Bloggang.com : kennetto : อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ

อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ

สวัสดีปีใหม่สยามย้อนหลังครับท่านๆ
ช่วงก่อนส่งกรานต์ผมกลับไปเป็นเบ้ ที่บ้านตัวเองมาครับ
เนื่องจากที่บ้านต้องการกำลังพลด่วนเลยแวะไปจักน่อยแน
กลับไปก็ต้องแอ๊บสุดฤทธิ์ เนื่องจากบ้านผมเขายังไม่รู้ว่าผมเป็นเกย์
ก็เลยต้องเก็บสายตาอันหื่นกระหายไว้สักหน่อย

ที่บ้านผมอยู่ห่างๆ จากที่ทำงานครับเลยกลับได้ไม่บ่อย
พอกลับไปที คนที่บ้านก็จะแสดงความอย่างห่วงๆ ให้ผม

น่ารักกันทุกคนเลยครับ

น้าสาว - ทำงานที่โน่นเป็นไงบ้าง
ผม - ก็ดีครับ เรื่อยๆ เจ้านายผมนิสัยดี
น้าสาว - แล้ววันหยุดทำไรบ้าง ไปเที่ยวบ่อยไหม
ผม - ก็บ้างครับ
น้าสาว - เที่ยวกลางคืนล่ะ ไปบ้างหรือเปล่า
ผม - ก็บ้างครับ
(ส่วนใหญ่ซอยสองครับ สีลมอ่ะ รู้จักไหมน้า - อันนี้ไม่ได้พูดออกไปนะครับ อิอิ)
น้าสาว - ระวังบ้างนะ ผู้หญิงสมัยนี้ เชื่อถือได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ พกบ้างก็ดีนะถุงอ่ะ น้าไม่ห้ามหรอก แต่ไม่ไปเที่ยวแบบนั้นได้ยิ่งดี
ผม - ครับๆ
(น้าครับ ผมไม่เที่ยวหรอก ญ อ่ะไม่บริโภค แต่ ช อ่ะไม่แน่นาน้า
คึกขึ้นมาเมื่อไหร่ เอากูปรีมาฉุดก็ไม่อยู่ - อันนี้ก็ไม่กล้าพูดออกไปเช่นกันคร้าบบบ อิอิ)

น้าเขย - มานี่หน่อยน้ามีเรื่องจะคุย
ผม - ครับมาแล้ว มีอะไรเหรอครับ
น้าเขย - มีแฟนหรือยัง
ผม - ยังครับ(อันนี้กูตอบตามความจริง กูไม่ได้โกหกนะไม่เชื่อถามไอ้มาเตซดูได้)
น้าเขย - จริงเหรอ อย่าโกหกน้านา
ผม - จริงครับ
น้าเขย - เดี๋ยวน้าหาให้คนนึงเอามะ เนี่ยๆอยู่หมู่บ้านข้างๆ น่ารัก เพิ่งจบหมาดๆ
ผม - ไม่เป็นไรครับ เกรงใจ( ช หรือ ญ ล่ะครับ)
น้าเขย - ไม่ต้องเกรงใจหรอก ขาว สวย หมวย เลยนา
ผม - อ๊ะ แม่เรียกให้ไปช่วยเตรียมของผมไปก่อนนะ (จริงๆกูตอแหลหน่ะ)

เฮ้อ กลับไปบ้าน อึดอัดสุดๆ เหล่ก็ไม่ได้ ต้องเข้าแต่ครัว เซ็งจิต
ดีนะที่ยังมีงานเลี้ยงศิษย์เก่าสมัยประถม งานก็งั้นๆ เพื่อนก็ไม่แนวเลย
แต่ลูกอาจารย์นี่ดิ ตอนเด็กๆ อ้วนๆน่าตาตลกๆ

แต่โตมา อย่าให้เซดดดด โอยยยย ทรมานใจโจ๋มาก เป็นแฝดซะด้วย
นี่ขนาดคนน้องยังขนาดนี้ คนพี่ไปหลบอยู่หนใด อูยยย "คู่แฝด"
อย่าให้(กู)จิ้นเลย ไม่ไหวๆ