7. คำสอนดีๆของพระไพศาล วิสาโล (1)
เดิมชื่อ ไพศาล วงศ์วรวิสิทธิ์ เป็นชาวกรุงเทพฯ เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2500 สำเร็จการศึกษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แผนกศิลปะ จากโรงเรียนอัสสัมชัญ และสำเร็จการศึกษาชั้นอุดมศึกษาจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะศิลปะศาสตร์ สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ระหว่างเรียนที่ธรรมศาสตร์เคยเป็นสาราณียกรปาจารยสาร (2518-2519) และเป็นเจ้าหน้าที่กลุ่มประสานงานศาสนาเพื่อสังคม ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2519 (จนถึงปีพ.ศ. 2526) โดยมีบทบาทร่วมในแนวทางอหิงสาต่อเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 จนเป็นเหตุให้ถูกล้อมปราบภายในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และถูกคุมขังในเรือนจำเป็นเวลา 3 วัน ต่อมาในปี 2526 อุปสมบท ณ วัดทองนพคุณ กรุงเทพมหานคร เรียนกรรมฐานจาก หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ วัดสนามใน ก่อนไปจำพรรษาแรก ณ วัดป่าสุคะโต อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ โดยศึกษาธรรมกับหลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ จนถึงปัจจุบัน ปัจจุบันเป็นเจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต แต่ส่วนใหญ่พำนักอยู่ที่วัดป่ามหาวัน อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ โดยจำพรรษาสลับระหว่างวัดป่าสุคะโต กับวัดป่ามหาวัน นอกจากการจัดอบรมปฏิบัติธรรมและการพัฒนาจริยธรมแล้ว พระไพศาลยังเป็น ประธานเครือข่ายพุทธิกา กรรมการมูลนิธิโกมลคีมทอง กรรมการมูลนิธิสุขภาพไทย กรรมการมูลนิธิสันติวิถี กรรมการสถาบันสันติศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น กรรมการสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยขอนแก่น กรรมการสภาสถาบันอาศรมศิลป์ โดยก่อนหน้านี้เคยเป็นกรรมการอิสระเพื่อความสมานฉันท์แห่งชาติ และกรรมการปฏิรูป ทุกวันนี้ พระไพศาลยังเขียนหนังสือและบทความอยู่เป็นประจำ ผลงานที่ผ่านมาได้แก่ งานเขียนและงานบรรยายจำนวน 128 เล่ม งานเขียนร่วม 20 เล่ม งานแปลและงานแปลร่วม 9 เล่ม งานบรรณาธิกรณ์และบรรณาธิกรณ์ร่วม 7 เล่ม ฟังข่าวเอาแต่ประโยชน์ ฟังข่าว ดูโทรทัศน์... ก็เอาไปแต่ประโยชน์จากสิ่งที่เราได้ยิน ฟังข่าว ดูโทรทัศน์ ได้ยิน ได้รับรู้อะไรที่ไม่น่าพอใจ เกิดความหงุดหงิดขึ้นมา ก็กองมันไว้ตรงนั้นแหละ กองไว้ที่หน้าโทรทัศน์นั่นแหละ ไม่ต้องเอาไปด้วย ถ้าจะเอาไป ก็เอาไปแต่ประโยชน์จากสิ่งที่เราได้ยิน แต่ถ้าไม่เห็นประโยชน์จากเรื่องที่ได้ยินได้ฟังเลย ก็กองไว้ตรงนั้นแหละ พระไพศาล วิสาโล ไม่ผลักไส ไม่ใฝ่หา คนเราทุกข์เพราะว่ายึดติดสิ่งน่าพอใจ และปฏิเสธสิ่งที่ไม่น่าพอใจ มองด้วยใจที่เป็นกลาง ไม่ผลักไส ไม่ใฝ่หา ไม่ยึดติดและ ปฏิเสธ คนเราทุกข์เพราะว่ายึดติดสิ่งน่าพอใจและปฏิเสธ สิ่งที่ไม่น่าพอใจ สิ่งที่ผ่านไปแล้วแทนที่จะยอมรับความจริง ก็ไม่ ยังหวนหาอาลัยกับสิ่งที่ผ่านไป และสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ไม่ยอมรับมัน พระไพศาล วิสาโล มงคลสูงสุด สิริมงคลที่สูงสุดนั้นไม่ใช่การมีของดี แต่คือการได้ทำความดี ใครๆ ก็อยากได้สิริมงคล แต่สิริมงคลที่สูงสุดนั้น ไม่ใช่การมีของดี แต่คือการได้ทำความดี คิดดี พูดดี ทำดี อันนี้คือมงคลสูงสุดในพุทธศาสนา หากว่าเราทำความดีอย่างนี้แล้ว ก็มั่นใจว่า ชีวิตจะเจริญงอกงาม พระไพศาล วิสาโล ทานและศีลทำให้สงบไม่ยึดติด เมื่อเราให้ทานมากๆ เราก็กลายเป็นคนที่ไม่หวงไม่ตระหนี่... และเมื่อเรารักษาศีล เราไม่ไปเบียดเบียนใคร เมื่อเราให้ทานมากๆ เราก็กลายเป็นคนที่ไม่ห่วงไม่ตระหนี่ เป็นคนที่มีน้ำใจ แล้วก็มีความสุข เพราะว่าชีวิตไม่ยึดติดกับสิ่งของอย่างเมื่อก่อน และเมื่อเรารักษาศีล เราไม่ไปเบียดเบียนใคร เรารู้จักทวนกระแสกิเลส ทวนกระแสความอยาก ความโกรธ ในใจ จิตใจเราก็เข้าสู่ความปกติได้ง่ายขึ้น และเมื่อเราไม่ไปเบียดเบียนใคร จิตใจเราก็ มีความสงบได้ง่าย พระไพศาล วิสาโล เห็นทุกข์ ทุกข์มีไว้เห็นไม่ใช่มีไว้เป็น เห็นทุกข์ ไม่ใช่เป็นทุกข์ ทุกข์มีไว้เห็นไม่ใช่มีไว้เป็น เห็นทุกข์ไม่ใช่เป็นทุกข์ ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้กลุ้ม คนที่ไม่เข้าใจเจอปัญหา ก็กลุ้ม ไม่ว่าในชีวิตการงาน ชีวิตครอบครัวเจอปัญหา เอาแต่กลุ้ม แต่ไม่ได้มองว่าเขามีไว้ให้แก้ พระไพศาล วิสาโล ชีวิตที่ดี ชีวิตที่น่าสรรเสริญ...เป็นชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ในยามขึ้นหรือในยามลง ชีวิตที่ดี ชีวิตที่น่าสรรเสริญ ในพุทธศาสนา ไม่ใช่ชีวิตที่อยู่บนกองเงิน กองทอง หรือว่าเต็มไปด้วยโชคลาภวาสนา แต่เป็นชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ในยามขึ้นหรือในยามลง พระไพศาล วิสาโล เมตตาภาวนาทำอย่างไร แผ่ความปรารถนาดีออกไปให้คนทุกกลุ่มทุกเหล่า แม้แต่คนที่เราขุ่นข้อง...อันนี้ก็เรียกว่าเมตตาภาวนา เป็นการทำให้เกิดจิตที่มีคุณภาพ ฝึกจิตให้ระลึกถึงความทุกข์ยากของผู้คน และแผ่ความปรารถนาดีออกไปให้ คนทุกกลุ่มทุกเหล่า แม้แต่คนที่เราขุ่นข้องหมองใจหรือว่าไม่ชอบขี้หน้า หรือ ตั้งตัวเป็นศัตรูกับเรา เราก็แผ่เมตตาไปให้เขา อันนี้ก็เรียกว่าเมตตาภาวนา เป็นการทำให้เกิดจิตที่มีคุณภาพ เป็นกุศล พระไพศาล วิสาโล ระวังติดความสุข สิ่งที่น่าพอใจคือสิ่งที่เราต้องระวัง เพราะมันทำให้เราประมาท สิ่งที่น่าพอใจคือสิ่งที่เราต้องระวัง เพราะมันทำให้เราประมาท เวลาเรามีความทุกข์ มันมีความพยายามโดยธรรมชาติอยู่แล้วที่จะพยายามหลุดพ้นออกจากสิ่งนั้น แต่เวลามี ความสุขใจมันจะเข้าไปคลอเคลีย เข้าไปยึด เข้าไปหลง ทำให้เกิดความประมาทขึ้น ของเหล่านี้เป็นของชั่วคราว ถ้าเราหลงมันมันก็ทุกข์ พระไพศาล วิสาโล อยู่ที่ใจ ได้อะไรมามากมายก็เป็นทุกข์ได้ ถ้าหากว่าใจเรามันยังอยากได้มากกว่านั้น สุขทุกข์นี่ไม่ได้อยู่ที่สิ่งภายนอกนะ แต่มันอยู่ที่ใจของเราเป็นสำคัญเลย อยู่ที่ว่าเราจะมองอย่างไร เราจะวางใจอย่างไร ได้อะไรมามากมายก็เป็น ทุกข์ได้ ถ้าหากว่าใจเรามันยังอยากได้มากกว่านั้น พระไพศาล วิสาโล การเสียสละ ทำให้สุขง่าย ทุกข์ยาก รู้จักเสียสละเอื้อเฟื้อ เราจะพบว่า การเสียสละ นั่นแหละ มันทำให้เกิดความสุขแก่ตัวเอง ความมีน้ำใจ ความเสียสละมันเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ ทั้งแก่ผู้อื่นและตัวเอง คนที่รู้จักเอื้อเฟื้อผู้อื่น ก็จะเป็นคนที่สุขง่ายทุกข์ยาก คนเราถ้าหากว่าได้รู้จัก เสียสละ เอื้อเฟื้อ เราจะพบว่าการเสียสละนั่นแหละ มันทำให้เกิดความสุข แก่ตัวเอง เป็นความสุขทางจิตใจ พระไพศาล วิสาโล
จากหนังสือร้อยธรรมคำสอน ผู้แต่ง พุทธทาสภิกขุ, ปัญญานันทภิกขุ, ป.อ.ปยุตโต, พระไพศาล วิสาโล และ ว.วชิรเมธี พิมพ์ครั้งที่ 2 หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ ดำเนินการโดย บริษัท สนุกคิด มีเดีย จำกัด และธรรมภาคี ผู้มีส่วนร่วมในธรรม ทั้งหลาย
| Create Date : 31 มกราคม 2560 |
| Last Update : 31 มกราคม 2560 16:46:10 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 481 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [