ได้รับบัตรคอนเสิร์ต "ภูมิใจไทย 8" มาจากน้องชายใน Bloggang เนี่ยแหละ
เราเคยได้ติตามข่าวการจัดคอนเสิร์ตของไทยธนาคารมาหลายครั้งแล้วล่ะ
แต่ละครั้งก็ผ่านไปโดยไม่ได้ดู ด้วยสาเหตุต่างๆ นานา
สำหรับครั้งนี้ ...บัตรก็ได้มาแบบไม่ได้ตั้งหลักนัก น้องเค้าซื้อแล้ว แต่เปลี่ยนใจไม่ไปดู
ไอ้เรารึก็อยากดู...แต่ก็ห่วงงานด้วย เช็คแล้ว ไม่ใช่เวรเรานี่หว่า
...จะเครียดอยู่ทำไม ไปฟังเพลงผ่อนคลายดีกว่า

รับปากรับคำ และรับบัตรมาแล้ว รอบวันศุกร์ที่ 16 พฤษภาคม
กะว่าเลิกงานปุ๊บ ซิ่งมอเตอร์ไซค์ต่อรถไฟฟ้า ทันรอบ 1 ทุ่มชัวร์อยู่แล้ว

คุยงานกับนายตอนเช้า ก็เจอเรื่องชวนหงุดหงิดหัวใจขึ้นมาอีก ...
...ไม่พูดถึงดีกว่า ....เอาไว้ถึงคราวกิจกรรมนั้นสิ้นสุดจริงๆ แล้วค่อยเอามาแปะไว้ก็ไม่ช้าไปหรอก
เรามันคนประเภท จำนาน ..จำฝังใจด้วย....

เป็นอันว่า บ่ายนั้นต้องไปประชุมกีฬาสีกับนายที่สำนักงานใหญ่ ถนนเพชรบุรี
เข้าทางพอดี ...ประชุมบ่าย 2 โมง น่าจะเสร็จซัก 4 โมงกว่าๆ แบบนี้ ขอชิ่งต่อเลยก็น่าจะได้
ผิดคาดเล็กน้อย ....ประชุมดันเสร็จก่อน 4 โมงซะอีก .....
แต่นายไม่กลับ office เรื่องไรเราจะกลับล่ะ ....ไม่มีคนขับรถพากลับนี่หว่า
ขอแยกที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินนะคะนาย ......
นายใจดีมากกกกกกกกกกก จอดให้ลงตอนรถติดไฟแดงพอดี ....อ่ะ จอดได้ ก็ลงได้ว่ะ
เดินอีกหน่อย ก็ถึงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน .....ลงใต้ดินไปโผล่สถานีศูนย์วัฒนธรรม ....
อันที่จริง เราว่า สถานีนี้ น่าจะเปลี่ยนชื่อซะที
...ตอนที่ใช้บริการครั้งแรก ก็คิดว่าจะโผล่หน้าศูนย์วัฒนธรรม
แบบเดียวกับสถานีศูนย์สิริกิตติ์ ที่โผล่หน้าศูนย์ประชุม
ที่ไหนได้ ต้องเดินไปอีกตั้งไกล

เป็นอันว่า เวลายังมี เราก็กะจะโต๋เต๋ที่เอสพรานาดซะหน่อยนึง
ตั้งแต่เปิดเป็นทางการยังไม่ได้แวะมาเดินซะที .....ชอบเก้าอี้นั่งที่นี่จังเลยอ่ะ อาร์ตดีล่ะ ....
แวะกินข้าวเย็นซะให้เรียบร้อย ....ที่ร้านฟูจิ (อุตส่าห์มาตั้งไกล ก็ไม่พ้นฟูจิอยู่ดี)
ขึ้นไปเดินวนเวียนใน B2S พอได้เวลาสมควร ก็นั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปศูนย์วัฒนธรรม ก่อนทุ่มเล็กน้อย



เห็นการตกแต่งผ้าสีส้ม เห็นธงประดับ ....ทูลกระหม่อมเสด็จชมคอนเสิร์ตด้วยรึนี่
ใจนึกหวั่นๆ เรื่องเวลากลับบ้าน แต่ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว ...ดึกก็ดึกว่ะ
ก้าวผ่านประตูและเครื่องสแกน มาลงทะเบียนรับสูจิบัตร แล้วก็ขึ้นไปนั่งประจำทีซะแต่เนิ่นๆ

วง Bangkok Symphoney Orchestra วงนี้เคยฟังและชมการแสดงหลายครั้ง
รวมทั้งเคยเชิญไปแสดงในงานเลี้ยงขอบคุณลูกค้าหลายครั้งเช่นกัน
ครั้งนี้อำนวยเพลงโดย พลเรือตรีวีระพันธ์ วอกลาง
รายชื่อนักร้องประกอบด้วย
ชรินทร์ นันทนาคร นัดดา วิยะกาญจน์ นันทิดา แก้วบัวสาย
สมประสงค์ สิงหวนวัฒน์ พัณนิดา เศวตาลสัย ฐิติมา สุตสุนทร ชัชชัย สุขาวดี
รัดเกล้า อมาระดิษ และคณะนักร้องประสานเสียงวิทยาลัยนาฎศิลป์

เริ่มการแสดงวง BSO ก็เปิ่นเล็กน้อย คงเพราะคนให้คิวผิดอ่ะนะ
เพลงมหาชัยเลยเริ่มเร็วไปนิดนึง ...พอเสด็จเข้าเลยต้องบรรเลงใหม่

มีพิธีการกล่าวรายงานและนำเข้าสู่การแสดงนิดนึง ...
คราวนี้คนผิดคิวกลับเป็นคนคุมมัลติวิชั่นไปซะอีก

แล้วก็เริ่มการแสดงซะที
เปิดรายการด้วยการบรรเลงเพลงเทพบันเทิงพร้อมนางรำ ต่อด้วยระบำครุฑเฉลิมพระเกียรติโดยคณะอักษราหุ่นละครเล็ก
ต่อด้วยการแสดงเมดเล่ย์ภูมิปัญญาไทย ซึ่งเป็นชุดการแสดง 4 ภาค คือ ผางประทีป ผีตาโขน ตารีกีปัส และกลองยาวหัวโต
สวยสุดยอดมากกกกกกกกกกกก

ต่อมาก็เป็นการบรรเลงและขับร้อง ....บางเพลงก็มีจินตลีลาประกอบด้วย
ที่อดทึ่งไม่ได้ก็คือ นักร้องรุ่นเก่าเนี่ย เสียงดี ไม่มีตกเลยล่ะ
เคยได้ฟังจากเทป จากแผ่นยังไง ก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่

คุณชรินทร์ นักร้องท่านแรกที่เรียกเสียงปรบมือได้ดัง และยาวนานมาก

เปิดตัวด้วยเพลง - - ซ่อนรัก รักซ้อน (คำร้อง/ทำนอง : ป. วรานนท์)

ต่อด้วย - - เพื่อน้อง (คำร้อง/ทำนอง : ชาลี อินทรวิจิตร / สมาน กาญจนะผลิน

แต่ละเพลงความหมายกินใจซะจริง แต่คุณชรินทร์ก็อายุกว่า 70 ปีแล้วล่ะ
ก็เลยมีลืมเนื้อเพลงบ้าง ในเพลงนี้ - - นิราศนุช (คำร้อง/ทำนอง : ป. วรานนท์)


ช่วงแรกๆ เหมือนนักร้องจะตื่นเวทีนะ คุณนันทิดา ก็ลืมเนื้อไป 2 วรรค แถมเกือบจะล้มบนเวทีซะด้วย
คุณนัดดา ก็เสียงดีไม่มีตกเหมือนกัน
เพลงที่คัดมาให้เธอร้อง ก็มีเพลงนี้ด้วย - - ลมหวน(คำร้อง/ทำนอง : หม่อมหลวงพวงร้อย สนิทวงศ์)
ที่เราหามาแปะนี่เป็นเสียงร้องของคุณเสาวนิตย์ นวพันธ์ ที่ร้องบันทึกแผ่นกับวง BSO นั่นแหละ

พัก 20 นาทีแล้วก็มาฟังเพลงกันต่อ
ช่วงที่ 2 นี้ค่อนข้างเป็นเพลงที่เรียกว่า กลางเก่ากลางใหม่
คือใหม่ขึ้นกว่าเดิมอีกนิด แต่ก็ยังคุ้นหูอยู่ดีนั่นแหละ
ปิดท้ายด้วยเพลงแนวให้กำลังใจ ที่นักร้องประสานเสียงร้อง
ฟังแล้วขนลุกอ่ะ ... มันโดนใจ
เพลงสุดท้ายก็คือเพลงนี้ - - ใจประสานใจ (คำร้อง/ทำนอง : มนตรี ผลพันธิน/ทนงศักดิ์ อาภรณ์ศิริ)
เป็นเสียงร้องของคุณสุเทพ วงศ์กำแหงนะคะ

ถ้าจะให้ชม ก็ขอชมคนคัดเลือกเพลงที่นำมาขับร้องละกัน
เลือกเพลงได้กินใจมากเลยล่ะ
บอกได้เลยว่า แต่ละเพลงสมกับคำว่า "อมตะเพลงไทย" จริงๆ นะ
ผ่านกาลเวลามาได้เนิ่นนาน แต่เนื้อหาในเพลงก็ยังทันสมัยอยู่ดีนั่นแหละ
ต่างจากเพลงสมัยนี้ ที่เราได้แต่ฟังผ่านๆ หาเพลงที่ทำให้เราจำเนื้อเพลงและประทับใจได้น้อยเต็มที

จบการแสดง ก็ต้องนั่งรอเวลาต่อไป ประตูไม่เปิดจนกว่าจะเสด็จกลับ
ได้ออกจากหอประชุมก็ราว 5 ทุ่มแล้วล่ะ จะเรียกแท็กซี่ ก็ไม่มีให้เรียกเลย
เดินไปเรื่อย ก็ถึงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินพอดี
ตู้จำหน่ายเหรียญอัตโนมัติก็ปิดซะอีก .....เลยต้องต่อคิว
สองคนข้างหน้าเราก็คุยกัน กลัวไม่ทัน กลัวจะเป็นขบวนสุดท้าย
ไอ้เรารึก็พลอยระทึกใจไปด้วย ....ก็ไม่เคยใช้บริการซะดึกขนาดนี้อ่ะนะ
แต่สุดท้ายก็ได้เดินทางไปกับรถขบวนก่อนสุดท้าย ...มีคนกรึ่มแอลกอฮอลล์นั่งในตู้เดียวกับเราซะอีก....
โชคดีว่า พี่แกลงไปซะก่อน ไม่งั้นคงนั่งผวาไปตลอดทาง ไม่รู้พี่แกจะโวยวายอะไรขึ้นมา

ในที่สุดก็มาถึงหัวลำโพง สถานีสุดท้าย เรียกแท็กซี่อีกต่อนึง
คุณลุงรถแท็กซี ก็แสนจะใจดี ....ขับรถพาข้ามสะพานปิ่นเกล้าซะได้
เฮ้อ ....ที่จริงข้ามสะพานพระปกเกล้า ...ก็ถึงบ้านได้ค่ะ
จ่ายน้อยกว่าด้วยนะคะ .....
ลุงน่าจะถามทางซะหน่อย ...นะ
ถึงบ้านเที่ยงคืนพอดี ...