BlogGang.com : : davebartus : ข้อคิดเกี่ยวกับความรักและการแต่งงานของคาลิล ยิบราน

To be master of art, one first be its slave.

กรกฏาคม 2552

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31

3 กรกฏาคม 2552

ข้อคิดเกี่ยวกับความรักและการแต่งงานของคาลิล ยิบราน

ข้อคิดเกี่ยวกับความรักและการแต่งงานของคาลิล ยิบราน

ที่จริงไม่ได้เป็นเรื่องใหม่ แต่นำเอามาบันทึกไว้ เผื่ออยากอ่านจะได้หาง่ายๆ

หนังสือเรื่องนี้เต็มไปด้วยบทกวีที่บรรยาย ชีวิตและความเป็นมนุษย์ได้อย่างลึกซึ้งสวยงาม ประสบการณ์ส่วนตัวผมเริ่มอ่าน เมื่ออายุ 15-16 เพียงเพราะหนังสือวิจารณ์เขาบอกว่าเป็นหนังสือดี อ่านครั้งแรกก็เขวี้ยงทิ้ง เพราะไม่เข้่าใจ รู้สึกว่าท่านมหากวี เพ้อเจ้อไปหน่อย อีกอย่างเป็นวัฒนธรรมที่พูดถึงพระเจ้า ดังนั้นก็เลยคิดว่าคงไม่ใช่สำหรับเรา

แต่พอโตขึ้นๆ แก่ลงๆ ประสบเหตุการณ์มากหลาย บังเอิญไปเห็นบางส่วนบางตอนของหนังสือเล่มนี้ กลับประหลาดใจ ว่าสิ่งที่เราเรียนรู้จากชีวิตจริง กลับเต้นรำอยู่ในบทกวีของท่านคาลิล ยิบราน แทบทั้งสิ้่น

สะดุดใจกับคำพูดของกิมย้งว่า กาลเวลาผ่านไปหลายร้อยหลายพันปี วัฒนธรรม ความเชื่อ มาตรฐานความดีความชั่ว เปลี่ยนไปกับเวลา และสถานที่ แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคืออารมณ์ ความรู้สึกของมนุษย์ ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน ชาติใดเผ่าพันธุ์ใด ต่างมีสิ่งนี้ร่วมกัน

พูดเป็นภาษาฟิสิกส์ได้ว่า

Human Emotion is invariant under space-time translation!

หนังสือของ ยิบรานนี้ คงไม่ใช่คู่มือชีวิต ที่อ่านจบแล้วเดินออกไปสู่่โลกกว้างได้เลย สำหรับผมมันเหมือนเป็นสารานุกรมของชีวิตมากกว่า แบบที่ว่าเราออกไปเผชิญโลกกว้างแล้วเรียนรู้ชีวิต และอยากจะหามุมมองที่ลึกซึ้งกว้างขวางยิ่งกว่าเดิมเลยต้องกลับมาเปิดสารานุกรมนี้
บางทีอาจจะไม่ต้องตีความอะไรจริงจังกับสิ่งที่ท่านเขียนไว้มากนักแต่อาศัยความงดงามของบทกวี และความงดงามของภาษา (ซึ่งในภาษาไทย อจ.ระวีทำได้สุดวิเศษเช่นเดียวกัน) นำจิตของเราไปสู่ความลึกซึ้งในด้านต่างๆ

2 บทด้านล่างเป็นแค่ส่วนหนึ่ง ยังมีอีกหลายหัวข้อซึ่งจะนำเสนอในโอกาสต่อไป

จากหนังสือ The Prophet
แต่งโดย คาลิล ยิบราน
พากย์ไทย โดย ดร.ระวี ภาวิไล

เมื่อความรักเรียกร้อง
เธอจงตามมันไป
แม้ว่าทางของมันนั้น จะขรุขระและชันเพียงใด
และเมื่อปีกของมันโอบรอบกายเธอ จงยอมทน
แม้ว่าหนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ

และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม
แม้ว่าเสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ
ดังลมเหนือพัดกระหน่ำสวนดอกไม้ให้แหลกลาญไปฉะนั้น
เพราะแม้ขณะที่ความรักสวมมงกุฎให้เธอ
มันก็จะตรึงกางเขนเธอ
และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น
มันก็จะตัดรอนเธอด้วย

แม้ขณะเมื่อมันไต่ขึ้นไปสู่ยอดสูง
และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกวในแสงอรุณ
แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก
และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย

ความรักจะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด
มันจะแกะเธอออกจนเปลือยเปล่า
และมันจะร่อนเพื่อให้เธอหลุดจากเปลือก
มันจะบดเธอเป็นผงขาว แล้วก็ขยำเธอจนอ่อนเปียก
แล้วมันก็จะนำเธอเข้าสู่ไฟอันศักดิ์สิทธิ์ของมัน
เพื่อว่าเธอจะได้กลายเป็นอาหารทิพย์ของพระเป็นเจ้า

ความรัก ... จะกระทำสิ่งทั้งหมดนี้แก่เธอ
เพื่อว่าเธอจะได้หยั่งรู้ความลับ ของดวงใจเธอเอง
และด้วยความรู้นั้นเธอก็จะได้เป็นส่วนหนึ่ง
ของดวงใจแห่งชีวิตอมตะ

แต่ถ้าหากด้วยความกลัว
เธอมุ่งแต่แสวงหาความสงบสุข
และความสำราญจากความรัก
ก็จะเป็นการดีกว่าที่....
เธอควรจะปกคลุมความเปลือยเปล่าของตน
และหลีกหนีออกไปเสียจากลานบด
ไปสู่โลกอันไร้ฤดูกาล ...
ที่ซึ่งเธอจะหัวเราะก็ไม่เต็มที่และจะร้องไห้ก็ไม่เต็มที่

ความรักไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง
และไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง
ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมถูกครอบครอง
เพราะความรักนั้นพอเพียงแล้วสำหรับตอบความรัก

เมื่อเธอรัก อย่าได้พูดว่า ...
พระผู้เป็นเจ้าอยู่ในดวงใจเรา
แต่ควรพูดว่าเราอยู่ในดวงใจพระผู้เป็นเจ้า
และอย่าได้คิดว่า ... เธอสามารถนำแนวทางของความรักได้
เพราะถ้าความรักพบว่า เธอมีคุณค่าพอแล้ว
ก็จะเป็นผู้นำแนวทางของเธอเอง
ความรักไม่มีปรารถนาสิ่งอื่นใด นอกจากที่จะทำตนเองให้สมบูรณ์
แต่ถ้าหากเธอรัก และจำต้องมีความปรารถนา
... ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอจงเป็นดังนี้

เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ ซึ่งส่งเสียงเพลงกล่อมราตรี
เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว อันเกิดแต่ความอ่อนโยน ละมุนละไมเกินไป
เพื่อจะต้องบาดเจ็บ ด้วยความเข้าใจ ในความรักของตนเอง
และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล ด้วยความเต็มใจและปราโมทย์
เพื่อจะตื่นขึ้น ณ รุ่งอรุณด้วยดวงใจอันปิติ และขอบคุณความรักอีกวันหนึ่ง
เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุข ซาบซึ้งของความรัก
เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำ ด้วยความรู้สึกสำนึกคุณ

และเพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวดมนต์ภาวนา สำหรับคนรักในดวงใจ
และเพลงสรรเสริญบนริมฝีปากของเธอ ...

ในเรื่องของการแต่งงาน
ใน ปรัชญาชีวิต ของท่านคาลิล ยิบราน แสดงไว้ว่า

เธอเกิดมาด้วยกัน และเธอก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป
เธอจะอยู่ด้วยกันแม้เมื่อปีกขาวของความตาย
ปัดกวาดคืนวันของเธอให้กระจัดกระจายไป

ถูกแล้วว..เธอจะอยู่ด้วยกัน
แม้ในความทรงจำอันสงัดของพระเป็นเจ้า
แต่..ขอให้มีช่องว่าง ในการอยู่ด้วยกันของเธอ

และ ขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์ โบกโบยไปมาระหว่างเธอ

...จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก

และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหวอยู่

ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง

จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว

ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน

จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง

เพราะพระหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้

และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้...

Create Date : 03 กรกฎาคม 2552

Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 11:42:19 น.

3 comments

Counter : 1027 Pageviews.