...น้ำตา... เกือบสองปีแล้ว... แต่ฉันก็ยังไม่เคยชิน ทั้งที่บอกย้ำกับตัวเองอยู่ตลอด ว่า...ปล่อยให้มันเป็นไปตามโชคชะตา แต่...ฉันก็ไม่เคยทำได้ วันเวลามันสอนให้ฉันรู้จักสกัดกั้น เพียงแค่...การแสดงออกเท่านั้น แต่...ข้างใน...มันไม่ใช่ .....มันเศร้า มันเหงา..... "รู้แค่ว่า...ฉันอบอุ่นใจเวลาที่มีนายอยู่ข้างๆ รู้สึกดีเวลาที่ได้รับการปกป้องจากเขา ฉันห่วงหาเวลาที่เขาเจ็บปวดหรือบาดเจ็บ ฉันเป็นกังวลในยามที่เขาเหินห่าง หัวใจของฉันเต้นแรงทุกครั้งที่ได้รับสัมผัสอบอุ่นจากเขา สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันรักเขา ...แต่เป็นสิ่งประกอบเหตุผล ที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันรักเขาต่างหาก ฉันรักเขา ...เพราะว่าฉันรักเขา สิ่งนี้หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้จริงๆ..." นี่เป็นบทในนิยายเล่มหนึ่งที่ฉันอ่าน เพื่อฆ่า...ความรู้สึกเศร้าและเหงาของฉัน แต่เปล่าเลย... มันกลับเป็นเชื้อเพลิงชั้นดี ที่จุดความรู้สึกเหล่านั้น...ให้คุกกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง และมันก็ทำสำเร็จ ...น้ำตา... นี่ไม่ใช่การร้องไห้ครั้งแรกของฉัน เดิม...ฉันกลัวการเสียน้ำตา เพราะมันแสดงว่าฉันอ่อนแอ แต่เดี๋ยวนี้...น้ำตาคือเพื่อนของฉัน เพราะเมื่อมีน้ำตา มันจะทำให้ฉัน...รู้สึกดีขึ้น และฉันก็จะกลับมาเข็มแข็ง ...อีกครั้ง...   Create Date : 31 มกราคม 2554 4 comments Last Update : 31 มกราคม 2554 11:22:17 น. Counter : 638 Pageviews. Share Tweet

การร้องไห้ บางครั้งไม่ได้หมายถึงการอ่อนแอ ดีใจ เสียใจก้อร้องไห้ได้ แต่การร้องไห้หมายถึงการได้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมาแทนคำพูด ขอให้คุณเข้มแข้ง เป็นกำลังใจให้ในวันที่มีน้ำตาเช่นกันค่ะ   โดย: ดาวริมทะเล 31 มกราคม 2554 13:30:36 น.

ขอบคุณคะ   โดย: Forest-ic 31 มกราคม 2554 14:29:03 น.

อ่านแล้วนึกถึงประโยคหนึ่ง " วันเวลาจะรักษาใจ รู้ว่ามันใช่ แต่ไม่รู้ว่าทำไม ไม่ลืมเธอ "   โดย: kanit2425 31 มกราคม 2554 21:52:41 น.

โดย: ภายใต้ 3 กุมภาพันธ์ 2554 11:59:16 น.