหกปากร้องเพลงเลย) มื้อเที่ยงเราก็กินข้าวเหนียวไก่กัน เพื่อจะได้มีแรงไปดำน้ำรอบบ่าย


บ่ายนี้ไปดำน้ำที่อ่าวสต๊อก , อ่าวจาก เจอใครบางคนด้วย แต่เราสองคนไม่แน่ใจ เพราะเห็นแว๊บๆ ตอนเราอยู่ในน้ำ เฮ้ออออออออออ... เรื่องบางเรื่องมันยากที่จะเข้าใจและเดาใจได้จริงๆ ว่าเพราะอะไร วันนี้ดำน้ำเสร็จก็อาบน้ำ เดินเล่น ถ่ายรูป แล้วก็กินข้าว อร่อยดี เจ้าหน้าที่ยกมาให้กินหลายอย่าง ขอบคุณมากๆ เลยนะ กินข้าวเสร็จเราก็ไปนั่งเมาท์กันที่ชายหาด จะร้องเพลงก็ไม่ได้ร้อง เพราะรู้สึกคนเยอะเหลือเกิน ง่ะ ไม่มีที่และเวลาสำหรับเราสองคนเลย อีกแป๊บเราก็นอน ปรากฏว่าต้องตื่นเพราะเจ้ามดมันมากัดเราซะนี่ เช้าหญิงตั้งปลุก 6 โมง แต่มันไม่ปลุก เพราะเป็นวันเสาร์ ฮาๆๆ เราสองคนเลยตื่น 7 โมงเลย แล้วเราก็ไปปิ้งขนมปัง หลังจากนั้นก็ไปเดินเล่นที่ 200 เมตร มันก็เกิดเหตุกราณ์อันไม่คาดฝันขึ้น เราสองคนเจอ คนคนนึง ที่ไม่คิดว่าจะเจอ ทำเราอึ้งกันไปเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าคิดยังไง แต่จูนกับหญิงก็คิดเหมือนกัน เฮ้่อออออออออออออ......พูดไม่ออก






แล้ววันนี้เราก็ไปดำน้ำรอบเช้ากันที่ ตอรินลา, อ่าวผักกาด พอหมดรอบเช้าก็ทานข้าวกลางวันกัน หลังจากนั้นก็ไปดำรอบบ่ายต่อที่อ่าวสุเทพ,อ่าวมังกร,หาดไม้งาม เสร็จประมาณ 4 โมงเย็นก็มาเล่นน้ำต่อกันที่หน้าหาด หลังจากนั้นก็ไปอาบน้ำกัน คนอื่นๆ ทั้งเพื่อนนไทยและเพื่อนเกาหลี ไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกกันที่อ่าวกระทิง แต่จูนกะหญิงก็นั่งหน้าหาดไม้งามกันสองคน เฮ้ยยยยยยยยยยย.... ลมพัดเย็นสบาย มีความสุขจริงๆ




เตรียมตัวกินข้าวเย็น วันนี้กินข้าวกันกลุ่มโตมากกกกก เกาหลีเกือบทั้งโต๊ะ แต่จูนชอบย้งที่สุด น่ารักดี friendly มากๆ น่ารัก ชอบๆๆ ย้งให้รูปถ่ายมารูปนึงด้วย แล้วจูนกะหญิงก็นั่งเขียน postcard ส่งให้ตัวเองและคนโน่นคนนี้ที่รู้จัก ครั้งนี้ทำ postcard มาเอง โดยใช้รูปจากที่มาครั้งที่แล้ว ก็ดีไปอีกแบบนึง ชอบนะ เหมือนจะภูมิใจมากกว่าซื้อซะอีก วันนี้กินข้าวเสร็จก็เป็นไปตามโปรแกรม เราสองคนนอนปูผ้ายางกันริมหาด คุยโน่นนี่ ฟังเพลง ร้องเพลง ร้องไห้ หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นที่นั้นในตอนนั้นและเวลานั้น นอนคุยกันไปมาก็เปลี่ยนเป็นนั่งฟังเพลงแล้วจูนก็หลับพิงหญิง (อิอิ.. อายจัง ร้องเพลงจนหลับ) ก็ไปนอนกันดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงดำน้ำรอบสุดท้าย





แล้วเราก็ไปดำน้ำรอบเช้ากันที่ อ่าวเต่า,หินกอง ,อ่าวแม่ยาย เรือที่ไปดำออกลำสุดท้ายเลย เพราะกว่าเืพื่อนเกาหลีจะลงตัว ก็นานเลยหละ สรุปแล้วลำเราคนเต็มลำเลย โดยเฉพาะเกาหลี แล้วก็ขำมากกกกกกกกกกกกกกก ขำ หย่ง เพื่อนเกาหลีผู้ชาย ลองนึกดูผู้ชายตัวโตๆ ดูดีๆ ลงน้ำ แล้วมาดึงชูชีพจูนกะหญิง เพราะกลัวจมน้ำ พอเราสองคนกรี๊ด แล้วสบัดเพราะตกใจ เค้าก็ตกใจยิ่งกว่า ว่ายกลับเรือเร็วมาก ขำมาก ถ้ามีกล้องวิดิโอตอนนั้นน่าถ่ายเก็บไว้มาก ขำจริงๆ สรุปแล้วเค้าก็ไม่ได้ดำ เพราะเค้ากลัว เลยต้องไปนั่งอยู่บนเรือเพื่อรอคนอื่น เริ่มที่แรกคือ อ่าวเต่า จูนชอบอ่าวนี้มากกกกกกกกกก ปลาเยอะดี ตัวใหญ่ๆ ด้วยที่นี่จูนกะหญิงเจอปลานกแก้วฝูงใหญ่ ตัวโตมาก เราสองคนว่ายตาม พอมันหายไป เราก็โผล่ขึ้นมากรี๊ด ๆ แล้วบอกว่าเจอแล้ว ตอนนี้ก็เหลือเต่ากะฉลาม ที่ต้องตามหาต่อไป ฮาๆๆ ขำดีอ่ะ ตอนไปดำที่หินกอง ไปกะหญิง 2 คน ว่ายผ่านระหว่างกองหิน รู้สึกได้เลยว่าน้ำแรงมาก มันแรงจนดันเราสองคนเกืบติดหิน สนุกดีอ่ะ ภาพทั้งหมดเหมือนมันจะกลับมาอีกครั้งในตอนนี้เลย แล้วเราก็ดำที่อ่าวแม่ยายเป็นที่สุดท้าย ก็ที่จะรีบกลับมาอาบน้ำเพื่อเก็บของ กลับ กทม. กัน






อาบน้ำเสร็จ เก็บของ กินข้าว ก็บ่ายโมงพอดี นี่เราต้องกลับกันแล้วเหรอ รู้สึกแปลกๆ เหงาๆ หดหู่พิกล รู้สึกว่ามันเร็วมากๆ เร็วจริงๆ ตลอด 3 ชั่วโมงที่นั่งเรือเข้าฝั่ง เราสองคนก็นั่งตรงข้างๆเรือ แล้วยื่นขาออกไป แกว่งไปมา ฟังเพลง ร้องเพลง รู้ว่าคนอื่นคงได้ยินเสียงเรา 2 คนร้องเพลง แต่ไม่รู้สิ มันเหมือนกับว่าตอนนั้นมีแค่เรา 2 คนเท่านั้นเอง ความรู้สึกตอนนั้นเหรอ มองเกาะสุรินทร์ที่ค่อยๆ ห่างออกไปจนลับตา เราหันมองหน้ากัน นี่เราต้องกลับแล้วจริงๆ เหรอ มันเหมือนยังมีอะไรค้างคาใจอยู่
มาถึงท่าเรือ ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้หญิงเกือบจะร้องไห้เพราะความสะเพร่าของคนเรือ ทำเอากระเป๋าของหญิงเกือบติดไปกับรถบริษัททัวร์ ดีนะทีเ่ราตามหาเจอก่อน ก็เลยให้ค้อนไปซะ 2 ค้ิอน เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็มีรถสองแถวของซาบีน่าพาเราไปที่ ท่ารถ เพื่อรอรถทัวร์กลับ กทม. เราสองคนก็เดินอยู่ในตลาด กินข้าวกัน เหงาๆ พิกล พอรถทัวร์มาเท่านั้นแหละ ทันทีที่เราสองคนนั่งเราก็หันมองหน้ากันแล้วหยิบกล้องมาถ่าย นอกรถที่เห็นเมืองคุระบุรี ก่อนรถจะเคลื่อนออกไป แล้วพวกเราก็พูดด้วยกันว่า มันยังไม่ใช่ มันยังไม่เต็มที่ ปีหน้าเลยเหรอ ..... แล้วเราก็ตัดสินใจ ทำอะไรบางอย่าง สำหรับเราสองคน....


... การเดินทางของเราไม่ได้สิ้นสุดลงแค่นี้ มันยังคงมีต่อไปเรื่อยๆ ...........
Create Date : 14 มีนาคม 2550 |
Last Update : 12 ธันวาคม 2550 19:38:18 น. |
|
23 comments
|
Counter : 1447 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: joyi IP: 210.203.182.39 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:11:47:56 น. |
|
|
|
โดย: INLoVE (INLovE_doll ) วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:13:55:35 น. |
|
|
|
โดย: EyE[s] . . . อรรถ (EyE[s] ) วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:14:48:14 น. |
|
|
|
โดย: Aom IP: 203.144.130.176 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:17:38:12 น. |
|
|
|
โดย: whanjai>>>>>> IP: 203.144.240.229 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:17:46:19 น. |
|
|
|
โดย: devazeus IP: 202.12.74.6 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:9:56:59 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าของ blog IP: 203.144.130.176 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:19:31 น. |
|
|
|
โดย: EyE[s] . . . IP: 58.9.56.128 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:13:29:44 น. |
|
|
|
โดย: CAT IP: 203.146.6.86 วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:8:42:28 น. |
|
|
|
โดย: A..e..+ IP: 203.147.11.162 วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:13:34:49 น. |
|
|
|
โดย: TOOR (TOOR ) วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:17:02:05 น. |
|
|
|
โดย: illusory IP: 61.7.159.174 วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:21:14:34 น. |
|
|
|
โดย: honeynut วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:8:36:07 น. |
|
|
|
โดย: tpipe วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:14:44:59 น. |
|
|
|
โดย: Phueng IP: 198.17.70.8 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:18:36:09 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าของ blog IP: 58.136.112.127 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:20:20:49 น. |
|
|
|
โดย: joyi IP: 210.203.176.230 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:14:09:23 น. |
|
|
|
โดย: tzippy IP: 125.24.28.173 วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:9:49:49 น. |
|
|
|
โดย: เหลาเปิง IP: 203.146.104.32 วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:13:08:35 น. |
|
|
|
โดย: fonkoon วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:9:39:28 น. |
|
|
|
โดย: โนเนม55 IP: 118.174.95.37 วันที่: 20 เมษายน 2553 เวลา:11:43:33 น. |
|
|
|
โดย: LoveOnly วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:01:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|