ลูกเราเป็นวัยรุ่นแล้ว

          เตรียมตัวพบผู้ปกครองนักเรียนกับกิจกรรม Classroom  Meeting ประจำภาคเรียนที่ 2/2554 ค้นหาข้อมูลมาฝากค่ะ  ในฐานะคุณแม่ยังสาว(555)  ที่กำลังมีลูกสาววัยรุ่น และคุณครูคนสวยกับนักเรียนที่ปรึกษาชั้น ม.1 จำนวน 49 คน กับภาระห้องพิเศษ ที่อ่านไม่ค่อยออกเขียนไม่ค่อยได้  เลยหาข้อมูลมาฝากเผื่อใครสนใจค่ะ

       วัยรุ่น เป็นวัยช่วงต่อระหว่างวัยเด็กเข้าสู่วัยหนุ่มสาว  ในวัยนี้มีการเปลี่ยนแปลง ดังนี้
การเปลี่ยนแปลงด้านร่างกาย      เนื่องจากมีฮอร์โมนเพศมากขึ้น  จึงทำให้มีประจำเดือน  การฝันเปียก  มีความรู้สึกทางเพศ  เสียงเปลี่ยนอันเป็นผลทำให้วัยรุ่นเกิดความสับสน  และไม่มั่นใจในตัวเอง
การเปลี่ยนแปลงด้านอารมณ์ และจิตใจ   อารมณ์วัยรุ่นจะเปลี่ยนแปลงเร็ว  ไม่ค่อยมีเหตุผล  อยากเป็นอิสระ อยากรู้อยากลอง  อยากมีประสบการณ์ใหม่ ๆ  มีจินตนาการทางเพศ  และยังไม่มั่นใจว่า  “ตนจะเป็นอย่างไร”   “ จะเป็นเหมือนใคร”
การเปลี่ยนแปลงด้านสังคม    วัยรุ่น  อยากเด่น  อยากทัดเทียมเพื่อน  ไม่อยากแตกต่างจากกลุ่มเพื่อน  เป็นผลทำให้อยากทดลองทำหาบุคคลที่ชื่นชม  หรือเข้ากลุ่มเพื่อนที่มีความคิดเห็นเดียวกัน  และจะหล่อหลอมนิสัย  และบุคลิกให้ออกมาเป็นเอกลักษณ์ของตน  ซึ่งจะดีอยู่ในกรอบประเพณี  หรือมีพฤติกรรมนอกลู่นอกทาง  อยู่ที่ต้นแบบที่เขาเลือกปฏิบัติตาม

การอยู่กับลูกวัยรุ่น  มีข้อคิดดังนี้
1.     สร้างกฎเกณฑ์ให้น้อยที่สุด  หลีกเลี่ยงการถกเถียงกับลูกในเรื่องไร้สาระ
2.    รับฟังความคิดเห็นของเขา
3.    ให้เขาได้กำหนดแผนชีวิตของตัวเอง  ไม่ควรนำลูกไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น
4.    เคารพในความคิดเห็นส่วนตัว  และในเรื่องส่วนตัว
5.    อดทน  ยอมรับในความผิดพลาด  ให้อภัย  และเปิดโอกาสให้แก้ตัวใหม่
6.    เมื่อพ่อแม่ทำผิด  ต้องกล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของตนเอง
7.    เมื่อลูกประสบความสำเร็จต้องชมเชย  เพื่อให้เขาภาคภูมิใจในตนเอง
8.    จงหลีกเลี่ยงการตำหนิ  ถ้าไม่เห็นด้วยก็แสดงเหตุผลถึงข้อผิดพลาดนั้น
9.    เมื่อลูกมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมไม่ควรตอกย้ำ  ควรเน้นแต่พฤติกรรมที่ดี
10.  พ่อแม่ต้องทำตนเป็นแบบอย่างที่ดี  เพื่อให้ลูกศรัทธา
11.  สร้างสัมพันธ์ภาพที่ดีในบ้าน  เมื่อลูกมีปัญหาจะได้กล้ามาปรึกษาพ่อแม่

คำพูดที่ใช้เตือนลูก
1.    พูดจากใจจริง  ไม่โกหก  กล้ายอมรับความจริง
2.    ใช้คำพูดที่น่าฟัง  และเกิดประโยชน์แก่ผู้ฟัง
3.    พูดถูกกาลเทศะ
ก่อนเตือน    -        พ่อแม่ต้องสังเกตอารมณ์ของตน และลูก
ขณะเตือน    -        พูดถึงความรู้สึกของตนต่อการกระทำของลูกให้เลือกหลายทางในการที่ปฏิบัติ
-    อย่าตำหนิหรือประจานลูก
หลังเตือน    -        ยอมรับการเลือกทางปฏิบัติของลูก และสร้างความมั่นใจในการตัดสินใจ
-    คอยดูแลอยู่ห่าง ๆ  และตักเตือนเป็นครั้งคราว
เพราะเหตุใดการเตือนไม่ได้ผล
1.    พ่อแม่ไม่รู้จักจัดการกับอารมณ์ของตนเอง
2.    พ่อแม่ใช้ร่างกายข่มขู่  ตำหนิ  ใช้เสียงดัง
3.    พ่อแม่ต้องการเอาชนะลูก  ไม่ยอมรับความผิด
4.    พ่อแม่ยอมลูก  เพราะกลัวลูกไม่รัก
5.    พ่อแม่ไม่เคยตั้งกฎเกณฑ์กับลูก  ไม่มีระเบียบวินัย

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554		0 comments
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 17:09:05 น.
Counter : 532 Pageviews.
Share Tweet