ชะตา..ถึงรู้ล่วงหน้าก็หนีมันไม่พ้น

จุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่ยากพิสูจน์นี้ เริ่มขึ้นในเย็นวันหนึ่งประมาณต้น ม.ค.ปี 47 เป็นวันเผาศพพ่อของขมอมเอง แต่เปล่า เหตุการณ์ทั้งหมดไม่ได้เกี่ยวกับพ่อของขมอมแต่อย่างใด มันเริ่มจากตรงนี้ตั้งหาก...

หลังส่งแขกที่มาร่วมพิธีศพเสร็จเรียบร้อย ขมอมกับแฟนพี่เอก (ลูกพี่ลูกน้องขมอม) ชื่อพี่ปลา..ซึ่งขมอมถือเป็นพี่สาวที่น่ารักของขมอมคนหนึ่ง เผลอๆจะรักมากกว่าพี่ชายของขมอมเองซะอีก เดินออกมาซื้อน้ำกันที่หน้าวัด ระหว่างทางเราก็เดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนถึงบทสนทนานี้

"พี่ไปดูหมอมา หมอดูทักว่าพี่ชะตาขาด ให้ระวังเรื่องรถ เพราะคนที่ตายนะจะเป็นพี่ แต่คนที่ไปด้วยจะไม่เป็นอะไรเลย" พี่ปลา
"อ้าว งั้นพี่ปลาก็อย่านั่งรถไปกับพี่เอกดิ จะได้ไม่เป็นอะไร" ขมอม
"จะทำอย่างนั้นได้ไงละจ๊ะ ไปทำงานเราก็ต้องนั่งรถไปด้วยกันอยู่ดี" พี่ปลา
"อืม นั่นซินะ อ้าว แล้วจะำทำไงอ่ะ" ขมอม
"พี่ทำบุญสะเดาะเคราะ์ห์แล้วหล่ะ คิดว่าคงไม่ร้ายแรงขนาดนั้น" พี่สาว
"งั้นก็ดีค่ะ หมอดูก็หมอเดาอ่ะนะ" ขมอม

จากวันนั้นเวลาผ่านไปเกือบ 1 เดือนจนลืมเรื่องที่พูดกันไปแล้ว...
เช้าวันหนึ่งช่วงต้น ธ.ค.48 ก็ต้องงัวเงียตื่นขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงคนดังโหวกเหวก เดินลงไปชั้นล่างเห็นแม่กำลังแต่งตัวอยู่ ก็ถามออกไปว่า "จะไปไหนแต่เช้านะแม่" แม่หันมาตาแดงๆ บอกว่า "พี่รถคว่ำ" เราอึ้งไปพัก ก่อนถามออกไป "ใครคว่ำ คว่ำยังไง คว่ำได้ไงแม่" บอกตามตรงอารมณ์ตอนนั้นตกใจผสมงง "รถเอกคว่ำแต่.. ปลาตายคาที่เลย" แม่อธิบายต่อ
เท่านั้นแหละคำพูดของพี่ปลาเมื่อครั้งนั้น ลอยกลับเข้ามาในหัวสมองแบบอัตโนมัติเลย 'ทำไม เป็นไปได้ไง' คิดวนไปวนมาแบบนี้
วันนั้นเป็นเช้าวันฝนตกพอดี พี่เอกกับพี่ปลากำลังไปทำงาน อุบัติเหตุเกิดบนถนนสายบางขุนเทียน ถ้าใครอยู่แถวนั้นจะรู้ว่า ถนนเส้นนี้ถ้าฝนตกคันดินตรงขอบถนนจะละลายคล้ายดินเลนไหลลงมาบนถนน ซึ่งจะทำให้ถนนลื่นกว่าปกติ พี่เอกเล่าให้ฟังว่า ขับมาไม่เร็วเลย แต่พอถึงจุดเกิดเหตุ อยู่ๆ รถก็เสียหลักพุ่งข้ามคันดินและพลิกคว่ำ แต่พี่ปลาโชคร้าย หลังคาช่วงที่พี่ปลานั่งตกกระแทกเข้ากับขอบสะพานปูนพอดี ทำให้หลังคาเฉาะกะโหลกพี่ปลาทันที เหมือนเราเอาสันอีโต้เฉาะลงบนลูกมะพร้าวแบบนั้นเลย พี่ปลาตายทันทีโดยไม่มีโอกาสได้ส่งเสียงร้อง
ขมอมฟังมาถึงตรงนี้ ไม่รู้น้ำตามันไหลออกมาตอนไหน อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าตรงที่รถพลิกตกไม่มีสะพานปูนอยู่ ด้วยข้างล่างก็เป็นคูน้ำแท้ๆ ถ้าไม่มีมัน พี่ปลาก็คงไม่ตาย
ส่วนฝั่งพี่เอกไม่โดนกระแทกทำให้รอดมาได้

มารู้ตอนหลังว่าทุกคนก็รู้เหมือนกันเรื่องที่หมอดูมาทักพี่ปลา แต่ทุกคนก็คิดว่าคงไม่มีอะไรร้ายแรง เพราะพี่ปลาก็ทั้งไปสะเดาะเคราะห์ ทำสังฆทาน ไม่เว้นทำสกุลเป็นสกุลตายด้วย แต่ทุกอย่างที่ทำไม่ได้ช่วยให้หนักเป็นเบาได้เลย

ขมอมได้มีโอกาสฟังพระท่านเทศก์ ท่านบอกว่า ไม่มีสิ่งใดหรอกที่จะช่วยให้เราหนีความตายพ้นเมื่อถึงเวลา สู้เราหมั่นสร้างความดี สร้างกุศลให้กับตัวเราเอง เพื่อให้ผลบุญที่เราสร้างส่งเราไปสู่ภพใหม่ที่ดี จะดีกว่า ท่านยังเล่าอีกว่าถ้าคนที่ทำดี คิดดี พอตายจิตเราจะออกทางหว่างคิ้วตรงหน้าผาก ถ้าต้องไปเกิดใหม่ก็จะได้เกิดในที่ดีๆ แต่ถ้าพวกคิดชั่ว ทำชั่ว พอตายจิตจะพุ่งออกทางทวารหนัก ลงสู่นรกภูมิขุมที่ลึกสุด ฟังแล้วหนาวๆ เลย

ฟังพระท่านแล้วทำให้ขมอมเบาใจไปได้เยอะว่า พี่ปลาต้องได้ไปภพใหม่ที่ดีๆ แน่ๆ เพราะขมอมไม่เคยเห็นพี่ปลาฆ่าสัตว์ นอกจากยุง พี่ปลาไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใคร แถมยังใจดีซะด้วยซ้ำ ผ่านมาหลายเดือนขมอมหายเศร้าแล้ว แต่ขมอมก็ยังคิดถึงพี่ปลาเสมอนะ ถ้าขมอมว่าง ขมอมจะเอากระดังงาหอมๆ ที่พี่ปลาชอบไปให้ ส่วนพี่เอกเค้าดีขึ้นมากแล้วนะพี่ปลา

Create Date : 07 กรกฎาคม 2548 Last Update : 7 กรกฎาคม 2548 11:02:22 น. Counter : 380 Pageviews.		12 comments
Share Tweet