คุณพ่อขายาว

• หนังสือของสำนักพิมพ์โปรดที่วางขายมานานแสนนาน หนังสือเล่มนี้น่าจะเปลี่ยนปกประมาณสามครั้งเท่าที่ผมเคยเห็น ผมชอบรูปปกก่อนหน้านี้มากกว่าปกปัจจุบันนะ แต่ดูไปดูมาปกปัจจุบันก็ไม่เลวเหมือนกัน ผมเข้าใจดีว่าเราไม่ควรตัดสินอะไรแต่ภายนอก แต่ผมว่าปกเนี่ยแหละเป็นแรงดึงดูดที่สำคัญมากเลย ไม่ใช่แค่หนังสือเท่านั้นปกเทปซีดีหรืออะไรก็ตามผมว่ามันมีความหมายนะ

• คิดว่าผมคงไม่ได้เป็นโรคบ้านี้คนเดียวแน่ มีอยู่ช่วงนึงที่ผมตั้งปณิธานไว้เลยว่าจะไม่ซื้อปก เทปหรือซีดี ที่เป็นรูปหน้าคน (หน้าคนร้องหรือเล่นนั่นแหละ) จริงๆโดยเด็ดขาด ! มันเป็นเรื่องบ้าบอโดยแท้ที่คิดทำอะไรแบบนั้น แต่หลังๆจะมียกเว้นบ้างในกรณีที่ปกเป็นรูปผู้หญิง อย่างเช่น Dido อะไรทำนองนั้น ด้วยเหตุนี้ผมเลยแทบจะไม่มีซีดีเพลงแจ๊ซเก็บไว้เลยซักกะแผ่น ผมเคยตั้งกระทู้ถามไว้ในห้องแจ๊ซมั้งว่ามีแผ่นไหนมั้ยที่เพลงเพราะและปกซีดีไม่เป็นหน้าคนหรือหน้าสมาชิกในวง คำตอบที่ได้คือ ไม่มี(ว้อย) ! ยังไงก็ตามก็คงเป็นโชคดีของผมล่ะมั้งที่ศิลปิน วงดนตรี นักร้อง หนังสือ ที่ผมซื้อส่วนมาก ปกจะไม่ใช่หน้าคนจริงๆ และหลายๆปกก็สวยมากซะด้วย !

• ผมซื้อคุณพ่อขายาวมานานหลายปีน่าจะสามปีได้ คิดว่าคงซื้อตอนเรียนจบใหม่ๆตามเคย ซื้อมาแล้วก็ดองไว้ไม่ได้อ่านซะที ได้ฤกษ์ตอนหยุดสงกรานต์นี่แหละ ที่ผมตั้งใจไว้ว่าต้องอ่านเล่มนี้ให้จบให้ได้ ผมเห็นกระดาษของหนังสือแล้วทำให้ผมนึกถึงโน้ตเพลงที่ป้าก้อย (นามสมมติ) ส่งมาให้ กระดาษที่ใช้คล้ายกับกระดาษของโน้ตเพลงมาก ผมพึ่งมารู้ทีหลังว่า มันไม่ใช่แค่การทำให้ดูเหมือนเก่าหรืออะไรทำนองนั้น แต่เป็นการทำให้กระดาษไม่สามารถมองทะลุผ่านไปหน้าถัดไปได้ เอ ... ผมจะอธิบายยังไงดี ถ้ากระดาษโปร่งแสงมากเกินไปเราจะเห็นตัวหนังสือของอีกด้านนึงขึ้นมากวนใจและรบกวนสายตา แต่ลักษณะกระดาษแบบนี้จะไม่เป็นแบบนั้น เราอ่านหนังสือได้อย่างสบายใจ เหมือนกับ นักดนตรีที่มองโน้ตได้โดยไม่โดนแสงรบกวน

• คำเตือน สปอยด์โลด

• ถ้าเลือกตัวเอกของเรื่องนี้ขึ้นมาก็มีแค่สองคนเท่านั้นเอง ซึ่งก็ดีที่จะได้ไม่ต้องจำเยอะแยะ คือนางเอกของเรา เจอรูชา แอบบ็อท กับ คุณพ่อขายาว เจอรูชาเป็นเด็กกำพร้า ที่อยู่ในสถานสงเคราะห์มาตลอดชีวิต จนวันนึงก็มีชายลึกลับรับอุปถัมป์ให้เรียนต่อวิทยาลัย โดยมีเงื่อนไขว่าต้องเขียนจดหมายรายงานชีวิตประจำวันอย่างสม่ำเสมอ บรรยากาศของหนังสือเล่มนี้เลยออกจะอึดอัดไปซะหน่อยสำหรับผมในตอนแรกๆ เพราะว่าเล่าเรื่องด้วยตัวละครตัวเดียวผ่านทางจดหมาย แต่อ่านไปนานๆก็เริ่มชิน ถ้ามีคนเอาเรื่องนี้มาทำเป็นหนัง ผมคิดว่าฉากในเรื่องนี้ต้องสวยมากแน่ๆ เนื้อเรื่องเมื่อเกือบร้อยปีก่อน (มั้ง) ถ้าจินตการตามที่เรื่องบรรยายไว้มันต้องเป็นฉากที่สวยมากๆแน่เลย

• ผมอ่านเรื่องนี้ไปได้ซัก หนึ่งในสามหรือหนึ่งในสี่ของทั้งหมด สิ่งแรกที่ผมคิดก็คือยัย เจอรูชา นี่ ช่างเป็นผู้หญิงที่ไม่น่ารักเอาซะเล๊ย แต่ยังไงก็ตามเราก็จะได้เห็นการพัฒนาความคิดและอารมณ์ของตัวละครไปเรื่อยๆ ส่วนนึงคงเป็นเพราะคนแต่งเรื่องนี้คงเป็นผู้หญิงล่ะมั้งเลยสามารถเขียนให้ตัวละครตัวนี้ เป็น หญิง สุดแสนจะ หญิง (ไม่ได้หมายถึง เป็นสุภาพสตรี แต่หมายถึง ธรรมชาติของผู้หญิง) และก็เขียนให้พระเอกนั้นก็สุดแสนจะพระเอ๊กพระเอกอย่างที่สาวๆหลายคนคงใฝ่ฝัน ถึงยัยนางเอกจะไม่ค่อยน่ารักเลยในตอนแรกๆ แต่ต่อไปเรื่อยๆก็เริ่มน่าสงสาร ไม่ใช่เพราะมีใครไปทำร้ายแต่เพราะเธอช่างดูโดดเดี่ยวจนน่าสงสารซะเหลือเกิน ส่วนเนื้อเรื่องหลักๆไม่เล่าดีกว่า (ขี้เกียจพิมพ์) วะฮ่ะฮ่ะ ผมอ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงละครไทยเรื่อง นางอาย (เก่ามาก ) ขึ้นมาเลย ผมว่าละครที่ออกแนว ชายอายุมากกว่าหญิงเยอะๆ จองตัวไว้ตั้งแต่สมัยเรียนนี่ต้องได้รับอิทธิพลมาจากเรื่องนี้แหงๆเลย รวมๆ เรื่องนี้ก็อ่านสนุกแบบเรื่อยๆดี การสนุกแบบเรื่อยๆก็มีข้อดีตรงที่มันไม่หนักเกินไปไม่เบื่อง่าย คุณผู้หญิงน่าจะอ่านแล้วชอบมากกว่าผู้ชายอ่าน ตอนจบก็มีแอบทิ้งอะไรไว้ให้คนอ่านด้วยเล็กน้อยถึงปานกลาง

• เพื่อให้จินตการในหนังสือกลายเป็นจริงขึ้นมา เราก็ควรจะหาหนังเรื่องนี้มาดูกันดีกว่า หนังสือเล่มนี้ออกจะดัง ทำเป็นการ์ตูน เป็นนิยายเป็นนิทานสารพัด มันต้องมีหนังขายซิน่า ! แต่แล้วพอหาดูหนังฝรั่งว่ามีเรื่องนี้ขายมั้ยดันไม่มีแฮะ ประหลาดดีแท้ แต่ผมกลับไปเจอ คุณพ่อขายาวฉบับเกาหลีเข้าแทน ! ใจนึงก็ดีใจอย่างน้อยด้วยความเป็นเอเชียน่าจะสื่ออะไรหลายๆอย่างได้ตรงกันมากกว่า




• มาลองรีวิวหนังเรื่องนี้กันตามประสา คอหนัง(ไก่ทอด) กันดีกว่า คำโฆษณาของเรื่องประกาศอย่างชัดเจนว่าคงแค่มีเค้าโครงเดิมของเรื่องเฉยๆ ส่วนเนื้อหาเกือบทั้งหมดไม่มีอะไรเหมือนต้นฉบับเลย คุณพ่อขายาวฉบับนิยายเนื้อเรื่องอยู่ในอเมริกาเมื่อเกือบๆร้อยปีก่อน(มั้ง) แต่เวอร์ชั่นเกาหลี เนื้อเรื่องอยู่ในเกาหลีตัวละครชื่อเกาหลีและเป็นยุคปัจจุบัน ! ผมก็คิดในใจว่าเอาวะ เนื้อเรื่องปัจจุบันก็ดีเหมือนกัน พอมาดูเข้าจริงๆ แทบจะต้องบอกว่ามันไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลยนอกจากคำว่า คุณพ่อขายาว ซึ่งก็ดูเหมือนคนทำหนังก็จงใจให้มันไม่มีอะไรเหมือนอยู่แล้วล่ะมั้ง ที่ชอบมากๆก็คงจะเป็นฉากสวยๆของหนังนี่แหละ ชอบตอนที่นางเอกขี่จักรยานไปในซอยแถวบ้านตอนใกล้จะเช้า มีร่องรอยน้ำค้างมีวิวข้างทางสวยๆ

• ตัวหนังตามสูตรหนังเกาหลีเด๊ะๆ คอหนังเกาหลีคงเดาได้ว่าจะมีฉากอะไรบ้างตัวละครแต่ล่ะตัวจะมีบุคลิกแบบไหน สิ่งนึงที่ไม่ชอบเลยคือผมรำคาญที่ตัวละครชอบประดิษฐ์คำพูดมากเกินไป นอกจากจะไม่ซึ้งแล้วผมกลับรู้สึกหงุดหงิดมากกว่า หนังมีแอบหักมุมซึ่งก็หักจนงงกันไปเลย ส่วนฉากยามค่ำคืนกับนางเอกแสนสวยก็ตรึงหัวใจคนดูได้ดีเหมือนกัน รวมๆผมว่าถ้าไม่คิดอะไรมากและไม่เอาไปเปรียบเทียบกับต้นฉบับ ก็เป็นหนังดูได้สนุกๆเรื่อยๆ ซึ่งก็อย่างที่บอกเพราะว่ามันสนุกแบบเรื่อยๆ จะหยิบขึ้นมาดูบ่อยๆ ก็ยังไม่เบื่อ หนังเรื่องนี้น่าจะสลับกับตัวหนังสือที่ ผู้ชายน่าจะชอบมากกว่าผู้หญิง

Create Date : 26 เมษายน 2552 Last Update : 26 เมษายน 2552 11:20:37 น. Counter : 2732 Pageviews.		6 comments
Share Tweet