BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 7582113 : ลำพัง

ตอนที่เธอหมุนรอบตัวเอง....เขายืนอยู่ตรงนั้น..
เธอมองไม่เห็นว่าเขายืนอยู่....กำลังมองสิ่งที่เธอเป็นอยู่..
เขารู้สึกว่าโลกของเธอหมุนเร็วเกินไป..
.ก่อนนั้น!!!!ตอนที่เธอเริ่มหมุนรอบตัวเอง
เขายังมีโอกาสได้สบตาเธอบ้าง...ยิ้มให้เธอบ้าง

..เมื่อครั้งหนึ่งที่เขาถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง...!!!!
และเธอก็หมุนรอบตัวเองไปเรื่อยๆ..ลืมที่จะสบตากับเขาในบางที
...เขายังคงมองอยู่...เธอไม่อาจเข้าใจได้ว่าเขารู้สึกอย่างไร..???
เขาอึดอัดที่จะพูด...ปล่อยให้กาลเวลาผ่านไป...
เขาเรียนรู้ที่จะปรับตัว...พยายามหาเหตุผลเติมในช่องว่าง
ของความรู้สึก “ลำพัง”....

พยายามปรับตัวกับความไม่ชิน....คล้ายๆเขาถอยกลับไปอยู่ที่เดิม
ตรงไหนสักแห่งของห้วงเวลาที่ผ่านมา...ความรู้สึกเช่นนี้....
ช่องว่างเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับเขา
แต่ทุกครั้งมันก็ไม่ใช่ความเคยชิน
เขาแค่ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน

ลำพังไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวถ้าวันหนึ่งที่ไม่มีใคร...
แต่...ลำพัง...อาจดูน่ากลัว...ตอนที่มีผู้คนมากมาย
...แต่กลับรู้สึก......“ลำพัง”..!!!!!!