วันสุขแห่งชาติกลับมาแล้ว

วันศุกร์ทำงานไปเซร็งไป...ช่วงนี้เซ็งๆ อะไรๆก้อเซ็งไปหมด
กลางวันขี้เกียจกินข้าวเลยไปเดินดูนิทรรศการศิลปะที่สีลมแกเลอเรีย
มีงานแสดงปฎิมากรรม ของ คุณ Paradee Chularee ชื่อ "Tikkun Olam" "Mending the World" ก้อดีนะ..สวยดี..เป็นงานบรอนซ์
เสร็จแล้วข้างๆเป็นงานแสดงภาพจิตรกรรม "The Best of Art Collection"
ดูรูปแรกก้อ...เรย ของอ.อังคาร กัลยณพงศ์
คือเรารู้จักท่านอังคารจากงานเขียนของท่านอ่ะ
เพราะท่านเป็นผู้ประพันธ์กลอนประจำโรงเรียนเก่าเราอ่ะ
เพิ่งเห็นว่าท่านก้อเขียนภาพด้วย...โทรถามพี่พัทธ
ท่านจบศิลปากร เป็นลูกศิษย์อ.ศิลป์ พีระศรีด้วย

รูปของท่านเป็นงานวาดด้วยเกรยอง...สวยอ่ะชอบๆ
แล้วก้ออีกรูปเป็นสีฝุ่นบนผ้าใบ...
ดูๆไป ได้ความรู้ว่าบางที่เค้าจะมีเส้นกั้นไม่ให้เข้าใกล้รูปเกิน
เคยรู้มาว่าเค้าห้ามดูรูปใกล้ๆไง...แต่เพิ่งรู้ว่ามีเส้นกั้นด้วย
สายตาสั้นอย่างเราเรยต้องเพ่งอ่ะ...ดูแต่ละรูปนานเรย..
มะได้ทราบซึ้งนะ...แต่มองมะค่อยเห็นลายละเอียด 555
ดูเสร็จออกมาซื้อหนังสือ...หมดตังค์เรย..ยิ่งจนๆอยุ่

ตอนเย็นไม่ได้ไปไหน...เอไปไหนหว่า...
อ้อไปสนามกอล์ฟ..แป๊ะนึง..มะได้ไปเล่นนา...ไปรอเพื่อนเล่น
แล้วก้อกลับบ้าน...วันเสาร์ทำงานยันเย็นๆ...แล้วก้อออกไปข้างนอก...
กลับบ้านวันอาทิตย์มะได้อาบน้ำ...หยิบเอกสารไปยื่นขอจองบ้าน
มีปัญหาร้องไห้นิดหน่อยตอนเช้า...บ่ายๆเลยชวนคุณท้องฟ้าไปดูไพเรท 3 กัน
คุณท้องฟ้าบอกเออ ร้อนๆ อย่างนี้น่าไปเจเจ...เรยนัดกันว่า
งั้นไปเจอกันที่สยามตอนหกโมงกว่าละกัน..กินข้าวก่อนดูหนัง

ไปถึงทำสัญญาเป็นคนสุดท้ายพอดี...เพราะมัวแต่เดินดูห้อง
ร้อนและเหนื่อยมาก
กลับบ้านรีบอาบน้ำไปกินข้าวกะคุณท้องฟ้า...ส่งแมสเซจไปหาพี่ธัญว่าจะไปดูหนัง

ไปกินข้าวร้านเดิมคือร้านอินเตอร์...อาหารอร่อย...เมนูมี
แกงส้มชะอมไข่ใส่กุ้ง...พล่ากุ้ง...และผัดหอยลาย(อันนี้อยากกินมาหลายวันแระ)
แล้วก้อสั่งไฮเนเก้นมากินสองคนขวดนึงมากกว่านี้ไม่ไหว...เด๋วหลับในโรง 555
บรรยากาศดีคอดๆ...ฝนตก...พรำ...นั่งดูดเบียร์กะคุณท้องฟ้า
โห...สุขเกินบรรยาย
แล้วความสุขก้อสะดุดลงตรงที่ก่อนเข้าโรงกาลังจะปิดโทสับ
เห็นมิสคอลพี่ธัญ...เค้าโทมาถามเรื่องแมสเสจ...เฮ้อ
ขอโทดค่ะ...กุจะไม่ยุ่งกะชีวิตพี่แล้วค่ะ...แล้วพี่ก้อย่ามายุ่งกะนู๋นะคะ...นู๋ออกจากพี่มาหลายหนแล้วนะคะ

คำพูดคุณท้องฟ้าลอยขึ้นมาทันทีว่า...ถ้ามันอึดอัด...แล้วยังจะทนอยุ่...มันก้อเป็นอย่างนี้ไปตลอดแหละ...
เข้าโรงไปนั่งร้องไห้...ขอมือคุณท้องฟ้ามาจับ...กำลังใจมามากมาย
สัญญากับมือคู่สวยนี้ว่าต่อไปเราจะไม่รับโทสับ...ไม่โทหาเค้าอีกแล้ว
ทรมานมามากพอแล้วกับความรู้สึก

คุณท้องฟ้าเคยเป็นที่ยึดเหนี่ยวทำให้เราเลิกบุหรี่
ครั้งนี้เค้าจะเป็นเจ้าของมือคู่สวยที่เราจะใช้เป็นที่ยึดเหนี่ยวอีกครั้ง
เราจะต้องพยายามผลักดันตัวเองให้หลุดออกจากอะไรเก่าๆให้ได้

คุณท้องฟ้า...รักมากมายนะคะ...ขอบคุณคนบนฟ้าที่ส่งคนอย่างคุณมาให้เรารู้จัก...ถึงแม้ว่าเราจะต้องห่างกันในสักวัน
ขอให้รู้ว่าคุณมีค่ากับชีวิตเราในช่วงนี้เหลือเกิน...
แต่...อย่าเพิ่งไปไหนตอนนี้นะคะ...อย่าเพิ่งมีแควนด้วย
เด๋ววันสุขแห่งชาติเราจะหายไปก่อน
ขอให้เราเข้มแข็งกว่านี้อีกนิดนึงนะคะ

"You are my only sunshine. Please don,t take my sunshine away"

Create Date : 28 พฤษภาคม 2550		1 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2550 9:10:40 น.
Counter : 492 Pageviews.
Share Tweet