ไม่รู้ว่าเด็กคนอื่นพูดออกเสียงกันด้วยภาษาอะไร แต่เด็กบ้านนี้จะออกเสียงส่วนใหญ่เป็น ฮ.นกฮูก เช่น
แน็กซ์ .. แฮ็ก
น้อง .. ฮ้อง
หม่ำ .. ห่ำ
ตลาด .. ตะ หาด
หมา .. หา
ยายรุ้ง .. ยายฮุ้ง
ป้าหน่อย .. ป้าห่อย
แมว .. แฮว
ครั้งนึง เคยสอนให้เรียก "หวี" TT' มานึกได้ทีหลัง ไม่น่าเลยตรู **
ทุกวันนี้พูด (ได้เยอะ) มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ละคำสื่อความหมายชัดเจน ถึงจะพูดไม่ชัด แต่สามารถโต้ตอบกันได้
ชอบทำหน้าแบ๊วๆ เวลาแม่โกรธ แน็กซ์ก็จะยื่นหน้ามาใกล้ๆ แล้วเรียก แม่จิ๊บ แม่จิ๊บ เรียกไปเรื่อยๆ จนกว่าแม่จะตอบว่า คับผม นั่นแหละถึงจะเดินไปเล่นของเล่นต่อ ประมาณว่า ทำหน้าที่ง้อแม่เสร็จแล้ว เราจะโกรธแค่ไหน ก็ใจอ่อนปวกเปียกลงทันที
ทรงผม // ยายบ่นๆๆๆๆ ทู๊กวัน ว่าให้ไปตัดผมได้แล้ว มันกูด แต่ด้วยความที่แม่เป็นคนสมัยใหม่ อยากดีไซด์ทรงผมให้ลูกอินเทรน วาดภาพลองตัดส่วนผมของลีมินโฮ มาใส่หัวลูกชายดูสิ โอ้วววว หล่อไม่แพ้กันเลย
แม่คิดว่าจะให้แน็กซ์ลองไว้ผมให้ยาวอีกนิด แม่จะแต่งให้หล่อๆ เลย ทนฟังยายบ่นอีก 2-3 เดือน ช่วงนี้ก็ขอบ๊ายบายสกินเฮดไปชั่วคราวเนอะ..
จุ๊ดจู๋ .. ก็ยังอยู่เหมือนเดิม หุหุ
สีผิว .. ค่อนข้างเข้มขึ้นเรื่อยๆ ทำไมเป็นแบบนั้นก็ไม่รู้??
น้ำหนักตัว ทั้งยาย ทั้งแม่ ช่วยกันป้อน ทุกๆ อย่างรอบตัว แน็กซ์ก็กินน่ะ ไม่ได้เป็นเด็กเบื่ออาหารแต่อย่างใด เพียงแต่ไม่มีสิ่งล่อตาล่อใจเท่านั้น แม่พยายามหลอกล่อโดยการเปลี่ยนรูปแบบอาหารไปบ้าง สีสันสะดุดตา ตั้งชื่ออาหารให้แปลกๆ
ได้ผลแฮ่ะ
กินได้เยอะเลย เดี๋ยวอาทิตย์หน้าแม่จะพาไปชั่งน้ำหนักดูสิ แต่ถ้าน้ำหนักไม่ขึ้นก็ไม่เป็นไร แค่แน็กซ์แข็งแรงก็พอแล้วเนอะลูกเนอะ
แม่รักลูกสุดหัวใจ
แม่จิ๊บ