ล้างบาง(เห็บ)

• หยุดสงกรานต์นี้ ผมได้ความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอย่าง นั่นคือ ! การแยกเสียงนักร้องวง SNSD ! ก่อนหน้านี้ผมมีปัญหากับการจำหน้าตาวงนี้มาก ผมแยกหน้ายูริกับโซยอนไม่ได้ ถามเพื่อนคนนึงมันบอกว่าส่วนใหญ่คนจะแยกยุนอากับยูริไม่ได้ แต่สำหรับผมคนล่ะกรณีแฮะ

• มาตอนนี้ก็ยังงงๆ ตัวเองว่าทำไมตอนนั้นถึงแยกไม่ออกฟระทั้งที่ทั้งเก้าคนหน้าตาต่างกันโดยสิ้นเชิง ไม่กี่วันที่ผ่านมาเพื่อนคนเดิมส่งเพลงยกเซ็ตมาให้(มั้ง) ผมคงรู้สึกไปเองล่ะมั้ง เพลง Gee เป็นเพลงเดียวที่แตกต่างจากทุกเพลงของวงนี้โดยสิ้นเชิง แล้วก็เป็นเพลงเดียวที่ผม(เคย)แยกไม่ออกเลยว่าเสียงใครเป็นใคร แต่หลังจากเฝ้าฝึกวิทยายุทธ์ในการฟังเพลงวงนี้ทุกเพลง(มั้ง) ผมแยกเสียงได้แล้ว ไชโย!!!(จริงๆแยกได้แค่ แทยอน กับ เจสสิก้า เท่านั้นแหละ )

• สงครามระหว่างผมกับเห็บคงยังไม่เสร็จสิ้น ไม่นานมานี้หมามีตัวดูดเลือดมาดูดกันจนแทบจะครบทุกสายพันธ์ ทั้งเห็บทั้งไรในรูหูจนเป็นหูอักเสบล่าสุดเริ่มจะมีหมัดตามขึ้นมาติดๆ จับอาบน้ำฉีดสเปรย์หยอดยาหูหยอดยาเห็บกับหมอ(รอบแรก) ไรหายหมัดหาย แต่เห็บก็ยังไม่หาย ซ้ำร้ายไปๆมาๆ มันเพิ่มขึ้นรึไงฟระ มันเป็นยาขยายพันธ์เห็บรึนี่ เห็บมีตายร่วงบ้าง แต่ดูทีท่าแล้วมันเพิ่มขึ้นจนน่าตกใจเลยเอาไปให้หมอหยอดยาอีกรอบ ยาหยอดใช้เวลาหลายวันกว่าจะเห็นผล แต่เท่าที่เคยหยอดไปสองสามครั้งปกติมันก็ได้ผลดีนะ

• ผ่านมาอาทิตย์นึงก็มีเห็บร่วงตายบ้างเห็บที่อยู่ตรงที่หยอดยาแท้ๆ ก็มีทั้งที่ตายและก็ไม่ตาย ผมไม่ค่อยเข้าใจอะไรนักเกี่ยวกับวิธีการทำงานของตัวยา เท่าที่รู้ผ่านๆคือซึมลงใต้ผิวหนังและกระจายออกทั้งตัวให้เห็บดูดยาเข้าไปแล้วก็เป็นอัมพาตแห้งตาย เคยหยอดตอนหมัดระบาดได้ผลสุดๆหมัดตายเกลี้ยง สงสัยเห็บคงทนพอๆกับแมลงสาป

• และแล้วก็ต้องใช้ไม้ตายมันคือยาไบติคอลนั่นเอง ! บอกตรงๆว่าระยะซักปีสองปีหลังมานี่ผมเป็นโรคประสาทกลัวเรื่องสารเคมีขึ้นมาเฉยๆ เรียกว่าอะไรนิดๆหน่อยๆก็บ้าแทบเป็นแทบตาย ผมเคยเอาถ่านไฟฉายชายแดนไปใส่ไฟฉายจนน้ำในถ่านไหลออกมาเลอะอุปกรณ์วาดรูปไปหลายอัน ผมก็หลอนจนต้องล้างแล้วล้างอีกฉีกกระดาษฉีกปกสมุดที่เลอะและคาดว่าจะเลอะทิ้งไปหมดเลย ดินสอบางแท่งที่โดนไปด้วยก็ทิ้งอีกเหมือนกัน เคยทำพลาสติกตกลงไปในกระทะก็หลอนไปหลายวัน ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมก็เคยทิ้งถ่านไว้ในเครื่องจูนสายกีตาร์จนถ่านละลายเหลวเป๋วเลอะเละเทะ ก็ยังรู้สึกเฉยๆ เดินไปล้างมือแล้วก็จบกัน (สงสัย ความกลัวจะแปรผกผันกับ ราคาสิ่งของ )

• สิ่งนึงที่ทำให้ผมกลัวไบติคอลคือมันเหมือนกับยาฆ่าแมลงมากเกินไป ผมนึกถึงยาฉีดยุงแมลงสาปอะไรทำนองนั้น ซึ่งจริงๆแล้วยาฆ่าเห็บมันก็ยาฆ่าแมลงทั้งนั้น (555+) แม้ใครๆจะบอกว่าไบติคอลเอามาอาบหมาได้ แต่ผมจะไม่ทำแน่ๆ (มันแก่หงั่กๆ)

• ซื้อไบติคอลมาแบบ 10 ซีซี อ่านคำบรรยายสรรพคุณก็มั่นใจในความปลอดภัยได้ระดับนึง ผลิต/ผลิตภายใต้การควบคุม/แบะๆ บลาๆ ของไบเยอร์ที่หลายๆคนคุ้นเคยนั่นเอง ผสมยากับน้ำตามสูตรที่ว่าไว้ในฉลาก กลิ่นแรงมาก กลิ่นน้ำมันก๊าดชัดๆ ใส่หน้ากากครบชุดแล้วก็ฉีดทั่วบ้าน ฉีดไปหลบละอองไป ระหว่างฉีดไม่รู้ว่าอุปทานหรือคิดไปเอง (มันอันเดียวกันเฟ้ย
) ทั้งที่ใส่หน้ากากผมรู้สึกแสบจมูก ฉีดไปเรื่อยๆ ออกมาฉีดนอกบ้านพยายามหาที่ๆหมาชอบเดินผ่าน จะฉีดหลังบ้านก็กลัวละลองลอยไปโดนไก่ตายหมด จะฉีดแถวหน้าบ้านก็กลัวละอองยาจะลอยลงน้ำปลาหางนกยูงตายหมดอีก ทำไมชีวิตมันช่างยากเย็นเช่นนี้ ! สรุปก็พยายามเลี่ยงๆไม่ให้โดนไก่ กับ โดนน้ำสองจิตสองใจจะฉีดในบ้านดีไม่ฉีดดี สุดท้ายก็ฉีดแต่มุมๆห้องก็คงพอ(มั้ง) ที่เหลือก็ภาวนาให้มันกลับบ้านเก่าไปให้หมด

Create Date : 19 เมษายน 2552 Last Update : 20 เมษายน 2552 10:50:09 น. Counter : 1430 Pageviews.		7 comments
Share Tweet