|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
|
|
|
|
|
Tokyo friend !

เมื่อวันหยุดดูซีรีส์ญี่ปุ่นเรื่อง tokyo Friends ! ซึ่งตามประวัติเคยฉายทาง UBC มาก่อน ซีรีส์เรื่องนี้สร้างเมื่อประมาณปี 2005 และมีภาคต่อเป็นภาพยนตร์ชื่อ Tokyo Friend the movie นำแสดงโดยนักร้องดังชื่อ ไอ โอทสึกะ ส่วนพระเอกของเรื่องก็คือ เอตะ ซึ่งเล่นเป็นนักเรียนไวโอลินในเรื่อง Nodame
เปิดเรื่องมาก็ตั้งคำถามถามว่า
"คุณยังจำฝันครั้งแรกได้หรือเปล่า ? "
นั่นสินะ...ยังไม่เคยค้นหาคำตอบได้ซะที
ซีรีย์ญี่ปุ่นส่วนใหญ่มักท้าทายเราด้วย "ความฝัน" แม้ความฝันอาจเป็นเพียงจินตนาการที่ช่วยปลอบประโลมใจยอมท้อแท้ หรืออาจเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ที่ผลักดันให้เราก้าวเดินไปสู่จุดหมายปลายทางที่ต้องการ
คงไม่ปฏิเสธใช่ไหมว่า... ณ นาทีนี้ เราก็ยังไม่หยุดฝัน ...
ในเรื่องพูดถึงความใฝ่ฝันของหญิงสาว 4 คน และเส้นทางการค้นหาของเธอทุกคน แน่นอนว่า มีทั้งสุข เศร้า เหงา รัก สมหวัง ผิดหวัง ต่างๆ นานา แต่พวกเธอก็ไม่ละความพยายามที่จะติดตามฝัน รวมทั้งในเรื่องยังบอกเล่าถึงมิตรภาพของ "เพื่อน" ท่ามกลางภาพของเมืองใหญ่อย่างโตเกียว ที่ใครๆ ก็มักคิดว่า"มิตรภาพของเพื่อน" คงจะหายากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ที่ไม่ใช้คำว่า "เพื่อน" เพราะจริงๆ เพื่อนหาไม่ยากหรอก แต่ "มิตรภาพของเพื่อน" มันหายากกว่า เพราะใครจะมายอมให้เรายืมบ่าไว้ซบเวลาทุกข์ใจ หรือจะมานั่งฟังเรื่องราวของเราได้ทุกเวลา
โทนของซีรีส์ดูแล้วทำให้นึกถึงคนต่างจังหวัดที่เดินทางเข้ามาเรียนหรือทำงานในเมืองกรุงใหม่ๆ ชีวิตในเริ่มต้นก็คงเศร้าและว้าเหว่ จะหันหาใครก็คงลำบาก เพราะยังไม่รู้จักใคร "ดี" พอที่จะรับฟัง ช่วยเหลือ หรือปลอบใจได้ การใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ด้วยตัวคนเดียวจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเอาเสียเลย แต่ในขณะเดียวกันคนที่เคยใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ก็อยากจะไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบทมากกว่า มันเหมือนคำพูดที่ว่า "คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า" เพราะไม่ว่าคนอยากออกจะพยายามบอกคนอยากเข้าว่าข้างในมีอะไร แต่ก็คงไม่เข้าใจ เข้าถึงถ้าได้เข้ามาเป็นคนใน ประเภท "สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น" ทำนองนั้น และด้วยชีวิตที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน เราก็อาจหลงลืม "ความฝัน" ในครั้งแรกที่ตั้งใจไว้ก่อนก้าวเดินเข้าสู่เมืองใหญ่
อย่าให้อุปสรรคใดๆ มาทำลายความฝันของเรา และจงมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ เพื่อก้าวไปสู่ฝันที่ต้องการ
วันนี้ เรายังอาจหาคำตอบของ "ความฝันครั้งแรกของเรา" ไม่ได้ เพราะเวลามันอาจนานเกินไป แต่เราก็ยังสามารถเดินทางไปสู่ฝันอันยิ่งใหญ่ของเราได้ ตราบที่ยังมีลมหายใจ
อย่าหยุดฝัน แม้จะมีคนบอกเราว่าฝันของเรามันเล็กกะจ้อย จริงอยู่ที่มันอาจเล็กน้อยสำหรับเขา แต่มันก็คือ สิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับเราเสมอ
to me เป็นเพลงในซีรีย์เรื่องนี้ ซึ่งฟังแล้วเพราะดี มีความหมาย และให้กำลังใจดี
นี่...เธอเป็นใครหรือ? อ๋อ เธอคือตัวฉันในอดีตนั่นเอง เธอคงจะเสียใจที่มักจะถูกทอดทิ้งไว้คนเดียวเสมอ วันๆ มัวแต่วิ่งเล่นกับสายลมและทุ่งหญ้า เท้าเปล่าที่สัมผัสพื้นดิน มันช่างดีเหลือเกิน ความฝันที่วาดหวังไว้ไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับไม่มีใครรู้ว่ามันจะจบวันหนึ่ง ทุกๆ คนต่างก็แบกรับความเจ็บปวดไว้ทั้งสิ้น ต่างก็ใช้ชีวิตอย่างเอาเป็นเอาตายในความซ้ำซากทุกวัน เพียงเพื่อจะได้เดินบนผืนคอนกรีตอย่างมั่นคง ทั้งๆ ที่หวนคิดถึงกลิ่นของดินและสายลม...แต่ก็ยังจะต้องเดินต่อไป แต่หากเธอไม่สามารถเชื่อมั่นในการเดินครั้งนี้...แม้แต่ตัวเอง แล้วใครกันละที่จะเชื่อใจในตัวเธอ? เชื่อมั่นในตัวเองสิ ลองรวบรวมความกล้าอีกครั้ง แล้วอย่ากลัวว่าหนทางนี้จะมุ่งหน้าไปทางไหน จงเชื่อมั่นที่จะเดินต่อไป
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2552 11:54:05 น. |
|
3 comments
|
Counter : 907 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Koneko-chan (GutChy ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:47:24 น. |
|
|
|
โดย: ก้มลงกราบ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:00:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
เป็นคนอยากรู้ไปหมดทุกเรื่อง จึงชอบค้นคว้า ทดลองเพื่อให้ได้รู้ในสิ่งที่อยากรู้
ชื่อ "มังคุด" มาจากแมวน้อยสีเทา บางคนก็บอกว่ามันคือสีสวาด ซึ่งป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือดขาว จึงไปไหนมาไหนไม่สะดวก โลกของมังคุดคือ "บ้าน"
บ้านของมังคุดประกอบไปด้วย คุณแม่ คุณตา คุณยาย และพี่ๆ สี่ขา ได้แก่ พี่สาวมะลิ พี่ขนมตาล พี่น้อยหน่า คุณป้าถุงเงิน และคุณยายมะขาม กับคุณหมาๆ อีก 4 ตัว คือ คุณซาลาเปา คุณดาร์กี้ น้องตังเมและแตงโม แวดล้อมไปด้วยกองหนังสืออีกมากมายที่อ่านไปแล้วเกือบทุกเล่ม แต่ก็ยังไม่หมดซะที
ส่วน "มะลิ" เป็นชื่อแมวน้อยสีขาว พี่สาวมังคุด ซึ่งโลกของเธอคือสวนและต้นไม้เล็กๆ หน้าบ้าน มะลิมักชอบลับเล็บกับเถาพวงคราม จากนั้นจะปีนขึ้นไปอาบแดดบนหลังคาโรงเก็บของของคุณตา ช่วงหน้าร้อนจะมีนกอีแพรด (คุณตาบอก) สองตัวคอยบินโฉบหัวมะลิทุกเช้าและบ่าย โดยที่มะลิไม่เคยจับมันได้ ยกเว้นบางครั้งที่แอบไปเอาลูกนกจากรังกลับบ้านไปให้คุณยายช่วยเลี้ยง ซึ่งก็ตายทุกที
|
|
|
|
|
|
|
ดูเนื้อเรื่องคร่าวๆ แล้วน่าสนใจดีนะคะ เพลงก็เพราะดี ไม่ทราบว่าจะไปหามาดูได้จากไหน ขอคำแนะนำด้วย ขอบคุณค่ะ
พัช