...น้ำตา...
เกือบสองปีแล้ว... แต่ฉันก็ยังไม่เคยชิน ทั้งที่บอกย้ำกับตัวเองอยู่ตลอด ว่า...ปล่อยให้มันเป็นไปตามโชคชะตา แต่...ฉันก็ไม่เคยทำได้
วันเวลามันสอนให้ฉันรู้จักสกัดกั้น เพียงแค่...การแสดงออกเท่านั้น แต่...ข้างใน...มันไม่ใช่ .....มันเศร้า มันเหงา.....
"รู้แค่ว่า...ฉันอบอุ่นใจเวลาที่มีนายอยู่ข้างๆ รู้สึกดีเวลาที่ได้รับการปกป้องจากเขา ฉันห่วงหาเวลาที่เขาเจ็บปวดหรือบาดเจ็บ ฉันเป็นกังวลในยามที่เขาเหินห่าง หัวใจของฉันเต้นแรงทุกครั้งที่ได้รับสัมผัสอบอุ่นจากเขา
สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันรักเขา ...แต่เป็นสิ่งประกอบเหตุผล ที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันรักเขาต่างหาก
ฉันรักเขา ...เพราะว่าฉันรักเขา สิ่งนี้หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้จริงๆ..."
นี่เป็นบทในนิยายเล่มหนึ่งที่ฉันอ่าน เพื่อฆ่า...ความรู้สึกเศร้าและเหงาของฉัน แต่เปล่าเลย... มันกลับเป็นเชื้อเพลิงชั้นดี ที่จุดความรู้สึกเหล่านั้น...ให้คุกกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง และมันก็ทำสำเร็จ
...น้ำตา...
นี่ไม่ใช่การร้องไห้ครั้งแรกของฉัน
เดิม...ฉันกลัวการเสียน้ำตา เพราะมันแสดงว่าฉันอ่อนแอ แต่เดี๋ยวนี้...น้ำตาคือเพื่อนของฉัน
เพราะเมื่อมีน้ำตา มันจะทำให้ฉัน...รู้สึกดีขึ้น และฉันก็จะกลับมาเข็มแข็ง ...อีกครั้ง...
Create Date : 31 มกราคม 2554 |
|
4 comments |
Last Update : 31 มกราคม 2554 11:22:17 น. |
Counter : 642 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ภายใต้ 3 กุมภาพันธ์ 2554 11:59:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เป็นกำลังใจให้ในวันที่มีน้ำตาเช่นกันค่ะ