|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | |
|
|
|
|
|
|
|
ภัยผู้หญิง จากแก็งค์ป้ายยาสลบ สู่ขบวนการค้าหญิง
เกร็ดเตือนภัยผู้หญิง ในสังคม
เมื่อเย็นวันที่ 1 สิงหาคม 2546 นักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง ปีที่ 1 หลังจากที่เดินทางไปเรียนตามปกติ ที่วิทยาเขตบางนา และเมื่อเลิกเรียน 4 โมงเย็นแล้วได้บอกกับครอบครัวว่าจะไปที่บ้านญาติที่จังหวัดระยอง แต่เมื่อเย็นในวันนั้น ทางครอบครัวติดต่อไปยังบ้านญาติก็ไม่เห็น มาถึง มือถือก็ติดต่อไม่ได้ และในรุ่งเช้าก็ยังไม่เห็นที่ระยอง
เมื่อน้องศร (นามสมมุติ) ขึ้นรถทัวร์ ป.1 กรุงเทพฯ - จันทบุรี จากป้ายที่ทางเข้า ม.รามคำแหง 2 ด้วยที่ตัวเองคิดว่ารถจันทบุรีจะผ่านระยอง การขึ้นรถผิดครั้งนี้ส่งผลการเปลี่ยนแปลงแก่ตนเองทันที เมื่อนั่งรถไปได้สักพัก ผ่านอำเภอแกลง จ.จันทบุรีแล้ว น้องศร คิดเลยว่านั่งรถผิดแน่นอน เพราะรถจะเข้าจันทบุรีอยู่แล้ว เลยตัดสินใจลงจากรถเพื่อ นั่งรถกลับ
แล้วมีผู้หญิง 2 คน แต่งตัวดี เดินลงตามน้องศรมาด้วย และเข้ามาคุยกับน้องศรเพื่อตีสนิท และเริ่มพูดคุยว่า ผู้หญิง 2 คนนั้น : น้องจะไปไหน น้องศร : จะไประยอง ผู้หญิง 2 คนนั้น : เออ ดีเลย พี่ก็จะไประยองเหมือนกัน เราเหมารถกันดีมั๊ย คนละ 100 บาท ทั้งหมด คง 300 บาท และน้องศรก็ตอบตกลงไปด้วยกัน
หลังจากที่ขึ้นรถไปด้วยกันนั้น น้องศรก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย มารู้อีกทีเมื่อตัวเองต้องอยู่ในห้องมืดแล้วและแคบมาก และน้องศร ก็นั่งลำดับ
เหตุการณ์ ได้ว่า ตัวเองเหมือนมีความรู้สึกโดนป้ายยา และเคริ้มไป แต่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหลับหรือเปล่า เพราะไม่รู้สึกตัวอะไรเลย
ซึ่งน้องศรมารู้ภายหลังว่า เมื่อตัวเองได้ออกมาจากห้องมืดนั้น โดยผู้หญิง 2 คนนั้นให้น้องศรออกมาข้องนอก เพื่อมาให้นายทุนดูตัว (มารู้ภายหลัง ว่านายทุน)
ซึ่งทำให้รู้ว่าตัวเองอยู่ในสวนยางลึก เป็นป่าทึบ ที่ *งไกลจากชุมชน และบ้านคนมาก แต่น้องศรก็รู้ว่าอยู่ใน จ. จันทบุรี
ในคืนวันนั้น น้องศร ได้ยินผู้หญิง 2 คนนี้ พูดกันว่า ผู้หญิงที่กักตัวไว้ที่นี่ อีก 5 คนนั้น จะส่งไปขายมาเลย์ เร็วๆนี้ ทำให้น้องศรหยุดคิดว่า นอกจากตนแล้ว ยังมีผู้หญิงที่ตกสภาพตนอีก 5 คนเลยเหรอ ส่งขายมาเลย์ คือจุดหมายของชีวิตเหรอ ตอนนั้นน้องศรเครียดมาก และคิดจะฆ่าตัวตาย เมื่อต้องรู้ชะตาชีวิตว่าจะไปมาเลย์ และต้องทำอะไร เมื่อเช้าของวันที่ 7 สิงหาคม 2546 น้องศรคิดตลอดเวลา ว่า หนี หนี แล้วจะหนีออกยังงัยล่ะ คือคำถามของน้องศรที่นั่งถามตัวเองอยู่ แต่โอกาสก็มาถึงน้องศร เมื่อวันนั้นผู้หญิง 2 คนนั้นไม่อยู่
และลืมล็อคกุญแจห้อง น้องศร ได้โอกาสแล้ววิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต วิ่งแบบไม่หันกลับไปมองข้างหลัง จุดหมายอย่างเดียว คือ ถนนใหญ่ เพื่อหารถกลับ และน้องศรก็นั่งรถจันทบุรี - ระยอง เพื่อไประยอง และหลังจากนั้นมีการติดต่อให้แม่และครอบครัวไปรับที่ระยอง
ตอนนี้สภาพจิตใจยังแย่มาก อาการหวาดกลัว และระแวงทุกอย่างที่พบเห็น และไม่กล้าออกนอกบ้านเลย
จากคำพูดของน้องศร ว่า : แก็งค์นี้ เป็นแก็งค์ที่ลักพาตัวผู้หญิงไปขายเพื่อค้าประเวณี แน่นอน และจะใช้วิธีผู้หญิง 2 คน แต่งตัวดี เข้ามาตีสนิท และเป็นขบวนการที่นำยามาป้าย (ยังไม่มีคำตอบว่ายาอะไร น้องศรโดนจากแก็งค์นี้ชนิดไหน ประเภทไหน )
แล้วผู้หญิง อีก 5 คนที่ติดอยู่ที่นั่นละ จะมีชีวิตยังงัย แล้วมีผู้หญิงอีกมากมายเท่าไรที่โดนกรณีอย่างนี้ นี่คือ .... ต้นเหตุอีกสาเหตุหนึ่ง ที่เป็นสาเหตุให้คนหายในปัจุจบันนี้ ที่ทางศูนย์ข้อมูลคนหาย รับเรื่องมา และเรื่องนี้คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคมเรา
คติเรื่องนี้ : ฝากเตือนเพื่อนผู้หญิง ที่ต้องเดินทางคนเดียวอย่าไว้ใจคนแปลกหน้า ในการเข้ามาตีสนิท ถึงจะเป็นผู้หญิงด้วยกัน
ที่มา ศูนย์ข้อมูลคนหาย ค่ะ
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
0 comments |
Last Update : 2 เมษายน 2553 0:20:54 น. |
Counter : 467 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
~~แค่ได้เจอเธอก็คุ้ม ที่ได้มีชีวิตหนึ่ง อาจจะไม่ได้ซึ้งถึงวันนั้น แค่ฝันก้อเกินพอ แค่ได้รักเธอวันนี้ ก็มีความหมายให้ฉันเดินต่อ แค่ขอมีเธอตลอดไป จะอยู่เพื่อใช้ลมหายใจนี้เพื่อเธอ~~
|
|
|
|
|
|
|