๐๐..... นกเหงา .....๐๐
... นกเหงา ...
ดวงอาทิตย์ หยุดส่ง แสงอุทัย
ภูไศล ราบต่ำ น้ำนิ่งเฉย
นกกาหยุด ส่งเสียงร้อง อย่างที่เคย
น้ำค้างเอ๋ย ร้อนอุ่น มิคุ้นครรลอง
ผีเสื้อสี สลับใส หายไม่เหิน
บุบผาสะเทิ้น สะท้อนกลีบ รอสนอง
ใบพฤกษ์พ้อ พระพาย พลิ้วทำนอง
ความเงียบก้อง เพียงใบไม้ ร่วงลงดิน
ฟ้าสีหม่น เมฆสีหมอง ครองคลุมหล้า
หยาดน้ำตา ครองฤทัย ที่ผกผิน
นกน้อยร่วง ร่อนถลา ไร้แรงบิน
ไร้สิ้นซึ่ง หัวใจ ไห้ครวญคะนึง...
Create Date : 01 กรกฎาคม 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2551 11:01:41 น. |
Counter : 963 Pageviews. |
|
|
|
|
แม้ห่างหาย มิได้ห่างเหิน
ยังคิดถึงเธอเคยคุยกันเพลิดเพลิน
ยังคงดำเนินชีวิตด้วยหัวใจรุ่งริ่งตามเคย
--อยู่กระบี่แล้วค่ะ กลับมาถึงเมื่อวาน
แต่คงจะไปๆ มาๆ อยู่อย่างนี้อีกนาน