|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ตื่น หรือ ฝัน กันแน่นะ
วันก่อนนู้นแอบงง อยู่ๆ ตอนเช้าตรู่ลิงจิยะก็ลุกตื่นขึ้นมาแหกปาก ร้องไห้ งอแงสุดๆ ว่าง่ายๆ ก็ละเมอฝันร้ายนั่นเอง
"หนูยังไม่อยากกลับบ้าน อยากกลับไปสนามเด็กเล่น แม่พาหนูกลับบ้านทำไม!!!! เพื่อนๆ เค้ายังเล่นสไลเดอร์กันอยู่เลย ไม่อยากกลับบ้าน!!!!!!" ร้องไห้จะเป็นจะตาย กว่าจะจับใจความได้ก็เล่นเอาตื่นทั้งบ้าน....ทั้งปลอบทั้งโอ๋ ว่านี่เราอยู่ที่บ้านนี้ตั้งแต่กลางคืนนะ นอนที่นี่นะ หนูฝันไปนะ เค้าเรียกว่าความฝันนะ ลิงน้อยก็ไม่เข้าใจ (อืมมมม แม่ก็ไม่รู้จะอธิบายว่าไงเหมือนกันล่ะ) ยังคงงอแงคิดว่าตัวเองอยู่ที่สนามเด็กเล่นเป็นนานสองนาน
คืนวานก็เอาอีก....ละเมอแต่ละทีขำโคตร "ป่าป๊าแย่งผักใบเขียวหนูทำไม ไม่อยากให้ป่าป๊าแย่งกินผักหนูอ๊า หนูจะกินบล็อกโคลี่!!!" แม่กะป๊าก็บ้าจี้ เลยลุกมาคุยด้วยเป็นเรื่องเป็นราว โต้ตอบกะเด็กละเมอ แถมฮีก็คุยต่อด้วยได้อีกตะหาก (แต่ยังหลับตาอยู่นะ) ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วได้ทีตอกย้ำว่า ไอ้ผักใบเขียวที่จิระชอบเขี่ยทิ้งใช่มั้ย มันมาเข้าฝันล่ะสิ เนี่ย เค้าก็เรียกว่าความฝันนะ หนูต้องกินผักใบเขียวนะผักมันเป็นเพื่อนกัน จิระกินแต่บล็อกโคลี่เพื่อนมันเลยเสียใจ บลาๆๆๆ
ปลอบพักนึงก็หลับต่อ แต่ยังมีสะอื้นฮักๆ ถึงผักใบเขียว กินแล้วไม่เจ็บตูด (ท้องผูก) อยู่เป็นระยะๆ
มานั่งนึกๆ ดูว่า แล้วคนเรารู้ว่าอะไรคือความฝัน อะไรคือความจริงกันตอนไหนนะ?
ก็จำไม่ได้เหมือนกันล่ะ....แต่ที่น่าสนใจก็คือ ถ้าวันไหนที่ลิงละเมอแบบสะดุ้งร้องไห้ จะเป็นเรื่องขัดใจหรือสนุกก็ตาม ไอ้ที่ป๊ากะแม่พูดคุยด้วยตอนที่กึ่งหลับกึ่งตื่นนั่นฮีจะเอามาเล่าให้ฟังตื่นตื่น(จริงๆ)แล้วได้เป็นฉากๆ ประมาณว่าเล่าความฝัน แต่อารมณ์เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วจริงๆ อีกเรื่องนึงเลยทีเดียว
Part II เมื่อวานวันหยุด เบื่อๆ มี๊ยุ้ยชวนไปดูปลา ก็เลยไปกัน....ขอบอกว่าคราวนี้ไม่คุ้มอย่างแรง T_T อุส่าห์นึกว่าเริ่มโตพอรู้เรื่องที่จะได้เห่อๆ ตื่นเต้นกับปลากะเค้ามั่ง ที่ไหนได้ลิงไม่ดื่มด่ำกับปลาเลยซักกะตัว จะมีก็กรี๊ดกร๊าดแมงกระพรุนก่อนออกนิดเดียวเอง (เพราะมันเหมือนในเรื่องโปเนียว) แม่และป๊าก็หมดแรงเพราะไล่จับลิง....ขนาดว่ามีพราวขาหมูมาช่วยดุก็แล้วยังมิสามารถ
แวะหม่ำๆ ที่ K-village ลิงกะขาหมูเล่นกันประหนึ่งมาเดทกะแฟน 2 ต่อ 2 ไม่สนใจพ่อแม่เร้ยยย บ่ายแก่ๆ เห็นว่าน่าจะง่วงเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน พอขึ้นรถก็ได้แหกปากอีกรอบ จะหาพราวพราว จะไปนอนบ้านน้องพราว สุดท้ายก็ไม่ได้หลับจนได้ -_-
ปล.ได้ข่าวว่าบ้านนู้นก็เกิดอาการ "จะให้จิยะมาหา" เหมือนกันวุ้ย
.......เด็กสมัยนี้นี่......
Create Date : 25 ตุลาคม 2553 |
|
12 comments |
Last Update : 25 ตุลาคม 2553 17:37:10 น. |
Counter : 1417 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: น้ามน กะ ลุงโต้ง IP: 124.122.228.179 25 ตุลาคม 2553 19:12:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าผึ้งกะลุงโก้ IP: 111.84.244.95 25 ตุลาคม 2553 19:22:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปันฝัน 25 ตุลาคม 2553 20:38:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุยฝ้าย CR IP: 222.123.130.173 28 ตุลาคม 2553 9:40:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฺำBerRum* IP: 58.9.180.48 1 พฤศจิกายน 2553 14:08:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: มนอเดย์ IP: 58.137.145.116 12 พฤศจิกายน 2553 12:56:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: littlebear (เล่นตามกระแส ) 14 พฤศจิกายน 2553 10:59:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
มี๊ไอ้หล่อ (แสบศักดิ์) อายุ 30 ใครๆ ก็เรียกว่า ป้า แต่ยังไม่ยอมแก่ (ก็แน่ล่ะเซร่) กะว่าลูกโตมะไหร่จะควงไปซิ่งแทนป๊ามันซะที อันที่จริงบ๊อกนี้เขียนไว้เป็นบ๊อกของตัวเองแต่โดนยึดไปเรียบร้อยแล้ว เนียนซะจนมีคนติดต่องานมาทักว่า สวัสดีค่ะแม่น้องจีบัน เอ่อมมม จีบันน่ะชื่อแม่ ส่วนไอ้ลูกชายน่ะ จิระจิระจ้า~!!! คำเตือน : อย่าเชื่อรูปตอแหลในเนท จนกว่าจะเจอตัวจริง!!!
ปล. บ๊อกความงาม โบ๊ะ โบ๊ะ ทั้งหลายย้ายไปที่ www.jeban.com และ บ๊อกที่ถูกยึดอำนาจไปนี้สามารถเข้าได้จากทาง www.jirajira.com ด้วยจ้า
|
|
|
|
|
|
|
|
ปล. ชอบรูปสวีทกะน้องพราวมาก น่าร้ากกก