นิทรรศการที่สะท้อนศักยภาพการพัฒนา “มนุษย์” จากมุมมองคนละด้านของสองจิตรกร

กฤษณะ ชวนคุณากร
สร้างสรรค์ผลงานจากสัมผัสภายในจิตใจของมนุษย์ ผ่านกระบวนการขบคิด แทนค่าสิ่งที่เป็นนามธรรมด้วยสัญลักษณ์ ถ่ายทอดจินตภาพของอารมณ์มนุษย์ที่อ่อนไหลไปตามลีลาแห่งกิเลส โดยมุ่งหวังที่จะใช้งานศิลปะเป็น
เครื่องเตือนสติมนุษย์ให้รู้เท่าทันต่อจิตใจฝ่ายต่ำ ประกาศอิสระต่อกิเลสที่กำลังครอบคลุมใจตน

วาสนา สีสังสร้างสรรค์ผลงานจากการรับสัมผัสภายนอก ผ่านกระบวนการจัดสรรรูปทรงตามวัตถุที่มองเห็น ถ่ายทอดกิจกรรมของมนุษย์ที่สัมผัสกับธรรมชาติในความเป็นอยู่ ซึ่งเป็นแนวการดำเนินชีวิตดั้งเดิมของไทยเรา โดยมุ่งหวังที่จะปลุกเร้าคนไทยให้สำนึกถึงคุณค่าของวัฒนธรรมการดำเนินชีวิตกับธรรมชาติ ประกาศอิสระต่อลัทธิวัตถุนิยมที่กำลังครอบคลุมเมืองไทย

ภายใน-ภายนอก จึงมีวัตถุประสงค์ที่จะสะกิดเตือนมนุษย์ ให้ยกระดับพฤติกรรมทางกายและจิตใจ รู้จักปฏิบัติต่อตนเอง บุคคลอื่นและสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสม สมกับความเป็นมนุษย์