|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องเศร้าสลด เหล่าม่าเสียแล้ว
วันที่ 1-12-2550
วันนี้เป็นวันเสาร์ ม๊าก็ต้องทำเงินอาทิตย์ให้คนงานอยู่ ตอนประมาณบ่ายสามโมงโทรศัพท์ เหล่าซิ่มที่อยู่กับเหล่าม่าก็โทรมาหาม่าเพียะ บอกว่าม่าดูนิ่งไป ม่าก็เลยพูดกึ่งเล่นเล่นงงงง ว่าไปดูสิว่าหายใจรึป่าว แล้วก็ยังหัวเราะกันอยู่ แต่พอเหล่าซิ่มกลับมาพูดสายก็บอกว่า ม่าไม่หายใจแล้ว เท่านั้นแหละ ม่าเด้ง รีบขับรถเข้าโรงงานทันที ไปถึงเหล่าม่าเสียแล้วจริงจริง แต่เหล่าม่าก็ไปสบายแล้ว เพราะว่าอายุก็เกือบ 93 ปี และเหล่าม่าก็หลับไปเฉยเฉย (หมอบอกว่าข้างในไม่ค่อยทำงานแล้วล่ะ อาหารก็ไม่ย่อย) คนแก่ก็แบบนี้แหละ คนเราทุกคนเกิดมาก็ต้องมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกคน เป็นสิ่งที่หนีไม่พ้น
ม๊าเคยสูญเสียคุณตามาแล้ว ม๊าก็เลยรู้สึกปลงกับชีวิตพอสมควร ม๊าเออ เออ ไปตั้งนาน ตอนนั้นเบื่อกับชีวิตพอสมควร อยู่ที่ไหน ทำอะไรก็อึดอัดไปหมด
เหล่าม่าไปสวรรค์แล้ว ม๊าก็เป็นแค่หลานสะใภ้ ไม่ได้สนิทอะไรกับเหล่าม่ามาก แต่ก็เห็นเหล่าม่ามาตั้งแต่เป็นแฟนกับป๊า จนวันนี้ก็สิบปีแล้วนะ แต่ม๊าก็ซื้อขนม ซื้อเสื้อกันหนาวให้เหล่าม่าด้วย พอดีช่วงนี้อากาศเริ่มเย็น ม๊าไปตลาดเห็นแล้วก็นึกถึงคนแก่ ไม่รู้จะซื้อให้ใคร เหล่าม่า(ม่าของม๊าก็เสียไปแล้ว) ม๊าก็นึกถึงเหล่าม่าของป๊าหนูก็เลยซื้อมาฝาก แต่เหล่าม่าก็ได้ใส่นะ (พี่เลี้ยงเค้าบอกมา)
ขอให้เหล่าม่าหลับให้สบาย ไปไหว้พระให้มีความสุขจ้า
หนูมีรูปถ่ายกับเหล่าม่าด้วยนะ
Create Date : 01 มกราคม 2551 |
Last Update : 1 มกราคม 2551 17:01:46 น. |
|
0 comments
|
Counter : 617 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|