Bloggang.com : houngho : ซ้อมรับปริญญา(เหนื่อยมากมาก)

พฤศจิกายน 2549

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

21 พฤศจิกายน 2549

ซ้อมรับปริญญา(เหนื่อยมากมาก)

ซ้อมรับปริญญา(เหนื่อยมากมาก)

ไม่คิดมาก่อนเลยว่าไอ้การซ้อมรับปริญญามันจะเหนื่อยขนาดนี้ ให้ตายเถอะ ไม่เข้าใจจริงๆว่า ทำไมจะต้องไปรับถึงองครักษ์ด้วยน้า(คลอง16)

เรียนที่นั่นสักครั้งรึก็ไม่เคย แค่นั่งรถจากคลอง1ไปจนถึงคลอง16ก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ภายในมหาวิทยาลัยก็ช่างกว้างขวางสมกับที่เขาประกาศว่า"มหาวิทยาลัยของเรามีพื้นที่กว้างขวาง ดังนั้นขอเชิญผู้ปกครองและผู้มาร่วมงานพักผ่อนกันตามอัธยาศัยใต้ต้นไม้" โถๆๆไอ้กว้างมันก็กว้างจริงอยู่หรอกแต่ไอ้ต้นไม้นี่สิ ที่สูงเกินไหล่มันมีสักกี่ต้นกัน ไอ้ที่เห็นสูงๆก็มีแต่กิ่งหาใบไม่ค่อยจะเจอด้วยซ้ำไป

สรุปว่าทั้งวันต้องยืนตากแดดพร้อมทั้งฉีกยิ้มให้กล้องทำราวกับว่าอากาศช่างเย็นสบาย ทั้งทั้งที่ชุดนิสิตที่อยู่ข้างในเปียกไปหมดแล้ว ก็จะให้ทำยังไงได้ละ อยากจะมีรูปสวยๆกะเค้าเหมือนกันนี่หน่า

ยิ่งไปกว่านั้นเพื่อนๆที่มางานก็โทรมาถามว่า อยู่ส่วนไหนของมหาวิทยาลัย ก็อย่างที่บอกไปแล้วว่าเรียนที่นี่สักครั้งก็ยังไม่เคย ไอ้ที่เดินมาถูกตึกได้นี่ก็อาศัยคุณเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย(+ตำรวจจราจร)ของทางมหาวิทยาลัยนั่นแหละ ก็เลยได้แต่บอกไปว่าอยู่ตึกไหนแล้วก็ให้พวกเพื่อนถามทางเค้าเอา

พอเจอเพื่อนปุ๊บ ทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "ที่มาถึงนี่ เพราะแกคนเดียวเลยน่ะ ไกลโคตรโคตร" ราวกับจะประนามว่าเป็นเพราะแกนั่นแหละทุกคนถึงต้องลำบากนั่งรถมาไกลขนาดนี้(เพื่อนที่เรียนมัธยมห้องเดียวกัน มีเราคนเดียวนี่แหละที่อยู่มหาวิทยาลัยนี้) เอาเถอะไม่ว่าจะพูดไงกัน เราก็ขอบคุณมากๆน่ะ ที่ทั้งๆที่รู้ว่ามันไกลก็ยังอุตส่าห์ถ่อมาเพื่อมาร่วมอวยพรให้กับเรา ซึ้งใจเยอะอ่ะ นึกว่าจะไม่มีใครไปซะแล้ว(บางคนอุตส่าห์มาตั้งไกลรูปสักใบก็ยังไม่ได้ถ่าย)

มันยังไม่จบแค่นั้นหรอกน่ะ พอเข้าห้องไปซ้อม จะด้วยความเหนื่อยหรือเพราะไม่ได้กินข้าวก็ไม่แน่ใจ เบลอมากอ่ะ ตอนรับดันถอนสายบัวไปสองทีอาจารย์ที่เป็นคนซ้อมร้อง เฮ้ย ออกมานั่นแหละถึงได้รู้สึกตัว ดีที่ขามันยังทำงานของมันได้ดีอยู่ไม่งั้นทำเค้าป่วนไปทั้งขบวนแน่ๆ ยังไงก็ขอให้วันจริงไม่เบลอแบบนี้ก็แล้วกัน ไม่อย่างนั้น มีหวังทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ

อ่ะอ่ะ อย่าเพิ่งคิดว่าแค่นี้ก็จบน่ะ หลังจากออกมาจากหอประชุมนึกว่าจะได้ไปกินข้าวแล้วก็กลับบ้านนอนเลย ต้องมานั่งรอพ่อกับแม่แล้วก็ญาติๆที่ระหว่างรอเราซ้อมเค้าก็หนีไปเที่ยวน้ำตกกันสนุกสนาน พอกลับมาก็จะถ่ายรูปกันอีก ต้องฉีกยิ้มด้วยความเหนื่อยอ่อนกันอีกรอบ ร้องเท้าเจ้ากรรมก็กัดตั้งแต่เช้า เฮ้อ เหนื่อยมากๆอ่ะ แล้ววันจริงจะไหวไหมนี่

สรุปว่าที่เขียนมานี่เป็นการเล่าหรือเป็นการบ่นกันแน่นี่

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 21 พฤศจิกายน 2549 17:16:02 น.

8 comments

Counter : 1172 Pageviews.

ฮ่ะ ฮ่ะ
เราเคยแต่ไปงานคนอื่นอ่ะ
ไกลสุดแค่ คลอง 6 นี่เล่นคลอง 16 เลยหรือ
แค่คลอง 6 เราก็จะตายแล้ว
ยังไงก็สู้ ๆ นะ คิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตก้แล้วกัน

(กว่าจะเรียนจบก็เหนื่อย จะรับปริญญายังจะเหนื่อยอีก)

................

โดย: DiamondTom

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:38:28 น.

อืม วันรับปริญญาไม่ใช่วันสุดท้ายของการเหนื่อยนะค่ะ แต่จริง ๆ แล้ว มันเป็นการเริ่มต้นของการเหนื่อยค่ะ เพราะต่อไปนี้ เราจะต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเอง ด้วยการหางาน หาเงิน ใช้เอง พอถึงตอนนั้น เราจะรู้ ว่า คุณพ่อ คุณแม่ เหนื่อยแค่ไหน ที่ต้องหาเงิน เลี้ยงเรา ส่งเราเรียนจนกว่าจะจบ เป็นเวลา ถึง ประมาณ 23 ปีเลยทีเดียว เหมือนดิฉันตอนนี้ทีเหนื่อย เพราะต้องหาเงินใช้เองค่ะ ***แต่ยังไง ก็อย่าเพิ่งท้อนะค่ะ สู้ ๆ ค่ะ ยินดีด้วยกับความสำเร็จ ขั้นแรก นะค่ะ ***

โดย: babyying (BABYYING

) วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:09:19 น.

วันจริง ๆ จะเหนื่อยกว่านี้อีกนะค่ะ ยินดีด้วยนะค่ะ คิดถึงตอนตัวเองรับบ้างจัง

โดย: opleee

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:01:17 น.

สวัสดีครับ คุณฮวง ยินดีกับบัณฑิตใหม่ด้วยครับผม ขอให้มีความสุขความเจริญในชีวิตยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ

โดย: smack

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:33:58 น.

Congratulations กับบัณฑิตใหม่ค่ะ ขอให้มีความสำเร็จในการเริ่มต้นกับการทำงาน หรือว่า จะเรียนต่อนะคะ

เพิ่งรับไปเหมือนกันเมื่อสิงหาที่ผ่านมา เหนื่อยจริงๆเลย ขนาดรอบ 2 แล้วนะ ยังไม่วาย ก็ให้รับซะทุ่มกว่าเลยนี่นา