....ยายนอนร้องครางอยู่บนเตียง ท่าทางกระสับกระส่ายเป็นพักๆ
ญาติบอกว่าแกเจ็บรูก้น...ยายหูไม่ค่อยได้ยิน...มองตาเลิ่กลั่ก...ท่าทางตื่นกลัว...
นิ่งฟังเป็นบางครั้ง...แต่ไม่ยอมบอกอะไร...ยังคงร้องครางเสียงดังบ้างเบาบ้าง
สลับกัน...ขาข้างขวายายยกไม่ได้มาสามเดือนยายใช้ชีวิตบนเตียง...

พยาบาลหน้าตาดีที่สุดในวันนั้นเดินไปพูดคุยกับยายอย่างคุ้นเคย...ยายยัง
เหมือนเดิมนิ่งฟังเป็นพักๆแล้วร้องครางต่อ....ญาติยังยืนยันว่าแกเจ็บรูก้น...
พยาบาลยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี ยืนก็ปวด นั่งก็ปวด ขมิบก็ยังปวด
ก้อนเล็กๆขนาดนิ้วก้อยที่โผล่ยื่นออกมา ยากที่จะดันกลับคืน กับหูรูดบวมๆ....
ไม่มีอะไรน่ากังวล...ประสบการณ์ของเราจะช่วยยายได้ เพื่อความแน่ใจ...
ถุงมือบางๆถูกสวมทับกันสองชั้น...ปรับ mask ให้แนบกับสันจมูก...ปิดม่าน
โดยขังน้องคู่เวรไว้ในม่านด้วยกัน...ยายให้ความร่วมมือในการตรวจเป็นอย่างดี...
วันนี้ยายใส่แพมเพิร์ส...วัตถุพยานสีเหลืองเข้มเหนียวปนน้ำใสๆแสดงตัว
หลังเราช่วยกันแกะผ้าอ้อมออก...หลังช่วยกันเอาสิ่งกีดขวางออกแล้วไม่ได้มี
ก้อนอะไรโผล่ออกมาแบบที่คิด...ทุกอย่างดูปกติ..พยาบาลลังเลแต่ยังไปต่อ
นิ้วชี้เพียงนิ้วเดียวถูกสอดเข้าไปอย่างนิ่มนวล...ฉิบ!!!!.....แล้ว....@$/*+($@)#"'!=/@
มันดันไม่เข้า พยาบาลเริ่มลังเลอีกรอบ หรือจะมีอะไรบางอย่างผิดพลาด
ลองเอานิ้วคลำไปรอบๆ ไม่มีก้อนแบบที่คิดไว้ หูรูดยังปกติ ไม่บวม แต่กลิ่น
มันใช่...แม้จะใส mask มาอย่างดีแล้ว ลองดันอีกรอบมันดันไม่เข้า...รู้สึกนิ่ม
เหนียวที่ปลายนิ้วไม่มีช่องทางให้นิ้วเล็กๆผ่านเข้าไปได้เลย...แต่กลิ่นมันใช่สุดๆ....

ญาติยังคงยืนยันยายยังถ่ายปกติ...ยายยังคงร้องครางเหมือนเดิม...แต่พยาบาล
มั่นใจมากขึ้นกว่าเดิม....กับกลิ่นที่อบอวลมากขึ้นกว่าเก่า....ถุงมือเปื้อนคราบสี
เหลืองถูกทิ้งลงถังขยะสีแดง หลังวางหูโทรศัพท์....ยายถูกพลิกให้นอนตะแคง
....น้ำใสๆจากลูกบอลเล็กๆถูกดันเข้าไปอย่างยากลำบาก....พยาบาลต้อง
ออกแรงบีบเพิ่มขึ้น....น้ำบางส่วนถูกแรงดันทำให้พุ่งสวนออกมา....ราดลงบนผ้า
อ้อมขณะที่พยาบาลเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อย....กดหูรูดยายไว้แน่นเพื่อไม่ให้น้ำ
ไหลออกมา..เมื่อได้เวลาเราจับยายลุกนั่ง.แล้วปล่อยยายไว้ในม่านกับญาติพัก
ใหญ่...ถุงมืออีกสองคู่ถูกทิ้งลงถังขยะ...ยายยังคงครางเป็นพักๆ....เสียงญาติ
เชียร์เบ่งอยู่ในม่าน...พยาบาลเริ่มชินกับกลิ่น....ไม่นานเสียงครางก็เงียบ
ไป...ญาติสองสามคนเดินเข้าออกในม่านอยู่พักใหญ่...หลังทุกอย่างสงบลง...
ยายออกมาจากม่านด้วยสีหน้าสดชื่น...พูดคุยรู้เรื่องหลังจากเลิกคราง...ยายบอก
ว่าหายปวดแล้ว....ทุกอย่างดูเป็นปกติ...ก่อนกลับยายยกมือไหว้ขอบคุณ

...หลังยายกลับไปแล้ว...สี่ทุ่มกว่าๆ...กลิ่นต่างๆเริ่มจางลง...นิ้วชี้นิ้วเดิมหยิบข้าว
เหนียวอุ่นๆกับหอมเจียวกรอบๆ ฉีกไก่ทอดชิ้นเล็กมาวางคู่กัน...ขณะอ้าปากกลิ่น
ข้าวเหนียวไก่ทอดลอยมาแตะจมูก...พร้อมกับกลิ่นที่เหมือนจะจางไปแล้วลอย
มาอบอวลอยู่ในความรู้สึก...แต่เธอไม่ได้ใส่ใจ!!!!...ข้าวเหนียวไก่ทอดหมดไปใน
เวลาไม่นาน....พยาบาลดูสดชื่นขึ้น...ขอบคุณเจ้าของเหนียวไก่...ผู้สนับสนุน
หลักอย่างเป็นทางการ....สนใจเป็นสปอนเซอร์เวรถัดไปติดต่อ 089-294xxxx
จักเป็นพระคุณยิ่ง

Create Date : 08 กันยายน 2567		0 comments
Last Update : 8 กันยายน 2567 22:05:12 น.
Counter : 89 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet