|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
The Story of Baby Theo : เที่ยวสนุก..ป่วยงอมแงม
ว่าจะอัพบล็อคตั้งแต่เมื่อวันอาทิตย์แล้ว แต่ก็มีเรื่องนู้นเรื่องนี้เข้ามา ขอแปะโป้งบล็อครูปจากเมืองไทยไว้ก่อน มีอารมณ์เมื่อไหร่จะมานั่งบิ้วอารมณ์เขียนลงนะจ้ะ....
ขออัพเดทเรื่องของเทโอตั้งแต่กลับเมืองไทยเลยแล้วกันเนอะ ไฟลท์ที่บินไปเป็นเที่ยวตอน3ทุ่ม นึกไว้ตอนแรกว่าขึ้นเครื่องปุ๊บก็นอนปั๊บเลย... แต่มันไม่เป็นไปตามคาด เทโอตื่นคนม๊ากกก..มากกกถึงมากที่สุด ฮีพยายามที่จะเล่นจะคุยกับทุกคนที่อยู่ในรัศมี50เมตรของเทโอ ตาก็จะหลับห่วงเล่นก็ห่วง แล้วไม่รู้ว่าใครเป็นคนต้นคิดว่าให้เด็กนั่งหน้าจอทีวี -*- คือมันกว้างก็จริงนะ แต่ขอโทษทีเหอะ แสงจากทีวีมันจอตาเด็กจนนอนไม่ได้อ่ะ ผู้ใหญ่อย่างเรายังรำคาญเลย ฮ่วยยย.. เอาผ้ามาบังแสงให้ นอนได้ไป2-3ชม เปิดไฟเสริฟอาหารรอบดึก เวรรร.. ตื่นอีก เป็นอยู่ยังงี้ตลอด ตื่นปุ๊บก็ค่อยหาเหยื่อมาเอนเตอร์เทนตัวเอง เค้านอนก็แหกปากเรียกเค้าให้มาเล่นด้วย สงสารคนนั่งรอบๆตัวเทโอมาก ถ้าขอลงข้างทางได้ คงขอลงกันยกลำแน่ๆ....
ถึงไทยปุ๊บก็ร่าเริงสุดฤทธิ์ พ่อแม่มานแทบเหมือนซากศพเดินได้ เช็คอินที่โรงแรมเสร็จ ขึ้นห้อง ยังไม่ทันได้จัดของเลย แค่วางเทโอลงบนเตียง ฮีก็หลับไปแบบพ่อแม่มานงงกันไปเลย อยู่ mariott ได้3วัน เทโอก็กลายเป็นPopstarไปในทันที ตั้งแต่ยามหน้า รร จนถึงเชฟห้องอาหารเช้ารู้จักเทโอหมด เช้าขึ้นมาก็ „Godd morningเทโอกันตลอดทางที่ลงไปกินอาหารเช้า พ่อแม่มานนั่งกินได้แบบสบายใจมากๆ เพราะมีคนมาอุ้มเทโอไปเล่นแบบไม่ขาดสาย 55 ช๊อบบ..ชอบบบ
หลังจากนั้นเราก็ย้ายสำนักไปที่ดุสิตธานี หัวหิน 5วัน เหมือนเดิม รู้จักไปตั้งแต่ปากซอยยันท้ายซอย คนที่เสริฟห้องอาหารเช้าจะรู้จักเทโอเป็นอย่างดี 5วันที่ผ่านมา เทโอแทบเป็นส่วนหนึ่งของ รร ไปแล้ว แล้วก็เหมือนเดิมอุ้มไปเลี้ยงให้ ให้พ่อแม่มานนั่งกินข้าวกันอย่างสบายใจ55
เทโอไปตีซี้กับ คุณป้าเทโอ (เราเรียกเค้าอย่างงั้น) คนหนึ่ง เช้าขึ้นมาเค้าก็จะแวะมาทักทาย อุ้มเทโอไปดูปลา ป้อนข้าว ป้อนน้ำให้เสร็จ พ่อมานนั่งยิ้มแป้นเลย คริสตอฟบอกว่า มีลูกอีกสัก10คนแล้วเอามาอยู่ที่เมืองไทย คงสบายน่าดู ป้าเทโอให้คำแนะนำมาหลายอย่างเลย มีอยู่คำหนึ่งที่ป้าเค้าบอกว่า เลี้ยงลูกต้องเลี้ยงอย่างมีความสุข อย่างนึกว่าเค้าเป็นตัวปัญหาของเรา ตอนแรกก็ไม่นึกอะไรมาก แต่พอกลับมาที่นี้ มีเวลามานั่งคิดทบทวน เอ่อจริง ที่ผ่านมาเรามองเค้าเป็นตัวปัญหาจริงๆ แต่ทั้งๆที่จริงๆแล้วปัญหามันไม่มี ร่างกายเค้าครบ32 แข๊งแรงสมบรูณ์ดีทุกอย่าง แต่เราเองเนี่ยแหละ ที่ชอบเอาเค้าไปเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่น ทำไมไม่เป็นแบบนั้น แบบนี้...
ตอนนี้พยายามเปลี่ยนความคิด เช้าขึ้นมาก็ท่องไว้ตลอด เลี้ยงลูกให้สนุก เลี้ยงลูกให้มีความสุข แต่มันก็มีบ้างแหละบางอารมณ์แบบว่าหงุดหงิด ร้อนตามอากาศ แต่พอเรียกสติกลับคืนมาได้ก็ เอ่ออ ไม่เห็นมันจะเป็นปัญหาสักหน่อย แค่ลูกร้อง แค่ลูกซน
ย้ายสำนักมาที่pullman โอ๋แม่เจ้า... คนจีน เกาหลี ไต้หวันเยอะแยะมากก ไปเดิน king power มีทัวร์จีนมาลง อยู่ๆก็ลุมเทโอ ถ่ายรูปๆๆ ไม่มีขอ ถ่ายเสร็จก็แยกย้ายกันไป -*- พ่อแม่มานอ้าปากหวอ เห็นลูกกรูเป็นหลิงปิงหรอเนี่ย
พาไปบ้านเด็กหญิงราชวิถี เห็นตาเทโอชอบไปจังเลย ต้องไปดูว่ามีอะไรดี พอไปถึงแล้วน้ำตาคลอทั้งคริสตอฟทั้งเราเลย ใครที่ท้อแท้ชีวิตคิดว่าทำไมเราไม่มีอย่างคนนั้นคนนี้ ไปที่นี้เถอะคะ แล้วจะรู้ว่าชีวิตเราดีกว่าคนอีกตั้งหลายร้อย หลายพันคน เทโอกลมกลืนกับเด็กๆที่นั้นมาก เล่น หัวเราะ ชอบใจ แล้วเด็กพวกนั้นก็แบบว่าทนไม้ทนมือเทโอมาก เทโอจิกผม หยิกแก้มก็ไม่มีใครบ่น ปล่อยให้น้องหยิกต่อ -*-
เสียดายที่วันนั้นไม่ได้เอากล้องไป แต่ถึงไม่ได้เอากล้อง ความประทับใจก็ยังอยู่ในใจเสมอ (ซึ้งป่ะ)
และแล้วเทโอก็ได้เจอนางในฝัน(ของแม่มาน..อิอิ) แม่เทอสวยขั้นเทพ ลูกโตขึ้นมาต้องงามสุดๆ เราเลยไปตีสนิทกับพ่อแม่เค้าไว้ก่อน เจลลี่อวบมาก เทโอเป็นมินิไปเลย เทอสมกับเป็นกุลสตรี นั่งเรียบร้อย กินเป็นที่เป็นทาง แต่เวลาโทรไปหาแม่เทอที่บ้านที่ไร เสียงเทอดังสะนั่นหูมาก แต่นอกบ้านทำเป็นเรียบร้อย คริสตอฟถึงกับเครียดพอเจอเจลลี่ไป ทำไมลูกเราไม่อยู่เฉยเลยฟ่ะ -*- เจลลี่ตั้งหน้าตั้งตากิน เล่นเป็นที่เป็นทาง แบบว่าอิจฉาแต่เราไม่แสดงออก... วันก่อนกลับแม่เจลลี่เอาลูกชุบมาให้ที่ รร อยากจะบอกว่ามันหมดไปครึ่งตระกร้าแล้วก่อนขึ้นเครื่อง คริสตอฟเมามันส์กับลูกชุบมากก ขอบคุณครอบครัวเจลลี่นะคะสำหรับน้ำใจที่มีให้กัน (ซึ้งมะ อย่าอ้วก ขอร้อง)
ก่อนกลับแม่มานดันป่วย ไปหาหมอ หมอจะให้ฉีดยา กินยานู้นนี้ -*- ทั้งๆทีเป็นแค่ไข้ขึ้นสูง เทโอดันมาติดไข้หวัดจากแม่ไปอีก ไข้เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง หมอที่เมืองไทยหาสาเหตุไม่เจอ -*- ให้แต่ยาเสียบตูด กลับมาหาหมอที่นี้เพราะเทโอไข้กลับมา แถมมีตุ่มแดงๆขึ้นเต็มตัว หมอบอกว่าเป็นไข้3วัน (เค้าเรียกอย่างงี้จริงๆ) เดาว่าเป็น ไข้สา หมอให้พักผ่อนเยอะๆ เดี๋ยวไข้กับตุ่มแดงๆก็หายไปเอง แถมมีแอบว่าแม่มานอีกแหนะว่า เทโอคงถามแม่อยู่ในใจว่าเอาหนูมาหาหมอทำไม ก็ถ้า.ู..รู้แล้วก็คงไม่มาหา...ง ให้เหนื่อยเปล่าหรอก ไฟลท์กลับ เป็นรอบตอน5ทุ่ม ตอนเช็คอินก็เจอปัญหาสะแล้ว คือคริสตอฟซื้อตั๋วไว้ให้เทโอเป็นตั๋วเด็กโต มีที่นั่งเป็นของตัวเอง แล้วก็ล็อคที่นั่งไว้ว่า 3คนพ่อแม่ลูกต้องนั่งด้วยกัน แต่พอไปเช็คอิน แยกเรา คริสตอฟ เทโอ ไปคนละทางเลย -*- แล้วเทโอมานจะไปนั่งยังไงคนเดียวหะะะะ แล้วเครื่องนั้นก็เต็มมากกก สรุปได้ไปนั่งท้ายเครื่องเลย เอนเบาะก็ไม่ได้ แต่อยากจะบอกว่า เทโอหลับตลอดเลย ตื่นก่อนเครื่องลง1ชม เป็นอะไรที่วิเศษสุดๆ555 หลับกันสบายมากก
กลับเมืองไทยคราวนี้ได้อะไรดีๆกลับมาหลายอย่างเลย ทั้งตัวเรา คริสตอฟ เทโอ เทโอกลายเป็นเด็กที่ไม่กลัวคนไปเลย ใครอุ้มไปไหนไป เอาอะไรให้กิน กินหมด กิน นอน ง่ายขึ้น ร่าเริง ยิ้มง่าย อาจจะเพราะไปไหนก็มีแต่คนมาเล่นด้วย เทโอเลยหวังว่าถ้ายิ้มให้เหยื่อต้องมาเล่นกับเราแน่ๆ
กับตา ตอนแรกนึกว่าเทโอจะไม่เอา แต่ตั้งแต่วันแรกที่เห็น เทโอก็เล่นด้วย ให้อุ้ม นอนบนไหล่ตา เหมือนรู้จักกันมานาน เนียนมากลูกแม่ วันกลับเทโอคลานไปหาตาแล้วนอนบนไหล่ หลับสนิทเลย แม่มานน้ำตาไหลทะลักยังกะน้ำป่าไหลหลาก คริสตอฟบอกว่า บินกลับคราวนี้รู้สึกเสียใจ เสียดายที่เวลาผ่านไปเร็วกว่าครั้งก่อนๆ
เขียนสะยาวเลย แต่นานๆอัพที ขอและกัน...
Create Date : 12 กรกฎาคม 2553 |
Last Update : 12 กรกฎาคม 2553 4:00:33 น. |
|
14 comments
|
Counter : 670 Pageviews. |
|
|
|
โดย: currywurst วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:04:29 น. |
|
|
|
โดย: ll:ll-- ลูกหมูเปิ้ล --ll:ll (luckiezgalz ) วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:58:13 น. |
|
|
|
โดย: แม่น้องมัดหมี่ (iamnerisa ) วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:36:02 น. |
|
|
|
โดย: Pibhu วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:52:50 น. |
|
|
|
โดย: asita วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:59:24 น. |
|
|
|
โดย: ผู้หญิงใจดี วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:57:52 น. |
|
|
|
โดย: lilly~tree วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:34:59 น. |
|
|
|
โดย: mayistheone IP: 95.222.206.95 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:57:33 น. |
|
|
|
โดย: gadeja วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:38:21 น. |
|
|
|
โดย: asita วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:43:58 น. |
|
|
|
โดย: ตูน IP: 82.71.86.14 วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:24:11 น. |
|
|
|
โดย: BabyBravo วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:9:59:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Nordrhein-Westfalen Germany
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นผู้หญิงที่ปลื้มเครื่องสำอาง ชอบการทำกับข้าว รักการทำขนม คลั่งไคล่และหลงรักเสื้อผ้าโทนสีเทา ^^ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
เค้าเรียกส่าไข้นะ แม่ส้มเค้าเรียกมาอย่างนี้อะ ก็เลยเรียกตาม อานนท์เคยเป็นทีแล้ว ตื่นกันทั้งบ้าน เพราะผื่นมันขึ้นทั้งตัวยันใต้ตาเลย แต่สรุปว่าไม่มีไรอะ เทโอยมกินนมขวด(ในที่แจ้ง)แล้วเหรอเนย ดีๆ อย่างนี้ไม่เหนื่อย สงสัยเป็นเพราะอยู่เมืองไทยอ๊ะป่าวอะ อย่างนี้อย่างกลับมั่งจัง รูปเทโอนอนคว่ำบนกำอี้นี่ หน้าทะเล้นดีเนอะ น่าหยิกแก้มจัง คริสตอฟจองที่นั่งเด็กโตให้เทโอ แล้วอย่างนี้เทโอนอนยังไงอะ นอนราบได้ป่าวอะ ราล์ฟจองตั๋วไปแล้วเหมือนกัน แต่เป็นเบอบี้คอต ไม่รู้จะพอใส่อานนท์ลงไปป่าว ยังกลัวๆอยู่เลย
ปล. 24 ก.ค.นี้ เค้มีงานไทยเฟส ที่Bad Homburg นะ ถ้าสบายดีแล้วก็มามีทติ้งกันเด้อ อยากเจ๊อ อยากเจอ