Bloggang.com : MayBeEleven : ตัวเรา....มีความสุขรึปล่าว

ตัวเรา....มีความสุขรึปล่าว

ทำไมเน็ตต่อไม่ได้ก็ไม่รู้นะ 2 วันแล้วเนี่ย
วันเอาเป็นว่า เขียนรวบเลยละกันนะ

เมื่อวันเสาร์ นี่เหนื่อยสุดๆเลย เพราะว่า
ต้องไปเดินทั้งที่จตุจักร แล้วก็ต้องไปเดิน
ที่คลองถมต่อตอนเย็น ก่อนจะไปเดินสวนก็
เลยแวะมาอัพบลอคก่อนเลย จริงๆแล้วอ่ะนะ
จะเอารถมาจอดฟรีที่ทำงานมากก่า ข้ออ้าง
ชัดๆเลยเนอะ เดินวันเสาร์อ่ะร่วม 10 โลได้มั๊ง
ของที่ได้ก็จะเป็น
- รองเท้าPuma 1 คู่
- เสื้อบาส 1 ตัว
- รองเท้าแตะ 1 คู่
- เข็มขัด 1 เส้น
- ถุงเท้า 3 คู่
- ที่ถอดกรองน้ำมันเครื่อง อันนี้เอาไว้เปลี่ยนเอง

ที่เหลือก็ของทั่วๆไป เหอๆ อ้อ มีเข็มกลัด 4 อัน
เลือก T - A - U - M บางทีอาจจะดูแปลกๆเนอะ
ชื่อตั้มทำไมไม่ใช้ tum ก็ถ้าใช้เหมือนชาวบ้าน
เค้าเราก็ไม่แปลกอ่ะดิ เดี๋ยวคนจะจำไม่ได้
เลยต้องใช้ไปแบบนี้หล่ะ
กว่าจะกลับถึงบ้านก็เล่นเอาซะเกือบเที่ยงคืน
เหนื่อยมากๆเลย กลับมานั่งดู CD รถ
ทำไมมันอยากได้โน่นนี่เยอะแยะเลยอ่ะ
เลยคิดๆเอาไว้ว่า อาจจะกลับมาแต่งรถอีก
เออ..อีกอย่าง เป็นคำถามที่ถามตัวเองมานาน
ว่า ทำไมตอนเรียนนี่แต่งรถได้เยอะจัง
แต่พอมาทำงาน ทำไมไม่ได้แต่งรถเลยก็ไม่รู้
ช่างมันเอาใหม่ ต้องเก็บตังค์เพื่อลูกน้อย อิอิ
(อย่าคิดมากนะคับ มันเป็นรถของผมเอง)

คราวนี้ก็เหมือนเดิม เรื่องของเทอในวันเสาร์
เทอโทรมาปลุกผมตั้งแต่เช้าเลยหล่ะ
เช้าของผมนี่ 10 โมงนะคับ แล้วก็คุยกัน
เกือบๆชั่วโมง เดี๋ยวนี้เราคุยกันนานขึ้น
แต่ช่วงนี้ดูเทอจะเครียดๆเรื่องคอนโดอ่ะ
ก็พยายามหาเรื่องที่ไม่เครียดเท่าไหร่นัก
ไปคุยกะเทอนะ แต่ผมก็ยังเป็นห่วงเรื่อง
คอนโดอยู่ดีอ่ะ ความรู้สึกตอนที่คุยกัน
ทำไมเวลามันช่างผ่านไปเร็วจังเลยอ่ะ
อยากจะคุยกะเทอให้นานกว่านี้จังเลย
พอตอนค่ำ ก็ดูเหมือนเทอจะสบายใจ
มากขึ้น เพราะดูจากน้ำเสียง และก็
หลายๆอย่าง ทำให้ผมสบายใจมากขึ้น
ตอนที่โทรมานี่กำลังเดินดูของ
อยู่ที่คลองถมเลย ผมว่าเสียงมันดังนะ
แต่ด้วยโทรศัพท์ระบบนึงรึปล่าวไม่รู้
เห็นเทอได้ยินเสียงผมชัดเชียว ก็เหมือน
เดิมอ่ะคับ คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ เรื่อยเปื่อย
ทำให้ในแต่ละวัน ผมได้รู้จักตัวเทอมากขึ้น
ทุกวันๆ จนตอนนี้เหมือนว่าจะเป็นนิสัย
ไปแล้วอ่ะคับ ที่ต้องคุยกันทุกวัน
มาทำให้ผมเสียนิสัยนะเนี่ย(แต่ยอมคับ)
พอกลับมาถึงบ้านเลยส่ง sms
"กลับถึงบ้านแล้วหล่ะ ฝันดีนะ"
ไปให้เทอ เฮ้อ!! วันๆผ่านไปไวเนอะ

ส่วนวันนี้(อาทิตย์)หน่ะเหรอ
ไม่ได้ทำมาหากินอะไรเลยอ่ะ กว่าจะตื่น
เล่นเอาบ่ายโมงแล้ว ตื่นมานึกได้ว่าวันนี้
เทอต้องไปทำสัญญาซื้อขาย คอนโดนี่นา
ไม่ทันไรเลย เทอก็โทรมาเล่ารายละเอียด
ให้ฟังดูๆแล้วมันไวไปหน่อยนึง แค่ 30 วันเอง
ก็ดูเหมือนว่าเทอจะกลับมาคิดมากนิดนึง
เพิ่งรู้นะคับ ว่าการที่เราจะเป็นเจ้าของที่พัก
อาศัย มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ทำเอาเทอกินข้าว
ไม่ลงไปหลายวันเลย

จนตอนเย็นๆ
เทอก็โทรมาบอกว่า ตอนนี้คงจะไม่มีปัญหาเรื่อง
เงินแล้วหล่ะ คราวนี้นี่เสียงของเทอดูจะสดใส
ที่สุดในรอบสัปดาห์นี้ ทำเอาผมโล่งใจไปด้วย
คราวนี้เทอ จะได้สมหวังซะทีนึงนะ ช่วงพักร้อน
เป็นช่วงที่เราได้คุยกันมากที่สุดเลย ตั้งแต่เรา
คุยกันมาเลย ผมเลยกลัวๆว่า วันจันทร์นี้
เราจะได้คุยกันเหมือนเดิม เหมือนอย่าง
ตอนที่ผมพักร้อนรึปล่าว แต่อย่างน้อย
ช่วง 4 วันที่ผ่านมา ผมได้ทำหน้าที่ของผมดีที่สุด
เท่าที่ผมจะทำให้เทอได้แล้ว เทอมีความสุข
ที่ได้คอนโดที่หวังไว้
ผมก็มีความสุขที่ได้ช่วยเทอ.....

"ขอบคุณนะ ที่ให้โอกาส ในการดูแลเทอ"
"ขอบคุณนะ ที่ทำให้ชีวิตผม กลับมาสดใส"
"ไม่เจอกันหลายวันแล้วอ่ะ คิดถึงจังเลย"
"ถ้าเป็นไปได้ อยากดูแลเทอ อย่างนี้ตลอดไป"

ข้อสุดท้ายนี่ไม่รู้จะเป็นไปได้ป่าว แต่ตอนนี้
ผมจะดูแลเทให้ดีที่สุดละกันค้าบ สัญญา....

Create Date : 23 เมษายน 2550

Last Update : 23 เมษายน 2550 16:16:00 น.

4 comments

Counter : 484 Pageviews.