เที่ยวจิบะ (Chiba)

	เที่ยววัดญี่ปุ่น อาบน้ำแร่ที่หาดทรายขาว   เห็นชื่อทริปแล้วอย่าเพิ่งสับสันนะคะว่าตกลงเที่ยวอยู่ในญี่ปุ่นหรือเมืองไทยกันแน่ เอามาแปะไว้ผิดห้องรึเปล่า ไม่ผิดหรอกค่า ถูกต้องแล้ว เมื่อวันที่ 24 กุมภา ที่ผ่านมามีโอกาสได้ไปเที่ยววัดในจิบะ ที่ชื่อว่า “นิฮอนจิ” Nihon ji แปลเป็นไทยได้ว่าวัดญี่ปุ่นนั่นล่ะค่ะ อีกที่นึงก็คือบ่อน้ำแร่เล็กๆ (Onsen) ของศูนย์บริการชุมชนในเขต “ชิราฮามะ” Shirahama ในจังหวัดเดียวกัน ซึ่งคำว่า “ชิราฮามะ” ก็แปลว่า “หาดทรายขาว” ตามพจนานุมกรมฉบับฉันเองค่ะ ความจริงได้ไปที่อื่นอีกเหมือนกันแต่ไฮไลท์ในวันนั้นก็คือสองที่นี่แหละค่ะ จึงขอนำเสนอเป็นทริปแรกของห้องนี้นะคะ วันหลังจะทยอยเอาทริปเก่าๆออกมาให้ชมกันต่อไป

ออกเดินทางด้วยเจ้านี่ค่ะ Toyota Vitz รุ่นไหนก็ไม่รู้ ถึงจะอยู่ในจังหวัดเดียวกับบ้านที่อยู่ตอนนี้แต่ก็ไกลไม่ใช่เล่นรวมระยะทางการเดินทางแล้ว 1 ชั่วโมงครึ่งได้จึงออกเดินทางกันแต่เช้าตรู่ทีเดียวเพราะเป้าหมายวันนี้มีหลายจุด และสิ่งที่ขาดไม่ได้ในรถทุกคันที่ญี่ปุ่นมิฉะนั้นแล้วคนขับจะหลงค่ะ

วิวข้างทางก่อนถึงวัดค่ะ ขอบอกว่าโค้งหักศอกไม่แพ้เส้นทางปาย – แม่ฮ่องสอนบ้านเราเลย แต่โค้งไม่มากเท่า

ถึงแล้ว วัดญี่ปุ่น ยังไม่เก้าโมงดีเลยอะ ดูอย่างนี้ไม่เหมือนวัดเลยใช่ม้า ขนาดไปเองยังนึกว่ามาชมวิวบนยอดเขาเหมือนกันค่ะ ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไรเลยว่าเป็นวัด

วัดนี้ต่างจากวัดของญี่ปุ่นทั่วไปตรงที่ตัววัดกินเนื้อที่บนภูเขากว้างมากถึงขนาดต้องนั่งกระเช้ากันขึ้นไปเพื่อชมวิว และสำหรับคนที่ขับรถไปเองก็ต้องขับวนขึ้นไปเพื่อเยี่ยมชมในแต่ละจุด แถมอากาศบนยอดเขาในวัดก็หนาวได้ใจจริงๆ เพราะยังเป็นหน้าหนาวอยู่นั่นเอง ลมแรงจนจะปลิวแน่ะทำเอาคนกลัวความสูง (อย่างฉัน) ไม่กล้าไปยืนตรงลูกกรงนั่นเลย กว่าจะขึ้นมาถึงบริเวณนี้ได้ปีนบันไดจนหอบ

ทางเข้าจุดท่องเที่ยวที่สองค่ะ อยู่ถึงก่อนจุดชมวิวข้างบนนะคะ แวะตอนปีนบันไดลงมาแทน เห็นทางเข้าแบบนี้แล้วนึกถึง “เพตรา” ในประเทศจอร์แดนจริงๆดูลึกลับคล้ายกันเลย แค่คล้ายนะคะ เพตราของเค้าอลังการกว่าแยะ

ที่สักกะระพระพุทธรูปแกะสลักบนกำแพงหินค่ะ ใหญ่โตมะโหระทึกมาก

ลงมาสักการะพระพุทธรูป “ไดบุตสึ” ภาษาไทยเรียกอะไรไม่รู้

พระพุทธรูปกับดอกซากุระบาน แปลกดีที่ซากุระต้นนี้บานก่อนเพื่อนทั้งที่ยังไม่ถึงปลายมีนาเลย

ดอกบ๊วยค่ะ ช่วงปลายกุมภาไปดอกบ๊วยจะเริ่มบานก่อนและพอร่วงซากุระจะบานเป็นรายต่อไปแต่ฉันชอบกลิ่นหอมของดอกบ๊วยมากกว่าซากุระอีกนะ

อิ่มวิวทิวทัศน์แล้วก็ถึงเวลาอาบน้ำแร่แล้วค่ะ ออกจากวัดไปถึง “ชิราฮามะ” ก่อนเปิดบริการตั้งชั่วโมงแน่ะ เลยได้แต่รออยู่ตรงล็อบบี้ศูนย์ แล้วแวะหาอะไรใส่ท้องหน่อยเดี๋ยวแช่น้ำแล้วเป็นลมไปซะก่อน เนื่องจากที่นี่เป็นศูนย์ชุมชนค่าบริการจึงถูกมาก แค่ 500 เยนเอง ก็สมน้ำสมเนื้อกับคุณภาพดี

บ่อน้ำแร่ที่นี่ไม่ใหญ่โตมากแต่ก็มีทั้งบ่อแช่ด้านในและด้านนอกที่เรียกว่า “โระเต็นบุโระ” Rotenburo ที่สำคัญบ่อด้านนอกนี่ล่ะค่ะจุดขายเลย เพราะอยู่ชั้นสองด้านนอกระเบียง มองออกไปเห็นทะเลและสัมผัสความเค็มของทำเลได้เลยเสียดายที่เค้าไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปได้เลยไม่ได้เอามาให้ดูกัน ก็แน่ล่ะเนอะ ใครเค้าจะให้ถ่ายที่อาบน้ำได้ถึงจะแยกชายหญิงก็เถอะ

อาบน้ำสบายตัวแล้วก็ออกเดินทางกลับค่ะ ระหว่างทางแวะสวนดอกไม้ซึ่งออกรายการทีวีเป็นสถานที่แนะนำที่หนึ่ง ช่วงนี้เป็นช่วงที่ดอกป๊อบปี้กับสารพันดอกไม้หน้าหนาวจะบานกัน ที่เห็นเหลืองๆนี่ไม่รู้เรียกภาษาไทยว่าอะไร แต่คล้ายๆจะเป็นดอกหญ้าที่บานทั่วไปตามริมทาง บางที่ก็บานเต็มทุ่งเหลืองอร่ามเลยทีเดียว

พอเข้ามาแล้วอยากจะบอกว่าผิดหวังสุดๆเพราะไม่เห็นสวยสมคำโฆษณาเลย แถมเก็บค่าเข้าตั้งคนละ 400 เยน แค่ให้เก็บดอกป๊อบปี้กลับบ้านได้คนละ 4 -5 ดอกเท่านั้น ไม่คุ้มเลยค่ะ ดอกไม้ไม่เยอะเท่าที่คิดแถมยังโดนลมพัดซะเฉาหมดเลย สรุปได้แต่เดินดูเฉยๆไม่ได้เอากลับบ้านสักดอก

ดีหน่อยตรงที่มีน้ำอุ่นแช่เท้า ซึ่งก็อดไม่ได้แช่กับเค้าอีกเหมือนกันเนื่องจากการแต่งกายเป็นอุปสรรค วันนั้นดันใส่สต็อกกิงไว้ด้านในด้วยจะถอดกันกลางแจ้งก็อายเค้าเลยอดไปตามระเบียบ

ขากลับผ่านจุดแวะพักริมทางเติมพลังด้วยไอติม แต่ลืมถ่ายรูปมาให้ดูง่ะ เอาไอติมรสสตรอเบอรี่ราดบลูเบอรี่ที่กินไปตอนเช่น้ำเสร็จให้ดูแทนละกันค่ะ หน้านี้ลูก “บิวะ” ออกผลเต็มไปหมดเลยมีแต่ขนมที่ทำจากบิวะกับไอติมรสบิวะ สงสัยล่ะสิว่ามันคืออะไร ที่แน่ๆไม่ใช่เครื่องสาย “บิวะ” หรอกนะคะ แต่ฉันชิมแล้วขอจัดประเภทให้มันเป็นมะปรางบ้านเราละกัน ทั้งหน้าตาและรสชาติแต่มะปรางที่นี่หวานกว่าและไม่ฝาดเท่าบ้านเรา

ลากันด้วยสตรอเบอร์รี่สีแดงสดน่ากินแต่ไม่ได้ซื้อเพราะแพง หน้านี้สตอร์เบอรี่เริ่มออกแล้วแต่ราคายังแพงอยู่ ซึ่งความจริงกินตอนนี้จะอร่อยกว่ารอไปอีกเดือนสองเดือนที่เป็นช่วงขายเกลื่อนราคาถูก ความจริงทริปนี้ตั้งใจจะไปเที่ยวสวนสตรอเบอร์รี่แบบเก็บกินได้ไม่อั้นด้วย แต่สู้ราคาไม่ไหวง่ะ หัวนึงตั้ง 1500 เยนแน่ะแถมอยู่ได้แค่ครึ่งชั่วโมงเอง แล้วคนก็เต็มกันเกือบทุกรอบกลัวเข้าไปแล้วเหลือแต่ลูกจิ๋วๆช้ำๆให้เก็บกินเลยตัดใจ ไว้ไปซื้อซุปเปอร์แถวบ้านก็ได้

	ขออภัย (อีกแล้ว) จ้า มีคนฟ้องมาว่าภาพหายไป ตอนนี้ไปดึงกลับมาแล้วเรียบร้อยเข้าชมได้ตามปกติแล้ว ไม่รู้ทำไมเจ้า photo bucket มันรวนบ่อยจัง ควรจะเปลี่ยน host ที่รับฝากรูปดีไหมเนี่ย ใครรู้จัก web ดีๆมาบอกกันบ้างนะคะ

Create Date : 05 มีนาคม 2551		2 comments
Last Update : 16 มีนาคม 2551 12:13:03 น.
Counter : 2149 Pageviews.
Share Tweet