พรุ่งนี้จะไปรับเข็มที่ระลึกฯ
วันนี้อากาศหนาว ๆ ขณะที่กำลังร่ายปลายนิ้วลงบนแป้นพิมพ์อยู่นี้ สวมเสื้อกันหนาวถึงสองตัว..ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชีวิตนี้ที่นครสวรรค์จะใส่เสื้อกันหนาวมากถึงขนาดนี้..แล้วก็อดคิดต่อไปไม่ได้ว่า ถ้ามันร้อนจนตับแลบมันจะเป็นอย่างไร หรือว่าโลกใกล้อวสานแล้ว...เริ่มเครียด..
วันนี้ นั่งตรวจต้นฉบับ ราตรีนี้มีรักแท้ อีกรอบ..แล้วก็เตรียมตัวเดินทาง คือ พรุ่งนี้ วันอาทิตย์ที่ 18 จะเดินทางไปเชียงใหม่ เพื่อรับเข็มที่ระลึกจากสมเด็จพระเทพฯ เนื่องในโอกาส บริจาค โลหิตครบ 36 ครั้ง เมื่อวานไปประชุมกับทางโรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ ถึงกำหนดการเดินทาง แล้วก็มีการจับคู่จับห้องนอนกัน ผมก็จับกับลุงที่นั่งข้าง ๆ กันนี่แหละ..เราก็ฟังถึงอุปสรรคปัญหาเสื้อผ้าหน้าผมระเบียบต่าง ๆ เสร็จเรียบร้อย ..
ปรากฏว่า เมื่อเช้าลุงโทรมา บอกว่า นิพนธ์ คุณอยู่ไหน..
อ้าวลุง เขานัดวันอาทิตย์ไม่ใช่หรือ วันนี้วันเสาร์..
..ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เขานั่งถกกันเป็นวรรคเป็นเวร ลุงแกจะเข้าใจผิด....แถมในมือของแกยังมี กำหนดการที่ทางโรงพยาบาลส่งไปให้อีกด้วยนะ..ส่วนของผมไม่มี ไม่รู้หายไปไหน ดีแต่ว่าน้องโบ เจ้าหน้าที่โทรมาตามไปบริจาคเกล็ดเลือด (ผมย้ายจากโครงการโลหิต ไปสู่เกล็ดเลือดได้ปีกว่าแล้วจะบริจาคได้เดือนละ 1 ครั้ง)
เราก็โบ พี่เพิ่งกินยาแก้แพ้อากาศไปได้สองเม็ด วันละเม็ดนะ ได้ไหม
แล้วพี่มีไข้ มีน้ำมูกไหมละ
ไม่มีครับ ..
งั้นมาเลยพี่
พอไปถึงเหมือนเดิม น้องโบเธอก็จะเล่า ปัญหาชีวิตวัยสาวให้ฟัง..ฟังจนเคลิ้มจนเกือบจะได้นิยายเรื่องใหม่อยู่แล้ว แล้วน้องโบก็วกกลับมาถามว่า พี่แล้วได้รับหนังสือจากทางโรงพยาบาลหรือยัง..
ยังเลยเรื่องไร..
ก็เรื่องไปรับเข็มที่เชียงใหม่..
ยัง ไม่เห็นมีนี่..
สรุปว่า เมื่อวานไปดูที่ใบเช็คชื่อ มันผิดที่ หมู่ ของผม หมู่ 10 แต่เขาลงเป็น หมู่ 1 ก็เลย ..มาไม่ถึงนะเซ่ ไม่รู้หายไปไหน..
เอาเป็นว่า ตอนนี้ก็ตื่นเต้นไปตามระเบียบ อะนะ ตอนปริญญาที่รามฯ เมื่อต้นปี 44 ก็ไม่ได้ไปรับ ตอนนั้นดันติดภาระกิจเป็นพระสงฆ์ก็เลยสละสิทธิ์ อีกใบที่มสธ. กับสมเด็จพระบรมฯ ก็..แหม ไปอินเดีย กลับมาไม่ทันอีก...ก็เลยไม่ได้สัมผัสการตื่นเต้นเล้ยยยยยยยยยยยยยย...
แต่ว่าไป เมื่อวาน ที่ห้องประชุม มีแต่คนอายุประมาณ 40 ขึ้นทั้งนั้น เราก็ภูมิใจเป็นหนักหนาว่า 30 เองเรา ได้ตั้ง 52 ครั้งแล้ว และก็เสียดายว่า ถ้าซื้อหวย 52 25 คงถูกสามตัวท้าย เกี่ยวกันไหมเนี่ย..
ก็จริง ๆ เริ่มบริจาคโลหิตมาตั้งแต่อายุ 16 กับชมรม รักษาดินแดน (รด.) ตอนเรียนอยู่ปวช. ถูกบังคับอยู่สามสี่ครั้ง หลังจากนั้นเข้ากทม. มาทำงานก็ ไม่รู้เดินหลงไปที่สภากาชาดไทยได้อย่างไร ก็เลยไปบริจาคที่นั่นอยู่สองครั้ง ตอนหลังมาอยู่ดอนเมืองก็ไปใช้บริการของ รพ. ภูมิพล ..กับนาน ๆ ที่จะอยากไปดูที่อื่น ก็เลยแวะไปเที่ยว แล้วให้รพ. ตำรวจเจาะดูบ้าง..
จนตอนหลังมาอยู่วัด(บวชพระ) ก็เลย ทำเป็นประจำ จนกระทั่ง ทางโรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ มีเครื่องรับบริจาคพลาสม่า เขาก็เลยดึงไปเข้าร่วม ซึ่งจะคัดแต่คนหนุ่ม รุ่นใหม่ ไฟแรง เพราะเขาบอกว่า เจ้าเครื่องนี้แพงมากค่ะ แล้วราคาต่อคนต่อครั้งที่ทางรพ. ต้องใช่จ่าย เพื่อจะเอาเกล็ดเลือดมา ไม่ใช่น้อย ๆ เลย เพราะฉะนั้นจะผิดพลาดไม่ได้เลย ไม่งั้นเงินของรัฐไหลออก (ซึ่งมันไหลออกหลายทางอยู่แล้ว) อยากรู้บ้างไหมว่า..
ต่อคนต่อครั้งเท่าไหร่....
เฉียดหมื่น..
เมื่อวานก็เลยกลายเป็นคนหนุ่มที่ฝันเล็ก ๆ ว่า..อีกประมาณ 5-6 ปี เราก็จะได้ 108 ครั้ง ซึ่งถือว่า เป็นจำนวนครั้งที่มาก แล้วก็จะได้รับอะไรอีกก็ไม่รู้ จำไม่ได้ ไม่รู้เข็มหรือโล่ห์ ถึงตอนนั้นเราคงภาคภูมิใจมากและก็อดคิดถึงตอนที่เราบริจาคครั้งแรก ๆ ไม่ได้ว่า ตอนนั้นเราก็ฝันถึง ครั้งที่ 7 ครั้ง 24 เพราะจะได้เข็มจากกาชาดไทย..ซึ่งตอนนี้ รู้สึกเลยว่า เพราะความตั้งมั่น ตั้งใจ และคิดให้จริง ๆ เราก็เลยมีถึงครั้งที่ 52 แบบรู้สึกว่า เวลามันไม่นานเลย ย้อนกลับไปแค่ 14 ปีเอง..
หุหุ.. แล้วก็อดนึกถึง พระพุทธองค์ผู้ยิ่งใหญ่..ซึ่งตรัสไว้ในพระไตยปิฎกว่า ในอดีตชาตินั้นพระองค์ต้องการเป็นพระพุทธเจ้า ซึ่งต้องสร้างบารมีเยอะมาก ๆ ก็ได้บริจาค เลือด มากกว่าน้ำทะเล บริจาค ดวงตา ซึ่งมากกว่าเมล็ดทราย ซึ่ง ในตอนนั้นคิดว่า ..เอ สมัยไม่รู้จักกี่กัป กี่กัล นั้น มันมันทำอย่างไรถึงจะบริจาคได้ แต่ตอนนี้ไม่คิดแล้วหละ เพราะว่า โลกมันก็หมุน หมุน เจริญขึ้นแล้วก็ตกลง เกิดและก็ดับ..เกิดแล้วก็ดับ ไปเรื่อย ๆ แบบนี้ และแม้แต่จะคิดช่วยป้องกันโลกไม่ให้ร้อน และคิดว่าจะทำให้อย่างไรถึงจะเซฟโลกไว้ให้ได้ แต่ว่าถึงอย่างไร สรรพสิ่งมันไม่เที่ยงอยู่แล้วเด้อ..กูเก็บขยะแทบตายช่วย นิด ๆ หน่อย ๆ แต่ว่าได้ข่าวว่าตรงโน้นปล่อยกัมมันตภาพรังสี ฆ่ากันตายห่าอีกแล้ว.. แบบสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม..
เริ่มเข้าโหมดเทศน์ กิ้ว ๆ..
เอาเป็นว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วก็ระลึกไว้เถิดว่า ..
เกิดก็ต้องตาย ตายแล้วก็ต้องเกิด แต่ว่าจะเกิดมาเป็นอะไร..
มีใครยังไม่เคยไปบริจาคเลือดบางนี่ ทดลองดูบ้างนะ แล้วจะได้รู้สึกว่า ..ได้เป็นผู้ให้แล้ว เราจะได้อะไรตอบแทนกลับมาบ้าง..
อนุโมทนาบุญด้วยกันครับ..
Create Date : 17 มกราคม 2552 |
|
13 comments |
Last Update : 17 มกราคม 2552 9:40:13 น. |
Counter : 955 Pageviews. |
|
|
|
และจะไปรับเข็มที่ระลึกฯบุญกุศลนี้ขอให้ท่านมีความสุขความเจริญไม่มีโรคภัยมาเบียดเบียน
ของผมได้รับประทานเข็มจากพระองค์เจ้าโสมสวลีฯเมื่อปี2549นี้เองครับ ครบ36ครั้ง
รายชื่อผู้บริจาคโลหิตที่ครบรับเข็มที่ระลึก 36 ครั้ง ในปี พ.ศ. 2549 ...