พรหมจรรย์

“พรหมจะรยัง นามาะ ทานะ เวยยาวัจจะ
ปัญจะสีละ อัปปะมัญญา เมถุนะวิระติ
สะทาระสันโตสะ วิริยะ อุโปสะถังคะ
อริยมัคคะ สาสะนะวะเสนะ ทะสะวิธัง โหติ”
แปลความว่า

ข้อวัตร ที่เรียกว่า พรหมจรรย์นั้น มี ๑๐ อย่าง คือ
๑.    ทาน
๒.    เวยยาวัจจะ
๓.    เบญจศีล
๔.    เมตตาอัปปมัญญา
๕.    เมถุนวิรัติ
๖.    สทารสันโดษ
๗.    วิริยะ
๘.    อุโบสถ
๙.    อริยมรรค 
๑๐.   ศาสนา

หมายความว่า ข้อปฏิบัติ สิบข้อนี้
แต่ละข้อ เรียกว่า พรหมจรรย์

พรหมจรรย์ ทั้งสิบนี้ ถ้าแบ่งเป็นชั้น
ก็ได้ ๓ ชั้น ต่ำ กลาง สูง
ทุกชั้น ต้องมี “ศีล” กับ “ธรรม”
ควบกันไปเสมอ

ชั้นของพรหมจรรย์
๑๐. ศาสนา  =  ปฏิบัติธรรมทุกข้อในศาสนา
                 
ชั้นสูง
๙.  อริมรรค  =  บำเพ็ญมรรค ๘ (ไตรสิกขา)
๘. อุโบสถ  =  รักษาศีลอุโบสถ                                         
๗. วิริยะ  =  ทำความเพียร

ชั้นกลาง
๖. เมถุนวิรัติ  =  เว้นเสพเมถุน
๕. สทารสันโดษ  =  พอใจแต่ในคู่ครองของตน          
๔. อัปปมัญญา  =  แผ่เมตตา แก่สัตว์ทั่วไป

ชั้นต้น
๓. เบญจศีล  =  รักษาศีลห้า
๒. เวยยาวัจจะ  =  ขวนขวาย ในการทำประโยชน์   
๑. ทาน  =  การสละทรัพย์ให้คนอื่น

ความมุ่งหมาย ของการประพฤติพรหมจรรย์คือการตัดโลกีย์


 

Create Date : 22 มกราคม 2564 Last Update : 22 มกราคม 2564 9:34:50 น. Counter : 645 Pageviews.		0 comments
Share Tweet