เที่ยวตรัง ไปต่อเกาะไหง ยาวไปลันตา เพลิน ๆ ไปพีพี จบที่ภูเก็ต (ภาค พีพี กะ ภูเก็ต จบ)
จากลันตา เราก็นั่งเรือไปพีพีเราซื้อตั๋วเรือกับพี่ที่ลันตาแซนด์เหมือนเดิม อยู่ 750 บาท แต่ว่าจากลันตาไปพีพี แล้วก็จาก พีพี ไปภูเก็ตแต่สามารถซื้อที่เดียวแล้วไม่ต้องระบุวันได้ คือซื้อทีเดียวได้เลยไปพีพีคราวนี้ เราเลือกที่พักที่อยู่บนเขายอมรับค่ะว่ายังกลัวสึนามิไม่หาย ไม่อยากวิ่งหนีตายกันอีกแล้วล่ะค่ะ โดยเฉพาะคุณผู้ชายแหล่ะค่ะ พูดเรื่องนี้ทีไร ยาวทุกทีไม่ได้กลัวตอนกลางวันน่ะค่ะกลัวตอนกลางคืน หลับ ๆ อยู่ ไม่รู้ตัว เอาแบบสบายใจดีกว่าเลยเลือกแบบบนเขาเลย วิวสวยบรรยากาศดี แต่ว่า ไม่ประทับใจพนักงานโรงแรมเลย และไม่ประทับใจคนที่เกาะพีพี เลย จริง ๆ แต่ละคนพูดจาก็ไม่ดี ไม่มีน้ำใจ แล้วก็มากมาย แต่อาจจะเป็นเพราะว่าเราโชร้ายอ่ะไปเจอแต่คนร้าย ๆ จริง ๆ แล้วคนดี ๆ ที่เกาะพีพี ก็คงมีเยอะ เหมือนกัน แต่ว่าเราไม่เจอเลยน่ะซิ เฮ้ออออให้ไปพีพีอีกคงไม่ไปแล้วจริง ๆ เราชอบเดินไปเล่นไปเรื่อย ๆ ไม่ค่อยใช้บริการเรือหางยาวเท่าไหร่ก็อาศัยเดิน ๆ เอา เหนื่อยหน่อยแต่ว่าก็เพลิน ๆ ร้อน ๆ แล้วก็ออกกำลังกายไปในตัวเราพักอยู่ที่หาดยาว แบบริมสุด ๆ ของหาดยาวตอนกลางวันก็มานอนเล่นหน้าหาดแล้วบ่าย ๆ ก็เดินเล่น ๆบางทีก็เดินไปถึงต้นไทรเลย เดินได้ไม่เหนื่อยเท่าไหร่ มีอยู่วันนึงอยากเดินขึ้นไปดูจุดชมวิวมาก ๆ ก็เลยเดินกันไปแค่เห็นบันไดก็ท้อแล้วล่ะค่ะแต่พอไปถึงก็ชื่นใจแดดร้อนแต่มีลมเย็น ๆ โกรก ก็ให้อภัยได้อันนี้ถ่ายตรงบันได้ทางขึ้นลงรีสอร์ทแถว ๆ นี้เราอาศัยเอาไว้นอนเล่นตอนกลางวันชอบจริง ๆ เลยเนี้ยเปลเนี้ยรูปวิวที่รีสอร์ทอีกสักครั้งแล้วกันน่ะเราประทับใจที่พีพี ที่ทะเลสีฟ้าใส หาดสวย แต่ว่า... เราไม่ประทับผู้คน และการบริการของที่นี้เลยไม่ใช่แค่เราทีเป็นคนไทยน่ะ แต่ว่าผู้ชายที่ไปด้วยอ่ะ ก็น่ะไม่ใช่คนไทยยังออกปากกับเราเองว่า เนี้ยมาเที่ยวพีพี เหมือนไม่ได้มาเที่ยวเมืองไทยเลยเค้ารู้สึกแบบนั้นจริง ๆ แล้วให้กลับไปอีกเค้าบอกว่าต้องขอคิดดูก่อนน่ะคืออย่างที่บอกว่าเราอาจจะโชคร้ายที่ไปครั้งนั้นดันไปเจอแต่คนที่ร้าย ๆ แต่เรายังเชื่อว่าพีพี ก็ยังคงมีคนมีน้ำใจและคนน่ารักอีกมากแต่... แค่เราไม่เจอเท่านั้นเองหลังจากพีพี เราก็นั่งเรือไปต่อที่ภูเก็ตระหว่างอยู่บนเรือก็จะมีคนมาขายตั๋วรถตู้ ว่าจะไปหาดไหนก็เหมือนกับปีที่แล้วเลย ราคาก็เท่าเดิม150 บาทต่อคน เราเซ็งเล็กน้อยตรงที่ว่ารถตู้ที่เรานั่งต้องไปส่งคนที่สนามบินก่อนเพราะว่าคราวนี้เราเลือกพักกันที่หาดในทอนซึ่งใกล้กับสนามบินมาก ๆ แต่หาดนี้ห่างไกลผู้คนเหลือเกินเราพักที่ Phuket Naithon Resort คุณป้าเจ้าของใจดีมาก ๆ เลย ชอบ ชอบไปดูภาพตอนเย็น ๆ ค่ำ ๆ กันการไปภูเก็ตครั้งนี้เป็นอะไรที่อยู่น้อยที่สุดเลย แค่สองคืนเอง ก็ตามประสาเดิม ๆ สองคน นั่งเล่นนอนเล่นเพราะว่าหาดนี้ไม่มีอะไรเลย ร้านอาหารก็มีน้อย ๆ มาก ๆ คืนนึงเราสองคนขี่มอเตอร์ไซด์ไปป่าตองกัน แบบว่าไกลมาก ๆ ขาไปขี่เรียบหาดไป แบบว่ามีตกเขากลิ้งกันด้วย ดีที่ไม่เจ็บมาก ขากลับขี่ถนนใหญ่ แบบว่าเสียวสิบล้อเอาไปกินมาก ๆ เลยทริปนี้ยาว ๆ ใช้เวลาเกือบ ๆ สองอาทิตย์เป็นอะไร ๆ ที่ประทับใจเหมือนกันทั้งที่ ๆ ไปสถานที่เดิม ๆ แต่ก็ยังคงได้อะไร ๆ ประทับใจ ๆ ใหม่ ๆ กลับมา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอบคุณมากๆค่ะที่แวะไปเที่ยวบล็อกโอเล่
ป.ล.ได้มาชมรูปเพลินเลยค่ะ รูปสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ
เห็นแล้วอยากไปเที่ยวด้วยคนค่ะ