Bloggang.com : : dworasayan : ขอบคุณวงการ

ขอบคุณวงการ

ถ้าผมทำอาชีพอื่นๆ เช่น คนงานก่อสร้าง จับกังรับจ้างทั่วไป สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ คงจะประหลาดกว่าพวกพ้องพอควร ถึงขั้นมากจนเครียดไปเลย (ยกเว้นคนที่เขาไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรือคนที่คิดมากๆ ว่าตัวยังไม่พร้อม) แต่นี่โชคดีที่อยู่ๆ ในวงการที่เขาแต่งงานกันช้า เนื่องจากต้องทำงานหนัก แข็งขันกับการพัฒนาตัวเอง ซ้ำยังช่างเลือกและเรื่องมาก เนื่องจากชอบทำหน้าที่เลือกนั่นนี่ให้แก่คนอื่นอยู่บ่อยๆ ก็เลยยังเห็นใครๆ ที่อยู่รอบๆ ตัว ที่เป็นเหมือนเรา และยิ่งกว่าเราอยู่ เลยยังอยู่ได้เรื่อยๆนะ ไม่ได้เหลือตัวคนเดียวหรือต้องอนาทรร้อนใจอะไรเรามาก

ในวงการผมนี่ก็แปลก รุ่นอาวุโสที่แต่งงานกันเองในรุ่นเพื่อนกัน ผู้หญิงมักจะแก่กว่าผู้ชาย เป็นเดือนๆ ถึงปี แล้วจะอยู่กันดีและก็ประสบผลสำเร็จเป็นที่รู้จักในแวด-วงในหน้าที่การงาน แต่เมื่ออยู่ในบ้านนี่ไม่รู้นะ ว่าจะเป็นอย่างไร ใครจะนำใคร

จะอะไรมาก แม้เขาจะยังไม่ตกลงปลงใจกันชัดเจน เขาก็เฟิร์มมากที่จะเป็นของกันและกัน อาจจะรอผู้หญิงที่เป็นขอนไม้ให้ไฟไหม้ลามเต็มที่ (ตอนนี้ก็ติดอยู่แล้วแน่ๆ) หรือจะเป็นผู้ชายที่แค่ขยิบตา ผู้หญิงก็ดิ๊กๆ มาแล้ว แต่ยังตกลงกันไม่ได้อยู่ แล้วขอโทษคู่นี้ก็เป็นแบบเดียวกับรุ่นอาวุโสด้วยอย่างย่อหน้าข้างต้น เหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวเปิดขายมาก่อน นั่งกินกันดี ไม่เคยมีขัดใจกัน เราเปิดร้านมาใหม่มันจะสู้ร้านเก่าเขาได้หรือ คนกินจะรู้ไหม ร้านไหนร้านไหนเขาก็ต้องโชว์ดีๆ เรียกลูกค้าทั้งนั้น เสียดายเขาอาจจะไม่สนใจเพราะร้านเราขายข้าว ไม่ได้ขายก๋วยเตี๋ยวอย่างคนกินคนนี้ชอบ มันจะทำอะไรได้เล่านะ

ควรไหมที่ร้านเราต้องเศร้าโศกที่ไม่มีคนๆนี้เข้ามากิน แต่จริงๆ ร้านเราก็คงไม่ได้ขายข้าว เพราะมันก็คงมีคนหลงเข้ามาบ้างนะ คนชอบข้าวมันก็มาก แต่เราอาจจะขายอะไรแปลกๆ หรือกลุ่มลูกค้าที่ชอบร้านแบบเรามันหายาก ตอนนี้เลยยังขายไม่ได้ นั่งตบยุงอยู่นี้ นั่งพร่ำเพ้อพรรณนาอยู่นี่ จะเปิดร้านอยู่เฉยๆ ก็กลัวอดตาย มองดูร้ายขายก๋วยเตี๋ยว ร้ายขายอาหารอื่นๆ คนเขาเข้าร้านมากมายก็ให้นึกอิจฉาอยู่ในใจว่าสักวันเราต้องทำให้ได้อย่างนั้นบ้าง แต่ตอนนี้ก็นั่งตบยุงดูเขาไปพลางๆ ก่อน

ไอ้ลูกค้าเราก็หายาก เราก็ออกไปเรียกหน้าร้าน คนเขาก็ไม่เข้า บางคนอาจรำคาญเดินหนีไปอีก อาจจะต้องกลับมานั่งหยิ่งในร้าน รอกลุ่มลูกค้าอย่างเราเดินผ่านมาบ้าง ถ้ามันมี ถ้านานๆ ยังไม่มามันก็อยู่ที่กำลังใจหรือจะปิดร้านไปเลย คงเป็นเรื่องของอนาคต อย่าเพิ่งวุ่นวายไปมากนัก

มันก็ลำบากนะครับ เพื่อนร่วมงานใกล้ชิดจีบกันก็คงง่ายกว่านานๆเจอกันที หรืออยู่ห่างกัน รุ่นๆกันมันคงคุยกันได้ แบบ ม.5 จีบ ม.5 ม.5 จีบ ม.3 ม.4 ไม่ใช่ครูฝึกสอนมาจีบ ที่จริงนั่นก็ยังดีรับได้ แบบที่ผมเป็นอยู่อาจจะเป็นแบบครูจริงๆ เพิ่งมาบรรจุ เด็กไหว้แล้วเพราะเป็นครู แต่ต้องจีบเด็กที่ไหว้ๆ นี่แหละ เพราะว่ารุ่นๆ กันเขาก็คงมีแฟนแล้ว เริ่มหายากขึ้นด้วย เนื่องจากโตๆ กันแล้ว มีความเป็นตัวของตัวสูงแล้ว มันก็ลำบากครับจะไปหวานแหว๋วแบบเด็กๆ มันก็สังเวชตัวเอง แต่ทุกอย่างก็คงทำได้ ถ้าจะทำ ที่พูดนี่ก็ไม่ใช่ว่าผมชอบอย่างเด็กๆ จริงๆ นะครับ มันเป็นการเปรียบเทียบเท่านั้น แต่สำหรับผมก็รู้สึกมันยากครับ ดูแล้วก็ท้อ ถึงขั้นอาจจะต้องปิดร้านซะที แต่ก็ยังขอบคุณแวด-วงรอบตัวที่ยังเป็น ไม่ได้ดีไปกว่าเรามากมาย ทำให้มีกำลังใจ ทั้งหญิงทั้งชาย ขอบคุณครับ

Create Date : 16 ตุลาคม 2550

Last Update : 17 ตุลาคม 2550 12:41:34 น.

0 comments

Counter : 271 Pageviews.