Group Blog
ไดอารี่
ไพเราะเพราะเธอ
ตะลอน~ตะลอน
ละเลง
<<
กันยายน 2550
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
13 กันยายน 2550
Remind her...
All Blogs
ฉันเบื่อเมื่ออยู่เฉย
ฉันกลับมาอีกครั้ง
What will I do ทำไงดี??
พักผ่อนในวันงานแยะ
รู้จักฉัน รู้จักเธอ
Remind her...
I'm sick
It's rainning
เบื้องหลังความสุข....
Miss call is miss you & Music T@g!!!
มุมมอง
คิด | หวัง | ขอ | อธิษฐาน | ฝัน | นิรันดร | ตลอดกาล...
เมื่อเธอบอกว่า "ไม่สบายนะคะ"
ฝนตกโปรายปรายในแดดเดือนเมษาฯ
ชบา...พาจิตให้ฟุ้งซ่าน
เราและเธอ จะขัดใจกัน
กุหลาบหิน กับความจริงใจหยาดแต้มบนแก้มดิน
คิดทึ๋งนะ I tink of you
นิทานก่อนหลับ - ดาวดวงใหญ่ในท้องฟ้า
ฤดูร้อนตอนเมษาฯ
ใต้ผืนผ้ากำมะหยี่สีดำกับดอกไม้เพชรที่ร่วงโรย....
เคว้าซาม ที่ผวนผัน อัดอั้นซึ่งตันใจ
Good Morning...
กีฬาสี(รอยยิ้มและความสนุกสนาน)ใกล้จะมาถึงแล้ว
พรุ่งนี้สอบวิชารักเขาข้างเดียว
Remind her...
วันนี้แต่ง
ชุดลูกเสืออีกแล้ว!
ง่วงนอนมาก เพราะเมื่อคืนการบ้านเยอะ
ทำสังคม งานที่คั่งค้างมาเป็นปี
ทำสุขศึกษา งานส่งเลท 10 นาที จารย์ลงโทษให้มาทำเพิ่ม
ทำแบบฝึกหัดคณิตของเก่าที่หายไปถึง 4 คาบ
เสร็จแล้ว นอนตีห้า ตื่นหกโมง อาบน้ำ ไปโรงเรียนกับ
ขอบตาหมีแพนด้า...
ไปถึงหน้าประตูโรงเรียน โคตรจะอาย
วันนี้ไม่ใช่วันใส่ชุดกิจกรรม ไอ้เราก็ใส่ชุดลูกเสือวิสามัญไป
มองกันเพียบ! เขาคงคิดว่า
ไอ้นี่!
มันละเมอเปล่าวะ! ใส่ชุดผิดวันมา
ไม่เป็นไร เดินดุ่มๆ ไปอย่างเดียว ไม่สนใจใคร
วันนี้มีคนมาประเมินการสอนลูกเสือวิสามัญของ
"ครูคำรณ"
(ลองผวนคำ)
เอาน้องๆ ม.4 มาร่วมประเมิน แล้วก็เอารุ่นพี่แก่ๆ อย่างเราไปเป็นพี่เลี้ยงสอน
ประเมินไป ไม่ได้
เรียนตั้งครึ่งวัน
ดีจัง ขี้เกียจตามสอบ
ตกบ่ายๆ อาการก็เริ่มออก ง่วงหาวเหงานอน
คาบอังกฤษของครูแอรอน ต้องเอาสมุดมาปิดหน้าเอาไว้ แล้วก็
หลับ...
เย็นๆ ฝนตกอีกแล้ว ตกได้ตกดี ยิ่งไม่สบายอยู่ เอาเข้าไป เพื่อนข้างๆ มันบอกแล้วล่ะ
"เมื่อไหร่มึงจะหายซักที กูรำคาญ
เสียงฟึ๊ดๆ มึงว่ะ
!" "
สลด..."
ถึงบ้าน
อาการหวนคิดถึงเรื่องเก่าๆ ก็บังเกิด
เลยหยิบปากกา เขียนออกมาลงในไดอารี่สีชมพูกับบรรยากาศฟ้าฝนช่างเดียวดาย...
อะไรบางอย่างมัน
สะกิดให้คิด
ว่า
ที่ผ่านมา... เรา
ทำอะไรลงไป
บ้าง
นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ
หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านให้คลาย
เหงา
บรรยากาศอึมครึมเมฆมืดใน
ยามกลางคืน
ไม่มีใครรู้หรอกว่า...
เราคิดอะไรอยู่
อะไรบางอย่างมันย้อนให้คิดกลับไปว่า
ที่ผ่านมา...เรา
ทำดีที่สุด
แล้วหรือยัง
นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ
หยิบ
จักรยานลวดดัด
คันเล็กๆขึ้นมาดูให้คลายเหงา
ไม่มีใครรู้หรอกว่า...เรา
เศร้า
ขนาดไหน
ภาพเก่าๆที่
คุ้นเคย
บอกถึงบรรยากาศเก่าๆได้อย่าง
ลึกซึ้ง
ภาพบรรยายเป็นภาพเคลื่อนไหว
ดูแล้วมี
ความสุข
แต่เมื่อฉากสุดท้ายของละครต้องจบ
กลับกลายเป็นเรื่อง
เสียใจ
ก้อนเลือด
ของหัวใจละลาย
สูญเป็นธุลี
ปลิวไปไร้จุดหมาย
เคว้งคว้างกว้างไกล ไม่มีใครแล้วที่
จะอยู่ด้วยกัน
จบแล้วกับคำ
พรรณนาน้ำเน่า
จบแล้วกับสิ่งที่เราทำไป
แต่ไยเธอไม่แลเห็น
ความเจ็บปวดทรวดทรุด
ทรมาน
มันลามลึก
ถึงหัวใจ
จบแล้ว
ละคร
ความรัก
แต่เรายังรักเหมือนเดิม
คิดถึงและห่วงใย
ได้แต่มองห่างๆ
ขอให้รู้ว่า...
สายตาที่เคยสบ
คู่นี้ยังมองเธออยู่เหมือนเดิม
Create Date : 13 กันยายน 2550
Last Update : 13 กันยายน 2550 19:58:46 น.
2 comments
Counter : 1274 Pageviews.
Share
Tweet
โหะๆ ตอนสุดท้ายโครตซึ้งเลยอ่ะพี่ยีนส์
โดย: ม๋าเหมี่ยว IP: 203.113.67.4 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:20:11:21 น.
ตอนแรก ครูคำรณ ก็ยังฮาอยู่ ไหงซักพักเศร้าจังอ่ะ
โดย: YaiKikUJanG IP: 125.26.28.230 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:20:14:38 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Yeen Yeen Yeen
Location :
สุพรรณบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
document.body.style.color="#FFFFFF";
Friends' blogs
i'm not superman
teerawatana
frank3119
SoRrA
Beee_bu
เพียงแค่เหงา
kikandkook
NooNok [MiChiYo]
goodpeople
Madam_Hatyai
kawaya
Webmaster - BlogGang
[Add Yeen Yeen Yeen's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.