น่ารักและอบอุ่นจังเลยค่ะ เอาไว้ต้องแวะมาเยี่ยมบ้านนี้บ่อยๆแล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
ทิพย์ bydad@hotmail.com ค่ะ

เชิญเลยนะคะคุณทิพย์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ

ขอบคุณ ที่มาแนะนำ ให้เราได้ไปร่วมกิจกรรมด้วยค่ะ
รางวัลที่ถือว่าได้ คือการที่เด็ก ๆ กล้าขึ้นไปแล้วแสดงออกบนเวที แม่ถือว่าเป็นความภูิมิใจแล้วค่ะ

นิทานของแม่เค็น ...อ่อนโยนและสวยงาม....

คุณเเม่บอกว่าปลูกใส่กระถางได้ค่ะ...ไม่มีปัญหา
โหระพาค่อนข้างชอบเเดด...
ถ้าหาที่วางที่มีเเดดส่องถึงก็ใช้ได้เลยค่ะ

งานมูลนิธิเด็ก....ปีนี้ได้ข่าวแต่ไม่ได้ไป...
แต่ดูจากภาพบรรยากาศท่าทาง...สนุกนะนี่

ขอบคุณมากค่ะ คุณกาแฟฯ ได้ฤกษ์เมื่อไหร่จะเอารูปมาอวดนะคะ

งานมูลนิธิเด็ก จัดในห้างไม่ไหวค่ะ คนแก่ชานเมืองรู้สึกหูอื้อตาลายเล็กน้อยค่ะ


ยินดีค่ะ คุณจิบ แต่ถ้าคราวหน้าเป็นการประกวดคงต้องคิดดูก่อนว่าจะเข้าร่วมหรือไม่ เพราะรู้สึกว่าครอบครัวเราจะไม่ร่วมสมัย

อ่านนิทานก็มีอมยิ้มเล็ก ๆ แล้วค่ะ..ยิ่งมีเพลงความสุขเล็ก ๆ อีก.....อ่อนโยน สวยงาม สงบจริง ๆ ค่ะคุณเค็น

เพลงความสุขเล็ก ๆ นี้แต๋งให้ร้องกล่อมข้าวหอมตอนเด็ก ๆ ถึงตอนนี้ยังร้องอยู่เลยค่ะ รู้สึกว่าความสุขเล็ก ๆ เกิดได้ที่ใจเราเอง พอรู้สึกอย่างนั้นรู้สึกดีขึ้นมาทันทีเลยค่ะ..

น่ารักจัง

ขอบคุณมากค่ะคุณแต๋ง น้องข้าวหอมถึงได้ดูมีความสุขเล็ก ๆ ตลอดเวลา ส่วนเค็นกล่อมด้วยเพลง ฉันกับต้นไม้(เปลี่ยนเป็นชื่อลูก) เป็นสิ่งเดียวกัน(ชื่อเพลงหรือเปล่าหนอ จากเสถียรธรรมสถานค่ะ)


ขอบคุณค่ะ คุณอ้วน

สวัสดียามสายครับ


ผมอ่านบล้อกจบ
ลองนึกเล่นๆว่าถ้าตัวเองไปประกวด
จะเอานิทานเรื่องใดไปเล่าดีน้อ 555

ช่วงนี้หมิงหมิงชอบดูภาพมากกกว่าฟังนิทานครับ

ส่วนเพลงก็ไมไ่ด้ฟังเยอะเหมือนตอนเกิดมาใหม่ๆ
ช่วงนั้นผมร้องเพลง "ดั่งดอกไม้บาน" กล่อมเค้าทุกวันเลยครับ

ก็นิทานธรรมะในบล็อกคุณก๋านั่นล่ะค่ะ แต่คงได้ประโยชน์แต่ไม่ได้รางวัลนะคะ

บางทีนิทานก็มีหลายมุมมอง แต่ที่แน่ๆคือนิทานทุกเรื่องมีความร่วมสมัยในตัวมันเอง จะสนุกหรือไม่ จะน่าฟังหรือเปล่า ขึ้นอยู่กับคนเล่าว่าเล่าด้วยใจหรือเพืยงพูดไป รางวัลเป็นเพียงบททดสอบจิตใจเท่านั้น ขอให้มีความสุขกับการเล่านิทานให้ลูกฟังต่อไปนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณแม่ใหญ่

แวะมาลงชื่อไว้ก่อนค่ะ

เห็นกิจกรรมบ้านนี้แล้วอยากกริ๊ดค่ะ เริ่ดมากกกกกก

ขอมาอ่านรายละเอียดอีกครั้งนะคะ

เสียดายภาพเล็กนะคะคุณเค็น เห็นผีเสื้อน้อยไม่ค่อยชัดจ้า อิอิ

ค่ำ ๆ มาใหม่นะคะ

แหะ แหะ เขินเหมือนกันนะป้าแหม่ม น้องสาวแซวว่าทำไมกล้าซะขนาดนั้น